Naar inhoud springen

Harry Hopman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Harry Hopman
ca. 1930
ca. 1930
Persoonlijke informatie
Bijnaam The Wizard[1]
Nationaliteit Vlag van Australië Australische
Geboorteplaats Glebe, NSW, Australië
Geboortedatum 12 augustus 1906
Lengte 1,70 m
Overlijdensplaats 27 december 1985
Seminole, FL, VS[2]
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld geen waarde
Profiel (en) ATP-site
Hall of Fame 1978 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 73–41
Titels 1
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open finale (1930–1932)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (1930)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1934, 1935)
Vlag van Verenigde Staten US Open kwartfinale (1938, 1939)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 0–0
Titels 3
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (1929, 1930)
Vlag van Frankrijk Roland Garros finale (1930, 1948)
Vlag van Verenigde Staten US Open finale (1939)
Gemengd dubbelspel
Titels 6
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open winst (1930, 1936, 1937, 1939)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon finale (1932, 1935)
Vlag van Verenigde Staten US Open winst (1939)
Laatst bijgewerkt op: 1 januari 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Henry Christian (Harry) Hopman (Glebe, 12 augustus 190627 december 1985, Seminole) was een tennisser en coach uit Australië. Hopman begon met tennis toen hij dertien jaar oud was.[2] Hij speelde rechtshandig en had een enkelhandige backhand. Hij was actief in het internationale tennis van 1929 tot en met 1948.

Als dankbaarheid voor zijn stimulerende bijdrage aan het Australische tennis werd in 1989 (drie jaar[3] na zijn dood) de Hopman Cup opgericht, een jaarlijks toernooi voor gemengde landenkoppels. Zijn Amerikaanse weduwe, Lucy Hopman, reisde vele jaren naar Perth, waar het toernooi plaatsvond.

Hopman werd geboren in een voorstad van de Australische stad Sydney, als zoon van onderwijzer John Henry Hopman en Jennie Siberteen, née Glad. Op zijn blote voeten won hij een tennistoernooi op de Rosehill Public School, waar zijn vader hoofd was. Op zeventienjarige leeftijd vertegenwoordigde hij New South Wales bij de nationale jeugdteamcompetitie van de Linton Cup.[2] In 1925 ging hij samenspelen met landgenoot Jack Crawford, met wie hij driemaal op rij het dubbelspel bij de junioren op het Australian Open won.

Op de grandslamtoernooien opereerde Hopman voornamelijk op het Australian Open, maar hij speelde ook finales op Roland Garros, Wimbledon en het US Open. Hij won zeven grandslamtitels, waarvan twee in het mannendubbelspel (beide met Jack Crawford) en vijf in het gemengd dubbelspel (waarvan vier met zijn eerste vrouw Nell Hall-Hopman en één met de Amerikaanse Alice Marble). In het enkelspel bereikte hij wel drie keer een grandslamfinale.

Naast zijn (amateur)tenniscarrière was Hopman journalist. Vanaf 1933 schreef hij sportartikelen voor de Melbourne Herald.[2] Hij speelde ook squash en won driemaal de Australische amateurtitel (1933, 1934 en 1936).[2] Na de Tweede Wereldoorlog specialiseerde hij zich in het coachen van tennisspelers. Hij schreef twee boeken: Aces and Places (1957) en Harry Hopman’s Winning Tennis Strategy (1978).[1]

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

Hopman was nauw betrokken bij het Australische Davis Cup-team. In 1928, 1930 en 1932 speelde hij zelf in dit team.

Van 1939 tot en met 1967 was hij 22 keer captain/coach van het Australische team.[4] Onder zijn leiding wonnen zij de Davis Cup zestienmaal (1939, 1950–1953, 1955–1957, 1959–1962, 1964–1967).[1]

Op 19 maart 1934 trad Hopman in het huwelijk met Nell Hall, in de St Philip's Anglican Church in Sydney. Zij waren een succesvol gemengddubbelspelteam, dat vier keer de titel won op het Australian Open – in 1935 werden zij het eerste getrouwde koppel dat de finale van Wimbledon bereikte.[2] Nell Hall overleed in 1968.

In 1969 emigreerde Hopman naar de Verenigde Staten – hij werd coach aan de Port Washington Tennis Academy op Long Island (New York). Op 2 februari 1971 hertrouwde hij met Lucy Pope Fox. Samen met haar stichtte hij in 1971 de Hopman Tennis Academy, in Largo (Florida). In 1978 werd hij opgenomen in de internationale Tennis Hall of Fame. In 1985 overleed hij aan een hartaanval.

Finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finaledatum toernooi ondergrond tegenstander score
Gewonnen finales
1. 1938 Vlag van Verenigde Staten ATP Berkeley Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Jack Tidball 5-7, 6-2, 7-5, 8-6 details
Verloren finales
1. 1930-01-25 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Edgar Moon 3-6, 1-6, 3-6 details
2. 1931-03-10 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Jack Crawford 4-6, 2-6, 6-2, 1-6 details
3. 1932-02-13 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Jack Crawford 6-4, 3-6, 6-3, 3-6, 1-6 details
4. 1938 Vlag van Verenigde Staten ATP Los Angeles Vlag van Australië Adrian Quist 3-6, 6-0, 4-6, 4-6 details

Finaleplaatsen mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstanders score
Gewonnen finales
1. 1929-01-26 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Jack Crawford Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Collins
Vlag van Verenigd Koninkrijk Colin Gregory
6-1, 6-8, 4-6, 6-1, 6-3 details
2. 1930-01-25 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Jack Crawford Vlag van Australië John Hawkes
Vlag van Australië Timothy Fitchett
8-6, 6-1, 2-6, 6-3 details
3. 1938 Vlag van Verenigde Staten ATP Berkeley Vlag van Australië Leonard Schwartz Vlag van Australië John Bromwich
Vlag van Australië Adrian Quist
7-5, 2-6, 6-1, 6-0 details
Verloren finales
1. 1930-06-01 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Australië Jim Willard Vlag van Frankrijk Henri Cochet
Vlag van Frankrijk Jacques Brugnon
3-6, 7-9, 3-6 details
2. 1931-03-10 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Jack Crawford Vlag van Australië Charles Donohoe
Vlag van Australië Ray Dunlop
6-8, 2-6, 7-5, 9-7, 4-6 details
3. 1932-02-13 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Gerald Patterson Vlag van Australië Jack Crawford
Vlag van Australië Edgar Moon
10-12, 3-6, 6-4, 4-6 details
4. 1939-09-16 Vlag van Verenigde Staten US Open gras Vlag van Australië Jack Crawford Vlag van Australië Adrian Quist
Vlag van Australië John Bromwich
6-8, 1-6, 4-6 details
5. 1948-05-30 Vlag van Frankrijk Roland Garros gravel Vlag van Australië Frank Sedgman Vlag van Zweden Lennart Bergelin
Vlag van Tsjecho-Slowakije Jaroslav Drobný
6-8, 1-6, 10-12 details

Finaleplaatsen gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finaledatum toernooi ondergrond partner tegenstanders score
Gewonnen finales
1. 1930-01-25 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Nell Hall-Hopman Vlag van Australië Marjorie Cox
Vlag van Australië Jack Crawford
11-9, 3-6, 6-3 details
2. 1935-04-24 Vlag van Italië ATP Rome gravel Vlag van Polen Jadwiga Jędrzejowska Vlag van Verenigd Koninkrijk Evelyn Dearman
Vlag van Verenigd Koninkrijk Pat Hughes
6-3, 1-6, 6-3 details
3. 1936-01-27 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Nell Hall-Hopman Vlag van Australië May Blick
Vlag van Australië Abe Kay
6-2, 6-0 details
4. 1937-01-30 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Nell Hall-Hopman Vlag van Australië Dorothy Stevenson
Vlag van Australië Donald Turnbull
3-6, 6-3, 6-2 details
5. 1939-01-28 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Nell Hall-Hopman Vlag van Australië Margaret Wilson
Vlag van Australië John Bromwich
6-8, 6-2, 6-3 details
6. 1939-09-16 Vlag van Verenigde Staten US Open gras Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Alice Marble Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Sarah Fabyan
Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elwood Cooke
9-7, 6-1 details
Verloren finales
1. 1932-07-02 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van België Josane Sigart Vlag van Verenigde Staten (1912-1959) Elizabeth Ryan
Vlag van Spanje (1931-1939) Enrique Maier
5-7, 2-6 details
2. 1935-07-06 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon gras Vlag van Australië Nell Hall-Hopman Vlag van Verenigd Koninkrijk Dorothy Round
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Perry
5-7, 6-4, 2-6 details
3. 1940-01-29 Vlag van Australië Australian Open gras Vlag van Australië Nell Hall-Hopman Vlag van Australië Nancye Wynne
Vlag van Australië Colin Long
5-7, 6-2, 4-6 details

Prestatietabel grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
Brisbane 1931
Toernooi 1926 1927 1928 1928 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1941 1942 1943 1944 1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952
Vlag van Australië Australian Open 3R 2R KF HF F F F KF KF 2R HF HF 2R KF KF geen toernooi KF 1R 2R 2R 3R 2R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R KF 4R 4R geen toernooi 2R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2R 3R 3R 4R 4R geen toernooi 2R 2R 3R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R KF KF 2R 2R 2R

Mannendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1929 1930 1931 1932 1939 1948
Vlag van Australië Australian Open W W F F ? ?
Vlag van Frankrijk Roland Garros ? F ? ? ? F
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon {{{1}}} {{{1}}} {{{1}}} {{{1}}} {{{1}}} {{{1}}}
Vlag van Verenigde Staten US Open F ?

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
Toernooi 1926 1927 1928 1929 1930 1931 1932 1933 1934 1935 1936 1937 1938 1939 1940 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953
Vlag van Australië Australian Open 2R 1R W HF HF HF 2R W W KF W F HF HF KF 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 2R KF 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3R KF F 2R F HF 3R 3R 2R 3R
Vlag van Verenigde Staten US Open HF W 3R 3R 1R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Harry Hopman.