Naar inhoud springen

Ilnoer Zakarin

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ilnoer Zakarin
Zakarin tijdens de Ronde van Italië 2017
Zakarin tijdens de Ronde van Italië 2017
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ильнур Азатович Закарин
(Ilnoer Azatovitsj Zakarin)
Geboortedatum 15 september 1989
Geboorteplaats Naberezjnye Tsjelny, Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Nationaliteit Russische
Lengte 187 cm
Gewicht 67 kg
Sportieve informatie
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Klimmer
Ploegen
2012

2013–2014
2015–2019
2020
2021–2022
Itera-Katjoesja
Katjoesja (stagiair)
RusVelo
Katjoesja
CCC Team
Gazprom-RusVelo
Beste prestaties
Luik-Bastenaken-Luik 5e (2016)
Ronde van Italië 5e (2017)
2 etappezeges
Ronde van Frankrijk 9e (2018)
1 etappezege
Ronde van Spanje 3e (2017)
Overige
Zeges:  
Ronde van Romandië 2015
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Ilnoer Azatovitsj Zakarin (Russisch: Ильнур Азатович Закарин; Naberezjnye Tsjelny, 15 september 1989) is een Tataarse voormalig wielrenner uit Rusland.

In 2007 werd Zakarin Europees kampioen tijdrijden bij de Junioren. Van 2009 tot en met 2011 zat hij een dopingschorsing uit.[1] Hij hervatte zijn carrière bij de opleidingsploeg van Katjoesja waarna hij in 2013 de overstap maakte naar het procontinentale RusVelo. In zijn debuutjaar bij de profs werd Zakarin meteen Russisch kampioen tijdrijden. Een jaar later won hij de Ronde van Azerbeidzjan. In 2015 verhuisde hij naar Katjoesja waar hij zich liet opmerken met enkele toptien-noteringen in de Ronde van het Baskenland, eindwinst in de Ronde van Romandië en een etappeoverwinning in de Ronde van Italië. De kracht van Zakarin ligt in het klimmen. Echter zo sterk hij is als klimmer, zo slecht is hij als daler. Dit heeft hem waarschijnlijk meerdere overwinningen gekost, waaronder de achtste etappe in de Ronde van Frankrijk van 2020.

In begin juni 2022 kondigde hij zijn afscheid aan als wielrenner.[2]

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2007
Europees kampioen tijdrijden, Junioren
2012
Grote Prijs van Donetsk
2e en 4e etappe Grote Prijs van Adygea
Eindklassement Grote Prijs van Adygea
5e etappe Girobio
4e etappe deel B Ronde van de Elzas
2013
1e etappe Grote Prijs van Adygea
Russisch kampioen tijdrijden, Elite
2014
Eindklassement Grote Prijs van Sotsji
1e etappe Grote Prijs van Adygea
Eindklassement Grote Prijs van Adygea
Eindklassement Ronde van Azerbeidzjan
2015
Eindklassement Ronde van Romandië
11e etappe Ronde van Italië
2016
6e etappe Parijs-Nice
17e etappe Ronde van Frankrijk
2017
Russisch kampioen tijdrijden, Elite
2019
13e etappe Ronde van Italië

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2014
2015 44e (1) 
2016 opgave   25e (1) 
2017 5e   Brons ↑  
2018 9e   20e  
2019 10e (1)  51e  
2020 22e   opgave  
2021
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Clásica San Sebastián Waalse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
2014 75e
2015 opgave 62e 27e (UWT)
2016 5e 55e 13e (UWT)
2017 23e 15e (UWT)
2018 45e opgave 37e 18e 57e 79e (UWT)
2019 22e opgave opgave 141e (UWR)
2020
2021 53e

Resultaten in kleinere rondes

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Parijs-Nice Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Polen
2014 21e
2015 9e Gele trui 4e
2016 4e (1) 7e 4e
2017 6e opgave 15e 11e
2018 16e 21e 10e
2019 10e 17e 8e
2020 32e

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

  • (en) Profiel van Ilnoer Zakarin op ProCyclingStats
Commons heeft mediabestanden op de pagina Ilnoer Zakarin.
  1. Drie Russische renners geschorst voor doping. De Morgen (20 juli 2009). Geraadpleegd op 29 oktober 2016.
  2. Ilnoer Zakarin (3e in Vuelta 2017) stopt met koersen: "Na successen, obstakels en mislukkingen". sporza.be (9 juni 2022). Gearchiveerd op 9 juni 2022. Geraadpleegd op 9 juni 2022.