Hermeja

Hermeja (na grčkom Eρμειας ili Eρμιας; ? - 220. pne.) bio je glavni ministar na seleukidskom dvoru. Bio je rodom iz Karije, a glavnim ministrom je postao za vrijeme kratkotrajne vladavine Seleuka III Kerauna (225. pne. - 223. pne.). Kada je Seleuk prilikom pohoda u Maloj Aziji ubijen u vojničkoj pobuni, Hermeja je, zahvaljujući mladosti Seleukovog brata Antioha III, stekao gotovo neograničenu vlast. Međutim, pobuna dvojice satrapa u istočnim provincijama - Molona i Aleksandra - je dovela do sukoba s mladim kraljem. Suprotno Antiohovim željama, Hermeja je na istok poslao generale Ksenona i Teodota, dok je sam kralj krenuo gušiti u pobunu u Kelesiriji. Oba pohoda su doživjela neuspjeh, te je Antioh odlučio sam preuzeti pohod na istok, usprkos Hermejinom protivljenju. Antioh je porazio Molona, ali je potom Hermeja, koristeći kraljevu zauzetost opsadom Seleukije na Tigrisu, a protiv njegove volje, masakrirao zarobljenike i počinio razne druge zločine. Rođenje Antiohovog sina je Hermeju potaklo da počne kovati zavjeru kojom bi ubio kralja te preuzeo vlast kao regent. Čuvši za to, Antioh je uz pomoć vjernog ljekara Apolofana Hermeju dao ubiti 220. pne. Jedini izvor o Hermeji je Polibije, koji ga je u tekstu nastojao opisati u što gorem svjetlu, te iznio svoje mišljenje da je smrt bila previše blaga kazna za sve njegove zločine.