Przejdź do zawartości

In Flames

To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zobacz też: In Flames (1995–1999).
In Flames
Ilustracja
In Flames (2017)
Rok założenia

1990

Pochodzenie

 Szwecja, Göteborg

Gatunek

melodic death metal[1][2][3]

Wydawnictwo

Wrong Again, Ferret, Nuclear Blast, Black Lodge, Koch, Universal, Toy’s Factory, Sony Music

Powiązania

The Agency Group[4], At the Gates, Dark Tranquillity, Soilwork, Hammerfall, Sinergy, The Halo Effect[5]

Instrumentarium
Gibson Les Paul guitars, Peavey amplifiers, Tama Starclassic Maple, Istanbul Agop cymbals, ESP Custom guitars, Ibanez guitars, Washburn guitars, Spector guitars
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

In Flames – szwedzki zespół muzyczny założony w 1990 roku w Göteborgu przez gitarzystę oraz jej lidera – Jespera Strömblada. In Flames razem z grupami Dark Tranquillity oraz At the Gates zapoczątkował nowy gatunek w muzyce znany obecnie jako melodic death metal[1]. Grupa zaczęła zdobywać popularność po wydaniu w 1995 minialbumu Subterranean, uzyskując kontrakt z wytwórnią Nuclear Blast[6]. Do tej pory zespół wydał dwanaście albumów studyjnych, natomiast A Sense of Purpose, wydany 4 kwietnia 2008 zadebiutował na 28. miejscu listy sprzedaży Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych. Łączny nakład sprzedanych albumów grupy przekroczył 2 000 000 egzemplarzy[7].

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Anders Fridén, 2013

1990-1996

[edytuj | edytuj kod]

Zespół In Flames został założony w 1990 roku jako side-project Jespera Strömblada, grającego w tym czasie w deathmetalowej grupie muzycznej Ceremonial Oath[6][8]. Strömblad stworzył In Flames z zamiarem grania bardziej melodyjnych utworów, nie mógł zrealizować tego pomysłu w Ceremonial Oath[8][9]. W 1993 roku opuścił Ceremonial Oath z powodu różnic poglądów z innymi członkami na temat tworzonej muzyki. Dzięki temu skupił się na pracy w In Flames[8][9]. Tego samego roku Strömblad (gitara, bębny, klawisze) zaprosił do współpracy Glenna Ljungströma (gitara) oraz Johana Larssona (bas) w celu utworzenia pierwszego składu grupy In Flames[9].

Trójka muzyków nagrała trzy utwory składające się na demo, które następnie wysłała do wytwórni muzycznej Wrong Again Records[6][10]. W celu podniesienia swoich szans na podpisanie umowy muzycy skłamali właścicielowi wytwórni płytowej, że nagrali już 13 piosenek[10]. Właściciel wytwórni Wrong Again Records dostrzegł w grupie potencjał, zaoferował więc telefonicznie podpisanie kontraktu[6].

W 1993 roku muzycy z In Flames napisali, nagrali, a następnie wydali swój debiutancki album studyjny – Lunar Strain. Ponieważ grupa nadal nie miała swojego wokalisty, Jesper poprosił Mikaela Stanne’a z grupy Dark Tranquillity, by pomógł przy tworzeniu albumu jako wokalista sesyjny grupy. Całość została nagrana w Studio Fredman[11]. W 1994 roku album pod tytułem Lunar Strain trafił do sprzedaży.

W tym samym roku zespół nagrał w Studio Fredman swoje pierwsze EP, Subterranean. Grupa wciąż nie miała swojego wokalisty, więc wokale w tym czasie wykonywał wokalista sesyjny, Henke Forss. Płyta została wydana w 1995 roku. Umożliwiła ona podpisanie kontraktu z wytwórnią Nuclear Blast – dzięki niej zespół został zauważony[6].

