Hans Sleutelaar
| Hans Sleutelaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Hans Sleutelaar, 2015
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Hans Sleutelaar | |||
| Geboren | 22 september 1935 | |||
| Geboorteplaats | Rotterdam | |||
| Overleden | 25 juni 2020 | |||
| Overlijdensplaats | Rotterdam | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1979 - 2020 | |||
| Genre | Poëzie | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Hans Sleutelaar (Rotterdam, 22 september 1935 – aldaar, 25 juni 2020)[1][2] was een Nederlands dichter.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Sleutelaar werd op 22 september 1935 geboren te Rotterdam. Hij zat eerst op het Erasmiaans Gymnasium, maar deed uiteindelijk eindexamen HBS A in 1953. In zijn ouderlijk huis was van 1957 tot 1959 het redactiesecretariaat van het literaire blad Gard Sivik gevestigd, daarna (tot 1964) in het souterrain van dat huis aan de Rotterdamse Essenburgsingel 127b.[3]
Samen met Cornelis Bastiaan Vaandrager en Hans Verhagen behoorde Sleutelaar tot de Zestigers.[4] Hij verzamelde, samen met Eelke de Jong, 500 sprookjes uit de overlevering, in de bundel Sprookjes van de Lage Landen.
Sleutelaar werkte onder andere als junior copywriter bij Unilever, als freelance tekstschrijver, als medewerker van de Haagse Post en als hoofdredacteur van uitgeverij Boelen. Hij heeft van 1985 tot 2000 een eigen uitgeverij gehad en woonde "als ambteloos pennenvoerder" in Normandië. Na een verblijf in Thailand, keerde hij terug in zijn geboortestad.
In 2016 werd Sleutelaar worden. Herinneringen van en aan een zwijgende dichter uitgegeven over ontmoetingen met en tussen dichters van de Generatie Zestig.[5] In november 2016 werd Sleutelaar onderscheiden met de Anna Blaman Prijs.[6]
Stephan Warmenhoven wijdde aan de dichter ook een (televisie)documentaire, Sleutelaar is hier, die begin 2018 in première ging op het International Film Festival Rotterdam (IFFR).[7]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]Gedichten
[bewerken | brontekst bewerken]- Schaars licht, De Bezige Bij, 1979
- Vermiste stad: Rotterdamse kwatrijnen, De Bezige Bij, 2004
- Wollt ihr die totale Poesie ? : korte en zeer korte gedichten, De Bezige Bij, 2015
Non-Fictie
[bewerken | brontekst bewerken]- Sleutelaar worden. Herinneringen van en aan een zwijgende dichter. Studio Kers, 2016
Vertalingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Kurt Schwitters. Anna Bloeme en ik. Gedichten 1912-1947. Vianen, Kwadraat, 1983. 77 p.
- Kurt Schwitters. Op de bank. Utrecht, Kunstzaal De Reiger, 1986. 6 p.
Als co-auteur
[bewerken | brontekst bewerken]- Sprookjes van de Lage Landen, Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1972
- De onbekende lotgevallen van Klein Duimpje en Hans & Grietje. Sprookjes uit de Nederlandse overlevering. Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1973
- Nieuwe sprookjes van de Lage Landen, Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1974
- Alle sprookjes van de Lage Landen. Eelke de Jong, Hans Sleutelaar. 1985
- De SS'ers. Nederlandse vrijwilligers in de Tweede Wereldoorlog. Acht interviews met voormalige SS'ers door Armando en Hans Sleutelaar. De Bezige Bij, 1967[8]
Bronnen
Referenties
- ↑ Hans Sleutelaar - Literatuurplein.nl. Gearchiveerd op 6 oktober 2016.
- ↑ 'Rotterdamse dichter Hans Sleutelaar overleden', Rijnmond, 25 juni 2020
- ↑ Erik Brus, Robert Loesberg. Rotterdam. 2012. p. 73.
- ↑ Auteur: Hans Sleutelaar boeken.vpro.nl
- ↑ Sleutelaar worden – herinneringen van en aan een zwijgende dichter op passionateplatform.nl, 2016/04/11. Geraadpleegd 15.09.2019.
- ↑ Juryrapport Anna Blaman Prijs 2016, op literatuurplein.nl, 2016. Gearchiveerd op 15 augustus 2016.
- ↑ "Sleutelaar is hier; Stephan Warmenhoven,, op iffr.com, 2018. Gearchiveerd op 27 juni 2020.
- ↑ info Literatuurplein herdruk 2012. Gearchiveerd op 14 september 2016.