Przejdź do zawartości

Gundars Daudze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gundars Daudze
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1965
Ryga

Przewodniczący Sejmu
Okres

od 24 września 2007
do 2 listopada 2010

Przynależność polityczna

Związek Zielonych i RolnikówDla Łotwy i Windawy

Poprzednik

Indulis Emsis

Następca

Solvita Āboltiņa

Szef Kancelarii Prezydenta Republiki Łotewskiej
Okres

od 8 lipca 2011
do 3 listopada 2014

Przynależność polityczna

Związek Zielonych i RolnikówDla Łotwy i Windawy

Poprzednik

Edgars Rinkēvičs

Następca

Aleksandrs Bimbirulis

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP

Gundars Daudze (ur. 9 maja 1965 w Rydze) – łotewski lekarz i polityk, przewodniczący Sejmu (2007–2010), w latach 2011–2014 szef administracji prezydenta Republiki Łotewskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie studentów medycyny. Po ukończeniu studiów w Ryskim Instytucie Medycznym rodzice przeprowadzili się do Talsi, gdzie Gundars Daudze uczył się w szkole podstawowej. Później rodzina zamieszkała w Rydze. W stolicy w 1983 ukończył szkołę średnią. W latach 1983–1989 studiował w Ryskim Instytucie Medycznym, później kształcił się na specjalistę w dziedzinie anestezjologii i reanimacji. Po zakończeniu nauki pracował w oddziale reanimacyjnym szpitala miejskiego w Windawie. W 1996 objął stanowisko dyrektora do spraw medycznych w tej placówce. W latach 2004–2006, po dokonanej reorganizacji, zasiadł w radzie tej placówki.

W 1997 został wiceprzewodniczącym miejskiej komisji zdrowia. W 2001 przyłączył się do organizacji Dla Łotwy i Windawy – wszedł w skład jej zarządu. W 2005 objął mandat radnego w Windawie. Rok później wybrany na posła z listy Związku Zielonych i Rolników. We wrześniu 2007 zastąpił Indulisa Emsisa na stanowisku przewodniczącego Sejmu IX kadencji. Od 2 listopada 2010 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Sejmu X kadencji[1]. 8 lipca 2011 został szefem kancelarii nowego prezydenta Andrisa Bērziņša[2].

W wyborach w 2014 uzyskał mandat posła na Sejm XII kadencji z ramienia Związku Zielonych i Rolników[3]. 4 listopada tegoż roku został ponownie wiceprzewodniczącym łotewskiego parlamentu[4]. Również w 2018 i 2022 był wybierany w skład łotewskiego parlamentu na kolejne kadencje[5][6].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 prezydent RP Lech Kaczyński, za wybitne zasługi w rozwijaniu współpracy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Łotewską, za propagowanie wiedzy o wspólnym dziedzictwie historycznym narodów tworzących Rzeczpospolitą Obojga Narodów, odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi RP[7]. W 2012 prezydent RP Bronisław Komorowski, w uznaniu wybitnych zasług w rozwijaniu polsko-łotewskiej współpracy, nadał mu Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[8].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty, ma dwie córki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ināra Egle: 91 deputāts nobalso par Klementjevu Saeimas spīkera biedra amatā. diena.lv, 2 listopada 2010. [dostęp 2017-09-09]. (łot.).
  2. Ilze Zālīte: No Bērziņa sagaida ticības atjaunošanu varai. nra.lv, 8 lipca 2011. [dostęp 2017-09-09]. (łot.).
  3. Prezidentam jāmeklē jauns kancelejas vadītājs; Daudze būs deputāts. tvnet.lv, 6 października 2014. [dostęp 2017-09-09]. (łot.).
  4. Jānis Kincis: Saeimas priekšsēdētājas amatā ievēlēta Ināra Mūrniece; notiek balsošana par pārējo prezidiju. diena.lv, 4 listopada 2014. [dostęp 2017-09-09]. (łot.).
  5. Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts. sv2018.cvk.lv. [dostęp 2018-10-07]. (łot.).
  6. Raivis Spalvēns: 14. Saeimā ievēlēti septiņi politiskie spēki; 'Attīstībai/Par!' nepārvar 5% barjeru. delfi.lv, 2 października 2022. [dostęp 2022-10-02]. (łot.).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 czerwca 2009 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2009 r. nr 78, poz. 973).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 listopada 2012 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2013 r. poz. 291).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]