W 1995 roku muzycy zespołu postanowili zaprzestać zatrudniania sesyjnych wokalistów, ponieważ było to niewygodne przy nagrywaniu nowych płyt i koncertowaniu; poprosili więc Andersa Fridéna, aby na stałe dołączył do składu. Na miejsce perkusisty przyjęty został Björn Gelotte[6][8][10]. Jeszcze w tym samym roku grupa nagrała swój drugi album, The Jester Race. Materiał na nim zawarty został zarejestrowany w Studio Fredman, jednak w przeciwieństwie do poprzednich nagrań powstał przy pomocy właściciela studia, Fredrika Nordströma. Płyta została wydana w 1996 roku i odniosła sukces na rynku europejskim oraz japońskim[6]. Później In Flames koncertował z takimi zespołami jak Samael, Grip Inc. czy Kreator[6].

1997-2001

[edytuj | edytuj kod]

W 1997 roku muzycy z In Flames nagrali i wydali swoją trzecią płytę, Whoracle. Podobnie jak The Jester Race została nagrana w Studio Fredman przy pomocy Fredrika Nordströma. Po nagraniu albumu Glenn Ljungström oraz Johan Larsson nieoczekiwanie ogłosili swoje odejście z zespołu[6]. Na czas trasy koncertowej z zespołem Dimmu Borgir ich miejsca zajęli Niklas Engelin (gitara) oraz Peter Iwers (bas)[6][12]. Po zakończeniu trasy obaj na stałe dołączyli do grupy. W nowym składzie In Flames odbył trasę koncertową po Europie oraz zagrał swoje dwa pierwsze koncerty w Japonii[6]. Pod koniec tej trasy (1998) Engelin opuścił zespół[13].

W 1998 roku grupa zmieniła skład, Björn Gelotte zamienił funkcję perkusisty na gitarzysty, jego miejsce zajął Daniel Svensson[14]. Tego samego roku grupa nagrała swój czwarty album, Colony. Materiał na płytę został zarejestrowany w Studio Fredman przy współpracy z Fredrikiem Nordströmem. Nowy album pojawił się na rynku w 1999 roku. W późniejszym czasie In Flames odwiedził Europę, Japonię oraz przy okazji Milwaukee Metal Fest po raz pierwszy zagrał koncert w USA[15].

W 2000 roku In Flames nagrał swój piąty album, Clayman. Tak jak poprzednie został on zarejestrowany w Studio Fredman przy współpracy z Fredrikiem Nordströmem. W późniejszym czasie muzycy z In Flames występowali podczas tras koncertowych z zespołami takimi jak: Dream Theater, Slipknot czy Testament[6]. W sierpniu 2001 roku grupa wydała płytę The Tokyo Showdown, album live nagrany podczas trasy koncertowej po Japonii z listopada 2000 roku.

2002-2010

[edytuj | edytuj kod]
Peter Iwers, 2013

W 2002 muzycy z In Flames nagrali swój szósty album, Reroute to Remain. Materiał został zarejestrowany w Dug-Out Studio. Producentem był Daniel Bergstrand. Jeszcze tego samego roku grupa koncertowała z zespołami takimi jak Slayer, Soulfly czy Mudvayne[6].

W 2003 roku grupa nagrała swój siódmy album studyjny, Soundtrack to Your Escape. Większa część nagrań została zrealizowana w duńskim domu wypożyczonym przez zespół, tylko partie perkusyjne zostały zarejestrowane w Dug-Out studio. Producentem ponownie został Daniel Bergstrand. Album Soundtrack to Your Escape ukazał się na rynku w 2004 roku. 24 kwietnia tego samego roku płyta zajęła 145. miejsce w rankingu Billboard 200[16]. Muzycy występowali w tym czasie podczas koncertów z zespołami Judas Priest, Mötley Crüe i Motörhead[13]. Grupa zagrała również na głównej scenie podczas Ozzfest 2005.

W 2005 roku In Flames nagrał w Dug-Out studio swój ósmy album, Come Clarity[17]. Również w tym samym roku zespół wydał płytę DVD Used and Abused: In Live We Trust – zestaw zawierający materiał filmowy nagrany podczas koncertów z 2004 roku. W tym czasie członkowie zespołu zdecydowali się na podpisanie dodatku do umowy prawnej umożliwiającego prostszą dystrybucję swoich płyt na terenie Ameryki Północnej[18].

