Halina Rudnicka

Halina Rudnicka
Data i miejsce urodzenia	12 października 1909 ; Mława
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1982 ; Warszawa
Narodowość	polska
Język	polski
Dziedzina sztuki	literatura piękna; literatura dla dzieci i młodzieży
Epoka	literatura współczesna
	Strona internetowa

Halina Irena Rudnicka z domu Hausman (ur. 12 października 1909 w Mławie, zm. 21 kwietnia 1982 w Warszawie) – polska nauczycielka, pisarka, publicystka żydowskiego pochodzenia; Fundatorka biblioteki, oddziału Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy.

Życiorys

Urodziła się w Mławie. Ukończyła filologię polską i studium pedagogiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Jako nauczycielka w okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu w Słonimie. W 1945 zamieszkała na stałe w Warszawie i podjęła pracę w Ministerstwie Oświaty. Zadebiutowała w 1948 na łamach prasy publicystycznej. Zaistniała wówczas jako prozaik, pedagog, publicystka i autorka podręczników. Jej książki tłumaczono m.in. na j. czeski i j. hebrajski^[1].

Pochowana na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C37-7-4)^[2].

Książki

1949: Polną ścieżką
1951: Uczniowie Spartakusa (nagroda Orle Pióro; książka była później publikowana w serii Biblioteka Młodych (tytuły 3D))
1951: Płomień gorejący
1954: Ludzie niezłomni
1955: Wspomnienia o Janku Krasickim (wyd. „Iskry”)
1956: Płomień za kratą
1958: Zielona rakieta
1959: Za siódmym progiem
1960: Chłopcy ze Starówki (ciąg dalszy Polnej ścieżki; lektura obowiązkowa w klasie szóstej szkoły podstawowej aż do przemian ustrojowych, a w latach 90. lektura uzupełniająca)
1961 Janek Krasicki (wyd. PZWS)
1963: Król Agis (1. część trylogii z dziejów starożytnej Grecji)
1966: Syn Heraklesa (2. część trylogii z dziejów starożytnej Grecji)
1969: Heros w okowach (3. część trylogii z dziejów starożytnej Grecji)
1976: Szeryf w spódnicy
1979: Kobiety mówią o sobie

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

1952 - nagroda państwową II stopnia za powieść Uczniowie Spartakusa,
1954 - Złoty Krzyż Zasługi - w związku z Międzynarodowym Dniem Kobiet, za zasługi w pracy społecznej^[3],
1960 - nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży,
1966 - laureatka Orlego Pióra, wyróżnienia przyznawanego najlepszemu pisarzowi według czytelników czasopisma Płomyk^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Halina Rudnicka [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2022-10-26] .
↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 5 marca 1954, Monitor Polski - rok 1954 - nr 30, poz. 441, 1954 .

[:0-1] Halina Rudnicka [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2022-10-26] .

[2] Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

[3] Uchwała Rady Państwa z dnia 5 marca 1954, Monitor Polski - rok 1954 - nr 30, poz. 441, 1954 .

[1]

[2]

[3]