Naar inhoud springen

Hércules Brito Ruas

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Brito
Brito in 1970
Brito in 1970
Persoonlijke informatie
Volledige naam Hércules Brito Ruas
Geboortedatum 9 augustus 1939
Geboorteplaats Rio de Janeiro, Brazilië
Nationaliteit Vlag van Brazilië Brazilië
Lengte 189 cm
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 1979
Senioren
Seizoen Club W (G)
1955-1959
1960
1960-1969
1969-1970
1970
1971-1974
1974
1974
1975
1975
1975-1978
1979
Vlag van Brazilië Vasco da Gama
Vlag van Brazilië Internacional
Vlag van Brazilië Vasco da Gama
Vlag van Brazilië Flamengo
Vlag van Brazilië Cruzeiro
Vlag van Brazilië Botafogo
Vlag van Brazilië Corinthians
Vlag van Brazilië CA Paranaense
Vlag van Canada Montreal Castors
Vlag van Venezuela Deportivo Galicia
Vlag van Brazilië EC Democrata
Vlag van Brazilië Ríver AC


365(20)
11(0)

63(0)
29(0)




Interlands
1964-1972 Vlag van Brazilië Brazilië 46(0)
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Hércules Brito Ruas (Rio de Janeiro, 9 augustus 1939), beter bekend als Brito, is een Braziliaanse voormalige voetballer die als verdediger speelde bij verschillende Braziliaanse clubs en het Braziliaans elftal. Hij maakte deel uit van het nationale elftal dat wereldkampioen werd op het WK 1970 in Mexico.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Brito begon zijn carrière op 16-jarige leeftijd bij Vasco da Gama, waar hij tevens groot fan van was, en werd bij de club opgeleid als vervanger van tweevoudig wereldkampioen Hilderaldo Bellini. Bij deze club speelde hij in totaal voor meer dan 14 jaar, met een korte onderbreking in 1960 bij Internacional, en won hier onder andere het Torneio Rio-São Paulo. In 1969 maakte hij de overstap naar stadsgenoot Flamengo, en viel hij op in de Braziliaanse competitie wat tot een selectie voor het WK 1970 leidde.

Kort na het WK in Mexico werd hij door Flamengo uitgeleend aan Cruzeiro doordat hij een ruzie gekregen had met trainer Yustrich. Tijdens zijn verhuurperiode bereikte de club de halve finales van de Robertão (het Braziliaanse kampioenschap van die tijd) en Brito werd geselecteerd voor de eerste Zilveren Bal door het nieuw opgerichte tijdschrift Placar. Aan het einde van zijn huurperiode verkocht Flamengo hem aan Botafogo.

In 1971, tijdens een klassieker tussen Botafogo en zijn oude club Vasco da Gama, sloeg de verdediger scheidsrechter José Aldo Pereira nadat hij een penalty had toegekend. Voor die agressie kreeg hij van de Braziliaanse voetbalbond een schorsing van een jaar.

Na drie jaar bij Botafogo speelde Brito nog bij verschillende andere Braziliaanse clubs, en hij maakte in 1975 een uitstap naar de Canadese en Venezolaanse competitie, alvorens hij in 1979 een punt zette achter zijn carrière.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Brito maakte zijn debuut voor het Braziliaanse elftal op 30 mei 1964 tijdens een vriendschappelijke interland tegen Engeland. In totaal speelde hij 46 interlands voor de Seleção, en speelde hij op twee wereldkampioenschappen.

Hij werd in 1966 geselecteerd voor het WK 1966 in Engeland en kwam op het toernooi, dat uitermate teleurstellend verliep doordat Brazilië strandde in de groepfase, één wedstrijd als basisspeler in actie. Ook voor het WK 1970 werd Brito geselecteerd, en hij groeide op dat toernooi uit tot sterkhouder in de verdediging van de Brazilianen. Brito speelde alle wedstrijden, inclusief de gewonnen finale tegen Italië, en won met het team de derde wereldtitel voor Brazilië.

Vasco da Gama

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Placar's Bola de Prata (Zilveren Bal): 1970