W 2006 roku na zaproszenie gitarzysty i lidera kanadyjskiej grupy muzycznej Annihilator, Jeffa Watersa, Jesper Strömblad zagrał gościnnie na gitarze w utworze „Haunted” na albumie Metal (2007). Tego samego roku płyta Come Clarity została wydana na północnoamerykańskim rynku przez wydawnictwo Ferret Music oraz w innych miejscach na świecie poprzez label Nuclear Blast. Jeszcze tego samego roku In Flames koncertowała wraz z zespołem Sepultura, wzięła również udział w The Unholy Alliance tour, oprócz tego grała na głównej scenie podczas Download Festival[13]. Album Come Clarity sprzedał się na całym świecie w nakładzie przekraczającym 400.000 sztuk[6][19]. Otwierający album utwór „Take This Life” użyty został w grze Guitar Hero III, która sprzedała się w nakładzie ponad sześciu milionów egzemplarzy[6].

W 2008 roku grupa wydała dziewiąty album nagrany we własnym studiu IF Studio, które znajduje się w szwedzkim Göteborgu. 7 marca ukazał się singel „The Mirror's Truth” promujący najnowszy album A Sense of Purpose. W Europie trafił on do sprzedaży 4 kwietnia 2008 roku nakładem Nuclear Blast Records. Wyjątkiem była Skandynawia, gdzie płyta ukazała się nakładem Universal Music. Na rynku północnoamerykańskim dystrybuowana była przez Koch Records[6]. Płyta powstała przy pomocy Roberto Laghiego oraz Daniela Bergstranda[6]. Jesper Strömblad zastąpiony został podczas tras koncertowych przez Niclasa Engelina, powodem tej zamiany było to, że Strömblad „zrobił sobie przerwę” od gry w zespole[20].

In Flames w 2008 roku brał udział w Metaltown Festival, Metalcamp, Graspop Metal Meeting, Nova Rock Festival, Rock am Ring and Rock im Park, Gigantour oraz Download Festival[6].

Pod koniec sierpnia 2008 roku grupa nagrywała teledysk do piosenki „Alias”, która została kolejnym singlem promującym album A Sense of Purpose. 12 lutego 2010 roku na oficjalnej stronie zespołu ukazała się informacja, że Jesper Stromblad opuścił zespół. Nie podano następcy muzyka, ale pozostali członkowie zespołu zapewnili, że In Flames nadal będzie nagrywać płyty i koncertować[21][22].

2011

[edytuj | edytuj kod]

28 marca 2011 roku niemiecka wytwórnia płytowa Century Media Records ogłosiła podpisanie kontraktu płytowego z grupą In Flames[23]. W ramach promocji nadchodzącego albumu 9 maja został wydany singel „Deliver Us”[24]. Dziesięć dni później opublikowany został teledysk do nowej kompozycji zespołu. Reżyserią wideoklipu zajął się Patric Ullaeus[25]. W czerwcu odbyła się premiera Sounds of a Playground Fading, dziesiątego albumu studyjnego zespołu. Płyta został nagrana w IF Studios. Produkcją zajęli się Roberto Laghi i Daniel Bergstrand[26]. Album zajął 27. pozycję na liście Billboard 200, sprzedając się w liczbie 14 tysięcy kopii w ciągu pierwszego tygodnia w Stanach Zjednoczonych[27]. 31 października ukazał się teledysk do utworu „Where the Dead Ships Dwell”[28]. 16 listopada kompozycja została wydana jako singel w formie cyfrowej[29]. W tym samym miesiącu album Sounds of a Playground Fading uzyskał status złotej płyty w Szwecji. Dystrybucją albumu na terenie państwa zajęła się wytwórnia Razzia Records[30]. Na początku grudnia zespół koncertował w Wielkiej Brytanii w ramach trasy koncertowej Defenders of the Faith III zorganizowanej przez magazyn Metal Hammer[31].

12 stycznia 2012 grupa In Flames, wraz z zespołem Trivium, wyruszyła w trasę koncertową obejmującą Stany Zjednoczone oraz Kanadę. 21 lutego odbył się ostatni występ w jej ramach[32].

