Ignacy Sobolewski

Ignacy Sobolewski
	; Ślepowron
Rodzina	Sobolewscy herbu Ślepowron
Data urodzenia	1770
Data i miejsce śmierci	8 października 1846 ; Quarto
Ojciec	Walenty Sobolewski
Matka	Kunegunda Nowicka
Żona	Józefata z Zabiełłów
Dzieci	Jerzy; Aleksander; Józef
	Odznaczenia

Ignacy Sobolewski (ur. 1770, zm. 8 października 1846 w Quarto kolo Genui) – polski hrabia^[1], polityk, wolnomularz, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej przy Radzie Stanu Królestwa Kongresowego w 1830 roku^[2], radca stanu w Radzie Stanu Księstwa Warszawskiego w 1812 roku^[3].

Życiorys

W 1791 sekretarz poselstwa polskiego w Paryżu. Członek Izby Najwyższej Wojennej i Administracji Publicznej w 1806 roku^[4]. W latach 1807–1811 sekretarz Rady Stanu Księstwa Warszawskiego, a od 24 listopada 1811 do maja 1813 r. minister policji. W 1812 roku jako członek Towarzystwa Królewskiego Gospodarczo-Rolniczego przystąpił do Konfederacji Generalnej Królestwa Polskiego^[5]. W Królestwie Polskim minister-sekretarz stanu (1815–1824), minister sprawiedliwości (1825–1830).

Był komandorem maltańskim odznaczonym Orderu Świętego Stanisława i Orderem Orła Białego (oba w 1812), a także rosyjskim Orderem św. Aleksandra Newskiego z brylantami^[6]^[7]^[8].

Był Wielkim Jałmużnikiem Wielkiego Wschodu Narodowego Polski w latach 1811–1812^[9]. Członek loży wolnomularskiej Bouclier du Nord w 1818 roku^[10]. Tytuł hrabiowski otrzymał od dworu rosyjskiego w 1824. W 1830 wyjechał na kurację i nie było go w kraju podczas powstania listopadowego. Po upadku powstania powrócił do Warszawy, ale wkrótce znów wyjechał za granicę i osiadł we Włoszech^[6].

Przypisy

↑ Przewodnik heraldyczny. Monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin..., s. 215.
↑ Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 23.
↑ Kalendarzyk Polityczny Piiarski Na Rok Przestępny 1812, Warszawa 1812, s. 77.
↑ Barbara Grochulska, Księstwo Warszawskie, Warszawa 1966, s. 52.
↑ Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 20, s. 185.
↑ ^a ^b Ewa Danowska Sobolewski Ignacy h. Ślepowron (1770–1846) w Polski Słownik Biograficzny tom XXXIX wyd. 1999–2000.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 282.
↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 217.
↑ Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 306.
↑ Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrainy. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 5. Rkps 5707/I. Żegota Pauli: Materiały do historii wolnomularstwa polskiego, k. 17.

[1] Przewodnik heraldyczny. Monografie kilkudziesięciu znakomitszych rodzin..., s. 215.

[2] Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 23.

[3] Kalendarzyk Polityczny Piiarski Na Rok Przestępny 1812, Warszawa 1812, s. 77.

[4] Barbara Grochulska, Księstwo Warszawskie, Warszawa 1966, s. 52.

[5] Dziennik Konfederacyi Jeneralnej Królestwa Polskiego. 1812, nr 20, s. 185.

[psb-6] Ewa Danowska Sobolewski Ignacy h. Ślepowron (1770–1846) w Polski Słownik Biograficzny tom XXXIX wyd. 1999–2000.

[7] Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 282.

[8] Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 217.

[9] Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 306.

[10] Lwowska Naukowa Biblioteka im. W. Stefanyka NAN Ukrainy. Oddział Rękopisów. Zespół (fond) 5. Rkps 5707/I. Żegota Pauli: Materiały do historii wolnomularstwa polskiego, k. 17.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

W dniu zaprzysiężenia	Stanisław Kostka Potocki Tadeusz Dembowski Feliks Franciszek Łubieński Jan Paweł Łuszczewski Józef Poniatowski Aleksander Potocki
Późniejsi członkowie	Michał Kochanowski Tadeusz Matuszewicz Tadeusz Mostowski Ignacy Sobolewski Jan Węgleński