Przejdź do zawartości

Henryk Czapczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryk Czapczyk
Pełne imię i nazwisko

Henryk Józef Czapczyk

Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1922
Poznań

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 2010
Poznań

Wzrost

177 cm

Pozycja

środkowy napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1935–1939 HCP Poznań
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1946–1948 Warta Poznań 35 (16)
1949–1953 ZZK/Kolejarz Poznań 77 (14)
W sumie: 112 (30)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
Polska B
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Górnik Konin
Polonia Nowy Tomyśl
Polonia Leszno
Orkan Ptaszkowo
Huragan Pobiedziska
Polonia Piła
1959–1961 Lech Poznań
1964 Lech Poznań
Warmia Olsztyn
1966 Olimpia Poznań
Victoria Września
1978–1979 Olimpia Poznań
Ostrovia Ostrów Wielkopolski
Polonia Kępno
Zastal Zielona Góra
Czarni Kaźmierz
Tarnovia Tarnowo Podgórne
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy Krzyż Armii Krajowej Medal Wojska Medal za Warszawę 1939–1945
Odznaka Grunwaldzka

Henryk Józef Czapczyk ps. Ciapa (ur. 27 sierpnia 1922 w Poznaniu, zm. 30 sierpnia 2010 tamże) – polski piłkarz, trener, zawodnik poznańskich klubów Warty i Lecha, mistrz Polski; żołnierz Armii Krajowej, uczestnik powstania warszawskiego. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 27 sierpnia 1922 w Poznaniu[1] w rodzinie kołodzieja Ignacego Czapczyka (ur. 1893) i jego żony Heleny z domu Kaczmarek (ur. 1894)[2]. Treningi piłkarskie rozpoczął w klubie HCP Poznań (1935–1939), występując pod pseudonimem „Henczyk”[1].

W czasie wojny był żołnierzem AK, w powstaniu warszawskim dowodził oddziałem szturmowym. Po upadku powstania jeniec kilku obozów, następnie oficer Polskiej Misji Repatriacyjnej w Niemczech.

Rozpoczął studia ekonomiczne w Antwerpii, ale zdecydował się na powrót do Polski w 1946. Został zawodnikiem Warty Poznań (1946–1948) i z tym klubem świętował największe sukcesy – wicemistrzostwo (1946) i mistrzostwo Polski (1947), pełniąc rolę kapitana. W latach 1949–1953 reprezentował barwy Lecha Poznań, wystąpił w 77 meczach i strzelił 14 bramek. Występował na boisku, jako napastnik (pseudonim boiskowy „Ciapa”), był środkowym w znanym tercecie napastników Lecha „A-B-C” (z Teodorem Aniołą i Edmundem Białasem); uchodził za najlepiej wyszkolonego technicznie z tej trójki. Występował w kadrze narodowej „B”.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem wielu polskich zespołów. Wraz z Lechem świętował awans do ekstraklasy w 1961 roku, prowadził ponadto m.in. Olimpię Poznań, Warmię Olsztyn, Lechię Zielona Góra. W latach 90. działał w klubie Sokół Pniewy.

Zmarł 30 sierpnia 2010 w Poznaniu w wieku 88 lat[3]. Został pochowany na zabytkowym cmentarzu jeżyckim w Poznaniu[4] (kwatera L, rząd 21, grób 11).

grób Henryka Czapczyka na cmentarzu Jeżyckim w Poznaniu

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Adamska, Bączyk i Hoff 2004 ↓, s. 8.
  2. Henryk Czapczyk w spisie ludności Poznania. [w:] Akta Miasta Poznania [on-line]. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2023-12-11]. (pol.).
  3. Zmarł Henryk Czapczyk. 90minut.pl, 2010-08-30. [dostęp 2010-08-30]. (pol.).
  4. Henryk Czapczyk - miejsce pochówku [dostęp z dnia: 2016-04-12]
  5. Adamska, Bączyk i Hoff 2004 ↓, s. 9.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Anna Adamska, Jarosław Bączyk, Krzysztof Hoff: Czuwaj wiaro! Wielkopolanie w Powstaniu Warszawskim. Poznań: Wielkopolskie Muzeum Walk Niepodległościowych, 2004. ISBN 83-909940-7-0.
  • Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
  • Andrzej Gowarzewski, Jan Rędzioch, Lech Poznań, wydawnictwo GiA, Katowice 2003 (8. część cyklu Kolekcja Klubów)