2013-2015

[edytuj | edytuj kod]

In Flames zaczęli nagrywać jedenasty album studyjny w sierpniu 2013 roku. W dniu 10 kwietnia 2014 r. strona In Flames zdawała się być zhackowana. Domniemany haker groził wyciekiem informacji. Zespół opublikował na Facebooku, twierdząc, że spotkali się z problemami odnośnie do strony internetowej, przeprosili za niedogodności i zapewnili, że żadne informacje nie zostały naruszone. Jednak w rzeczywistości nikt nie włamał się na stronę. Następnego dnia strona zespołu została zaktualizowana przez link do rzekomego wycieku. Krótki film ogłosił, że nowy album zatytułowany będzie Siren Charms. Płyta została wydana 9 września 2014 r., Za pośrednictwem nowej wytwórni Epic Records. Po premierze albumu rozpoczęli oni trasę koncertową World tour, która miała się odbyć w 2015 roku. W dniu 12 października 2014 roku zespół oficjalnie ogłosił na swojej stronie Facebook, że mają wydać nowe wydawnictwo Live Blu-ray / DVD i CD z nagranym koncertem w Göteborgu, która odbył się w listopadzie 2014 r. Wydawnictwo zostało oficjalnie wydane 23 września 2016 r. Zatytułowana „Sounds From The Heart Of Gothenburg”. 7 listopada 2015 roku długoletni perkusista Daniel Svensson ogłosił odejście z zespołu, aby skupić się na życiu rodzinnym.

Melodic death metal

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Melodic death metal.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Niklas Engelin, 2011

Zespół In Flames wraz z Dark Tranquillity oraz At the Gates zapoczątkował w muzyce styl znany obecnie jako melodic death metal. Założyciele wszystkich trzech grup mieszkali w szwedzkiej miejscowości Göteborg, znali się bardzo dobrze oraz preferowali podobne gatunki muzyczne[8][11]. W końcu jednak grupa przyjaciół rozeszła się, założone przez nich grupy (In Flames, Dark Tranquillity oraz At the Gates) grały jednak ten sam rodzaj muzyki.

Jesper Strömblad stworzył In Flames ponieważ chciał połączyć melodyczność utworów Iron Maiden z dosadnością death metalu, czyli stworzyć coś, czego według niego nie zrobiła do tej pory żadna kapela[9][33]. Przy pisaniu utworów Jesper zdecydował się także na użycie instrumentów klawiszowych, co było niespotykane w ówczesnej muzyce melodic deathmetalowej. Już podczas nagrywania debiutanckiej płyty, Lunar Strain, grupa użyła klawiszy, pomimo tego do dzisiaj nie przyjęła na stałe żadnej osoby grającej na tym instrumencie[34][35].

Styl wykonywanej muzyki

[edytuj | edytuj kod]

Muzyka wykonywana przez In Flames charakteryzuje się harmonicznymi melodiami gitary prowadzącej. We wczesnych nagraniach zespołu, jak na przykład The Jester Race, grupa wielokrotnie używa dwóch gitar prowadzących wspomaganych przez gitarę rytmiczną. Zespół ma jednak dwóch gitarzystów, co uniemożliwiało występowanie bez zmian personalnych w składzie grupy, nawet podczas nagrywania albumu Reroute to Remain nowy materiał rejestrowano, uwzględniając możliwość jego odegrania „na żywo”[36][37][38].

Strona wokalna In Flames charakteryzuje się growlem stosowanym na przemian z czystym śpiewem (w mniejszości). W nowszych produkcjach grupy, takich jak Come Clarity, Fridén znacznie częściej śpiewa melodycznie. Tematyka utworów zmieniła się z biegiem czasu; w pierwszych albumach grupy, takich jak The Jester Race czy Whoracle, tematyka tekstów skupiała się na astrologii czy też gatunku ludzkim[8][39]. W utworach występujących na późniejszych nagraniach grupy jak np. Soundtrack to Your Escape czy Come Clarity teksty skupiają się na bardziej osobistych sprawach, myślach oraz innych mniej ogólnych tematach[8][35][39].

Wpływ

[edytuj | edytuj kod]

In Flames, będąc pionierem w zapoczątkowanym przez siebie gatunku muzyki, miał duży wpływ na zespoły. Grupa wywarła wpływ na nowy nurt muzyczny nazwany metalcore, wiele zespołów reprezentujących ten gatunek takich jak Darkest Hour[40], As I Lay Dying[41] czy Still Remains[42] nazywa In Flames swoim autorytetem. Szwedzi wywarli również duży wpływ na inne zespoły wykonujące melodic death metal. Grupy takie jak Insomnium[43], Omnium Gatherum[44] czy Blood Stain Child[45] podają In Flames jako swój największy autorytet.

The Halo Effect

[edytuj | edytuj kod]

W 2021 roku byli członkowie zespołu In Flames wraz z Mikaelem Stanne'em, wokalistą Dark Tranquillity, założyli nowy zespół The Halo Effect[5].

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Zespół otrzymał cztery nagrody Grammis (szwedzkie odpowiedniki Grammy Awards)[46]. W 2005 In Flames zdobył swoją pierwszą Grammis w kategorii Best Hard Rock/Metal Album za płytę Soundtrack to Your Escape[47]. Rok później zdobył swoją drugą Grammis, tym razem w kategorii „Swedish Export Award”[47]. In Flames to pierwszy zespół metalowy, który zdobył tę nagrodę, nawet pełniący w owym czasie obowiązki ministra gospodarki Thomas Östros stwierdził: „Thanks to In Flames, Sweden now have a metal band in the absolute world elite.” („Dzięki In Flames Szwedzi mają teraz zespół metalowy należący do światowej elity”)[13]. W 2007 In Flames ponownie zdobył nagrodę w kategorii Best Hard Rock/Metal Album, tym razem za płytę Come Clarity[13][46][47]. Rok później grupa zdobyła nagrodę dla „Best international Band” (najlepszy zespół międzynarodowy) na Metalhammer Golden Gods[48]. W roku 2009 In Flames zdobyło kolejne Grammis w kategorii „Best Hard Rock” za album A Sense of Purpose.

Jester Head

[edytuj | edytuj kod]

Podczas nagrywania albumu The Jester Race, Anders Fridén wraz z człowiekiem o imieniu Nicholas postanowił stworzyć symbol / maskotkę dla zespołu[49]. Stała się nią głowa błazna (Jester Head). Symbol ten po raz pierwszy użyty został na okładce płyty The Jester Race, widnieje także na każdym kolejnym albumie[50]. Maskotka ta jest także często motywem wykorzystywanym w stylistyce przedmiotów sygnowanych nazwą In Flames.

Muzycy

[edytuj | edytuj kod]
Björn Gelotte, 2011

Obecny skład zespołu

[edytuj | edytuj kod]

Byli członkowie zespołu

[edytuj | edytuj kod]

Muzycy koncertowi

[edytuj | edytuj kod]
  • Tobias Kellgren – perkusja (2005)
  • Jonas Ekdahl – perkusja (2011)
  • Carl Parnell – gitara basowa (2012)
  • Aaron „Bubble” Patrick – gitara basowa (2012)
  • Patrik Jensen – gitara (2013)

Muzycy sesyjni

[edytuj | edytuj kod]

