Przejdź do zawartości

Hipolit Morawski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hipolit Morawski
kapitan administracji (żandarmerii) kapitan administracji (żandarmerii)
Pełne imię i nazwisko

Hipolit Czesław Morawski

Data urodzenia

20 lipca 1900

Data i miejsce śmierci

13 marca 1946
Senne

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie)

Hipolit Czesław Morawski[a] (ur. 20 lipca 1900, zm. 13 marca 1946 w Senne) – kapitan administracji (żandarmerii) Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 20 lipca 1900 w rodzinie Czesława[2][3]. Od 22 listopada 1918 do 14 czerwca 1919 był uczniem klasy „H” Szkoły Podchorążych w Warszawie[4]. 15 sierpnia 1919 Naczelny Wódz mianował go z dniem 1 lipca 1919 podporucznikiem w piechocie i przydzielił do batalionu zapasowego 35 pułku piechoty[5].

Po zakończeniu wojny z bolszewikami pozostał w wojsku jako oficer zawodowy i kontynuował służbę w 35 pułku piechoty, który wówczas stacjonował w Łukowie[6][7][8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podporucznika ze starszeństwem od 1 lipca 1919 i 681. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. 12 lutego 1923 prezydent RP awansował go z dniem 1 stycznia 1923 na porucznika ze starszeństwem z 1 września 1920 i 37. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9][10][11][12]. Później został przeniesiony do 6 pułku piechoty Legionów w Wilnie[13].

26 lutego 1925 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[14][15]. We wrześniu 1928 pełnił służbę na stanowisku oficera wywiadowczego batalionu KOP „Słobódka”. W marcu 1930 wrócił z KOP do 6 pułku piechoty Legionów[16]. 22 września tego roku został przydzielony na XIV trzymiesięczny kurs w Centralnej Szkole Strzelniczej w Toruniu[17]. W 1931 został przydzielony na kurs aplikacyjny dla oficerów młodszych w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii w Grudziądzu[18].

Z dniem 1 lutego 1932, po ukończeniu kursu, został przeniesiony do 1 dywizjonu żandarmerii w Warszawie[19]. W grudniu tego roku ogłoszono jego przeniesienie do korpusu oficerów żandarmerii, w tym samym stopniu i starszeństwie oraz 1. lokatą[20][21]. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 1 stycznia 1935 i 1. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii[22][23]. Później został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[24]. W marcu 1939 pełnił służbę w Samodzielnym Referacie Informacyjnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu na stanowisku oficera placówki oficerskiej Pińsk[25][26].

Przebywał w niewoli niemieckiej, w Oflagu VI B Dössel[27]. Zmarł 13 marca 1946 w Senne (obecnie dzielnica Bielefeld) i został pochowany na cmentarzu Sennefriedhof[27].

Był odznaczony Krzyżem Walecznych po raz pierwszy, drugi i trzeci[8][13][15][28].

  1. 3 sierpnia 1931 ogłoszono sprostowanie imion i daty urodzenia por. Hipolita Morawskiego z „Hipolit Morawski ur. 20 sierpnia 1899” na „Hipolit Czesław Morawski ur. 20 lipca 1900”[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 3 sierpnia 1931, s. 261.
  2. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-08].
  3. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-08].
  4. Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 437.
  5. Dz. Rozk. Wojsk. Nr 87 z 3 września 1919, poz. 3042.
  6. Spis oficerów 1921 ↓, s. 122.
  7. a b Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 134.
  8. a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 227.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 lutego 1923, s. 91.
  10. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 448.
  11. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 390.
  12. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 246.
  13. a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 136.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925, s. 398.
  15. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 147.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930, s. 120.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 40.
  18. Suliński 1996 ↓, s. 29.
  19. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 235.
  20. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 410.
  21. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. XIV, XIX, XXI, 85, 791.
  22. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 78.
  23. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 355.
  24. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 305.
  25. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 526.
  26. Ulatowski 2013 ↓, s. 231, 249.
  27. a b Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-10-08].
  28. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-10-08].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]