Naar inhoud springen

Icel van de Angelen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Icel (ook wel Icil) was in de late 5e of vroege 6e eeuw[1] de eerste koning van het Angelsaksische koninkrijk Mercia en stamvader van de dynastie van de Iclingas.

De Angelsaksische kroniek vermeldt dat Icel een zoon van Eomer was en voerde zijn afkomst van de mythische held Offa van de Angelen terug op de god Woden. Cnebba wordt in dezelfde bron Icels zoon genoemd.[2] Icel wordt beschouwd als de eerste van zijn familie, die uit de Noordduitse regio Angeln naar Groot-Brittannië kwam[1] en daar zijn heerschappij vestigde.[3]

  1. a b N. Brooks, Anglo-Saxon Myths: State and Church, 400-1066, Hambledon - Londen, 1998, p. 67.
  2. Angelsaksische kroniek ad annum 626.
  3. R.G. Collingwood - J. Nowell Linton Myres, Roman Britain and English Settlements, Biblo & Tannen, 1998 (= 1936), pp. 416–417.

Historische bronnen

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Icel in Prosopography of Anglo-Saxon England (PASE)