Henryk Wróbel (językoznawca)
Wygląd
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
profesor nauk filologicznych | |
Specjalność: językoznawstwo slawistyczne | |
Alma Mater | |
Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Henryk Wróbel (ur. 20 maja 1934 w Walichnowach) – językoznawca, slawista. Od 1987 profesor. W latach 1959–1984 i 1998–2004 pracownik naukowy Uniwersytetu Śląskiego (do 1968 WSP w Katowicach, w latach 1981–1984 dyrektor Instytutu Języka Polskiego). W latach 1984–1999 pracownik Instytutu Języka Polskiego PAN w Krakowie, od 1987 – dyrektor Instytutu Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Autor prac z zakresu morfologii i składni języków zachodniosłowiańskich, głównie języka polskiego[1].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słowotwórstwo przysłówków odprzymiotnikowych w językach łużyckich (1969)
- Składnia imiesłowów czynnych we współczesnej polszczyźnie (1975)
- Mały słownik odmiany wyrazów trudnych (1993)
- Gramatyka języka polskiego (2001)
- Z problemów gramatyki polskiej i słowiańskiej (2004)
- Słownik syntaktyczno-generatywny czasowników polskich (tom 1-5 1980–1992, współautor)
- Gramatyka współczesnego języka polskiego (1984)
- Czesko-polski słownik zdradliwych wyrazów i pułapek frazeologicznych (2003)
- Czesko-polska pozorna ekwiwalencja językowa (2004).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Kontrola autorytatywna (osoba):
Identyfikatory zewnętrzne: