Harry van Wijnen

Harry van Wijnen
	van Wijnen (2017)
Algemene informatie
Volledige naam	Harry A. van Wijnen
Geboren	1937; Rotterdam
Beroep(en)	journalist
Portaal	Media

Harry A. van Wijnen (Rotterdam, 1937) is een voormalig journalist, schrijver over de monarchie en biograaf.

Biografie

Van Wijnen is een zoon van Johan Fridrich van Wijnen (1913-1972) en Cornelia Thomas. Na zijn studie Engels M.O. bracht hij zijn militaire dienst als gedelegeerd vertaler door in het Britse Rijnleger op het NAVO-hoofdkwartier (Northern Army Group) in Rheindahlen. In 1959 werd Van Wijnen leerling-journalist bij de Provinciale Zeeuwse Courant; hij trad vervolgens in dienst bij Het Vrije Volk. Was van 1965-1985 parlementair commentator en columnist van Het Parool en van 1980-1983 waarnemend hoofdredacteur van die krant. Van 1985-1995 was hij bij NRC Handelsblad chef Opinie, en daarna chef Boekenbijlage. In 1996 werd hij benoemd tot bijzonder hoogleraar aan de Erasmus Universiteit, met als leeropdracht 'Persgeschiedenis en persvrijheid'; dit hoogleraarschap was in 1991 ingesteld door de hoofdredactie van zijn krant en werd gefinancierd door de Maarten Rooijstichting, een stichting genoemd naar de oud-hoofdredacteur van de NRC en hoogleraar persgeschiedenis prof. mr. dr. Maarten Rooij (1906-1986). Tot 1998 zou hij deze leerstoel bekleden.

Als journalist leverde Van Wijnen vele artikelen aan zijn kranten. Vanaf 1975 werd hij ook bekend door zijn boeken over de monarchie, betrekking hebbend op de staatsrechtelijke aspecten ervan en hoe de monarch dan wel de prins-gemaal zijn staatsrechtelijke grenzen overschreed. Ook zijn inaugurele rede ging over de Nederlandse monarchie. Vervolgens publiceerde hij enkele (deel)biografieën over Willem Drees, Daniel George van Beuningen (1877-1955) en Winston Churchill.

Harry van Wijnen was van 1970-1980 politiek commentator van de actualiteitenrubriek Achter het Nieuws (VARA-tv). Hij werkte 22 jaar mee aan het radioprogramma Welingelichte Kringen van de VPRO.

In 1994 kreeg hij de Huib de Ruyterprijs toegekend door de Vereniging van Geschiedenisdocenten in het m.o., voor zijn bijdragen over de geschiedenis in NRC Handelsblad.

In 1980 ontving hij de eerste Anne Vondelingprijs.

Van Wijnen is getrouwd met oud-journalist en jurist Nel van Wijnen-Vergeer (laatstelijk raadsheer en vice-president gerechtshof Amsterdam), en is de vader van uitgever Marie-Anne van Wijnen, van journalist Jan Fred van Wijnen en van jurist Philippe van Wijnen.

Bibliografie

[co-auteur] Daar heb je ze weer.... Arnhem, 1963.
[co-auteur] Naamloos herstel. Een Hunnenspoor uitgewist. Velp, 1964.
[co-auteur] Zolang wij leven. Fragmenten uit de verzetsgeschiedenis van de Veluwezoom. [Z.p.], 1965 en 1977².
Van de macht des Konings. Mythe en werkelijkheid van de constitutionele monarchie. Amsterdam, 1975.
[met Dick Dolman] Politiek en taalkundig onheil. Utrecht/Antwerpen, [1983].
Willem Drees democraat. Weesp, 1984.
A man for all seasons. De kabinetsformaties van mr. W.F. de Gaay Fortman. Amsterdam, 1986.
"Vorst Willem, het is alles uw schuld!". Oranje en de ondergang van de Republiek bij de omwentelingen 1787-1795. Amsterdam, 1987.
De Kuip. De geschiedenis van het stadion Feyenoord. Utrecht [etc.], 1989.
'Het onzichtbare koningschap', inleidend essay in het fotoboek In dienst van het koninkrijk. Foto’s van Werry Crone. Amsterdam, 1992.
De prins-gemaal. Vogelvrij en gekooid. Amsterdam, 1992 en 1994².
Sprong in de afgrond. Arnhem geofferd aan de ambities van Montgomery. Amsterdam, 1994.
[co-auteur] Han van Meegeren en zijn meesterwerk van Vermeer, 1889-1947. Zwolle, 1996.
De pers en het geheim van het Noordeinde. [Amsterdam], 1997 (inaugurele rede).
De macht van de kroon. Amsterdam, 2000.
Memo's voor Máxima. Kleine cursus staatkunde. Amsterdam, 2002.
'De New Yorker: een oude band met het betere nieuws' in: De Gids nr. 10, oktober 2004.
D.G. van Beuningen (1877-1955). Grootvorst aan de Maas. [Amsterdam], 2004.
'Blood, sweat and tears'. Churchills onwrikbare geloof in de overwinning. Amsterdam, 2013.
De geldjas van Max Nord. Verzwegen verhalen uit het verzet. Amsterdam, 2020.

Bronnen, noten en/of referenties

PiCarta (voor publicaties).