Horodno
Prawosławna i greckokatolicka cerkiew w Horodnie, 1929 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Obwód | |||
Rejon | |||
Sielsowiet | |||
Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy |
1655 | ||
Kod pocztowy |
225522 | ||
Położenie na mapie Białorusi | |||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego | |||
51°52′N 26°30′E/51,866667 26,500000 |
Horodno[2], daw. Horodna (biał. Гарадна́я) – wieś (dawniej miasteczko) na Białorusi, na Polesiu, nad jeziorem Horodno, w obwodzie brzeskim, w rejonie stolińskim, blisko granicy z Ukrainą.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto królewskie położone było w końcu XVIII wieku w ekonomii pińskiej w powiecie pińskim województwa brzeskolitewskiego[3].
Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego miasteczko liczyło 236 domów i 1012 mieszkańców (koniec XIX wieku) i posiadało wyborną glinę sprzyjającą garncarstwu[4].
W II Rzeczypospolitej w województwie poleskim, początkowo w powiecie łuninieckim, a od 1 stycznia 1923 roku w powiecie stolińskim[5]. Początkowo była to gmina miejska, lecz miejscowość utraciła prawa miejskie z dniem 1 kwietnia 1927 roku, wchodząc w charakterze osady miejskiej w skład gminy Radczysk[6], a po jej zniesieniu z dniem 18 kwietnia 1928 roku Horodno weszło w skład gminy Stolin[7].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w sierpniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 800 osób. We wrześniu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w lesie Podralicze[8].
W miejscowości znajdują się dwie cerkwie prawosławne:
- Świętej Trójcy – drewniana, parafialna (dawna świątynia greckokatolicka);
- św. Mikołaja Cudotwórcy – murowana, pomocnicza.[9]
-
Cerkiew greckokatolicka, 1929 rok
-
Dzwonnica, 1929 rok
-
Wiatrak
-
Horodno i Derewna na mapie WIG, Warszawa, 1928
-
Cerkiew Świętej Trójcy (2017)
-
Cerkiew św. Mikołaja Cudotwórcy (2017)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 118.
- ↑ Horodna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 138 .
- ↑ Dz.U. z 1922 r. nr 116, poz. 1051
- ↑ Dz.U. z 1927 r. nr 38, poz. 338
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1363 .
- ↑ Столинское благочиние → 9. Приход храма Святой Живоначальной Троицы д.Городная Столинского района. pinskeparh.by. [dostęp 2020-12-10]. (ros.).