Naar inhoud springen

Hans Ernst Karl von Zieten

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hans Ernst Karl von Zieten
Hans Ernst Karl von Zieten
Geboren 5 maart 1770
Dechtow
Overleden 3 mei 1848
Warmbrunn
Religie Evangelisch[1]
Land/zijde Pruisen
Dienstjaren 1785 - 1839
Rang Generalfeldmarschall[2]
Slagen/oorlogen Napoleontische oorlogen
Onderscheidingen Zie onderscheidingen

Hans Ernst Karl von Zieten (Dechtow 5 maart 1770 - Warmbrunn 3 mei 1848) was een Pruisisch maarschalk.

In 1789 werd hij onderluitenant. In 1793 diende hij onder Friedrich Adolf von Kalckreuth. In 1800 werd hij majoor. Op 18 februari 1809 werd hij kolonel en op 20 maart 1813 generaal-majoor.

Op mei 1813 lokte hij bij Chojnów de troepen van generaal Nicolas Joseph Maison in een hinderlaag. In 1814 won hij de Slag bij Laon met een omsingeling. Op 18 juni 1815 hielp hij in de Slag bij Waterloo Arthur Wellesley. 's Namiddags vielen de Fransen de linkervleugel van de Britten aan. von Zieten had van Gebhard Leberecht von Blücher bevel gekregen om ter plaatse te blijven, maar Karl von Müffling zette von Zieten tot de aanval aan. Op 20 juli won von Zieten de slag bij Issy-les-Moulineaux tegen Dominique Vandamme, waarna Parijs zich overgaf.

Graaf August Neidhardt von Gneisenau zei over hem: "Generaal von Zieten is een van onze beste ondergeneralen. Hij ziet nooit problemen en voert zonder tegenspraak uit wat hem opgedragen wordt."[3]

Hij ging in 1839 met pensioen als veldmaarschalk.

Militaire loopbaan

[bewerken | brontekst bewerken]

Onderscheidingen

[bewerken | brontekst bewerken]