HMS Taciturn

HMS Taciturn (P314)
Klasa	okręt podwodny
	Historia
Stocznia	Vickers-Armstrongs, Barrow-in-Furness; Bellis and Morcom Ltd.
Położenie stępki	9 marca 1943
Wodowanie	7 czerwca 1944
	Royal Navy
Wejście do służby	8 października 1944
Los okrętu	złomowany we wrześniu 1962
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 1290 długich ton; 1560 długich ton
Długość	84,28 m
Szerokość	7,77 m; zanurzenie:dziób: 3,89m; rufa: 4,45 m
Zanurzenie testowe	91 m (300 stóp)
	Napęd
	2 silniki diesla: 2 x 2500 KM (1,86 MW); 2 silniki elektryczne: 2 x 1450 KM (1,08 MW)
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 15,5 węzła; 9 węzłów
Zasięg	na powierzchni 4500 mil morskich przy prędkości 11 węzłów
	Uzbrojenie
	6 zapasowych torped; 1 działo kal. 102 mm; 3 przeciwlotnicze karabiny maszynowe
Wyrzutnie torpedowe	6 dziobowych wewnętrznych wyrzutni torped; 2 zewnętrzne dziobowe wyrzutnie torped; 2 zewnętrzne wyrzutnie torped na śródokręciu obrócone w kierunku rufy; 1 zewnętrzna rufowa wyrzutnia torped
Załoga	61

HMS Taciturn (P314) – brytyjski okręt podwodny należący do trzeciej grupy brytyjskich okrętów podwodnych typu T. Został zbudowany jako P314 w stoczniach Vickers-Armstrongs w Barrow i Bellis and Morcom Ltd. Zwodowano go 7 czerwca 1944. Jak dotychczas był jedynym okrętem Royal Navy noszącym nazwę „Taciturn”.

Służba

Służył na Dalekim Wschodzie przez większość swojej służby wojennej. Zatopił tam hulk będący stacją ostrzegania przeciwlotniczego (był to kadłub podniesionego holenderskiego okrętu podwodnego „K XVIII”), pomocniczy ścigacz okrętów podwodnych „Cha 105” i żaglowiec. 1 sierpnia 1945 „Taciturn” w towarzystwie HMS „Thorough” atakował japońską żeglugę i instalacje brzegowe na północnym wybrzeżu Bali. Zatopił dwa żaglowce ogniem artyleryjskim.

Przetrwał wojnę i pozostał w służbie. Był pierwszą jednostką, która przeszła ulepszenie do typu Super T. Zezłomowany w Briton Ferry 8 sierpnia 1971^[1].

Przypisy

↑ HMS Taciturn, Uboat.net

Bibliografia

Warlow, Ben; Colledge, J. J.: Ships of the Royal Navy: the complete record of all fighting ships of the Royal Navy (Rev. ed.). Londyn: Chatham: (2006) [1969]. ISBN 978-1-86176-281-8. OCLC 67375475.
Robert Hutchinson: Jane's Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londyn: HarperCollins, 2001. ISBN 978-0-00-710558-8. OCLC 53783010.

[1] HMS Taciturn, Uboat.net

[1]

I grupa	„Taku” (N38) „Talisman” (N78) „Tarpon” (N17) „Tetrarch” (N77) „Thetis”/„Thunderbolt” (N25) „Thistle” (N24) „Tigris” (N63)(inne języki) „Torbay” (N79) „Triad” (N53) „Tribune” (N76) „Trident” (N52)(inne języki) „Triton” (N15) „Triumph” (N18) „Truant” (N68)(inne języki) „Tuna” (N94)(inne języki)
II grupa	„Tempest” (N86) „Thorn” (N11) „Thrasher” (N37) „Traveller” (N48) „Trooper” (N91) „Trusty” (N45) „Turbulent” (N98)
III grupa	P311 „Tabard” (P342) „Taciturn” (P314) „Tactician” (P314) „Talent” (P322) „Talent” (P337) „Tally-Ho” (P317) „Tantalus” (P318) „Tantivy” (P319) „Tapir” (P335) „Tarn” „Taurus” (P399) „Telemachus” (P321) „Templar” (P316) „Teredo” (P338) „Terrapin” (P323) „Thermopylae” (P355) „Thorough” (P324) „Thule” (P325) „Tiptoe” (P332) „Tireless” (P327) „Token” (P328) „Totem” (P352) „Tradewind” „Trenchant” (P331) „Trespasser” (P312) „Truculent” (P315) „Trump” (P333) „Truncheon” (P353) „Tudor” (P326) „Turpin” (P354)
Nieukończone	„Thor” (P349) „Tiara” (P351) „Theban” „Threat” „Talent” (P343)
Izrael	„Dakar” (ex-„Totem” (P352)) „Dolfin” „Lewiatan”
Holandia	„Dolfijn” „Tijgerhaai” „Zeehond” „Zwaardvisch”