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Albumy studyjne

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście Certyfikat
USA
[53] 		SWE
[54] 		DEU
[55] 		JPN
[56] 		FRA
[57] 		NOR
[58] 		HOL
[59] 		CHE
[60] 		AUT
[61] 		FIN
[62] 		BEL
[63] 		AUS
[64] 		DNK
[65] 		ESP
[66]
1993 Lunar Strain
  • Data: grudzień 1993
  • Wydawca: Wrong Again Records
 – – – – – – – – – – – – – –
1996 The Jester Race
  • Data: 20 lutego 1996
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – – – – – – – – – – – – –
1997 Whoracle
  • Data: 18 listopada 1997
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – 78 – – – – – – 33 – – – –
1999 Colony
  • Data: 22 czerwca 1999
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – 34 69 – – – – – – 27 – – – –
2000 Clayman
  • Data: 25 lipca 2000
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – 17 43 – – – – – – 20 – – – –
2002 Reroute to Remain
  • Data: 3 września 2002
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – 5 23 23 81 – – – 67 5 – – – –
2004 Soundtrack to Your Escape
  • Data: 29 marca 2004
  • Wydawca: Nuclear Blast
 145 3 28 29 82 36 – – 25 13 – – – –
2006 Come Clarity
  • Data: 7 lutego 2006
  • Wydawca: Nuclear Blast, Ferret Music
 58 1 6 17 89 27 – 30 16 1 78 – – 88
2008 A Sense of Purpose
  • Data: 4 kwietnia 2008
  • Wydawca: Nuclear Blast
 28 1 6 14 65 15 70 29 6 3 51 – 39 90
2011 Sounds of a Playground Fading
  • Data: 20 czerwca 2011
  • Wydawca: Century Media Records
 27 2 1 24 47 10 – 12 6 4 73 50 24 41
2014 Siren Charms
  • Data: 9 września 2014
  • Wydawca: Sony
 26 1 7 23 87 6 – 9 7 1 62 33 28 60
2016 Battles
  • Data: 11 listopada 2016
  • Wydawca: Eleven Seven Music
 60 2 7 46 101 13 – 13 8 3 45 28 – 83
2019 I, The Mask
  • Data: 1 marca 2019
  • Wydawca: Seven Eleven Music
2023 Foregone
  • Data: 10 lutego 2023
  • Wydawca: Nuclear Blast
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście
SWE
[54] 		DEU
[55] 		JPN
[56] 		FIN
[62] 		CHE
[60] 		AUT
[61]
2001 The Tokyo Showdown
  • Data: 4 września 2001
  • Wydawca: Nuclear Blast
 43 – 88 31 – –
2005 Used and Abused: In Live We Trust
  • Data: 18 czerwca 2005
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – 56 129 – – –
2016 Sounds from the Heart of Gothenburg
  • Data: 23 września 2016
  • Wydawca: Nuclear Blast
 44 17 – – 83 34
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy wideo

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście
FIN
[69] 		SWE
[70] 		USA
[71] 		JPN
[72]
1996 Artifacts of the Black Rain
  • Data: 1996
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – – –
1997 Live & Plugged (split z EverEve i Darkseed)
  • Data: marzec 1997
  • Wydawca: Nuclear Blast
 – – – –
2005 Used and Abused: In Live We Trust
  • Data: 18 czerwca 2005
  • Wydawca: Nuclear Blast
 1 1 30 –
2016 Sounds from the Heart of Gothenburg
  • Data: 23 września 2016
  • Wydawca: Nuclear Blast
 6 1 – 285
„–” pozycja nie była notowana.

Single

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł Pozycja na liście Album
SWE
[73] 		FIN
[74] 		AUT
[75]
2002 „Cloud Connected” – – – Reroute to Remain
2004 „The Quiet Place” 2 16 – Soundtrack to Your Escape
2006 „Come Clarity” 52 – – Come Clarity
2008 „The Mirror's Truth” 14 5 51 A Sense of Purpose
2011 „Deliver Us” – – – Sounds of a Playground Fading
„–” pozycja nie była notowana.

Minialbumy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Tytuł
1995 Subterranean
  • Data: 1995
  • Wydawca: Wrong Again Records
1997 Black-Ash Inheritance
  • Data: 15 sierpnia 1997
  • Wydawca: Nuclear Blast
2003 Trigger
  • Data: 10 czerwca 2003
  • Wydawca: Nuclear Blast
2006 Come Clarity EP
  • Data: 13 grudnia 2006
  • Wydawca: Black Lodge Records

Utwory grupy na kompilacjach

[edytuj | edytuj kod]

CD

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Typ Data wydania Utwór Wytwórnia
Metal Militia Vol. 1'[20] tribute album 1994 "Eye of the Beholder” Black Sun Records
W.A.R. Compilation kompilacja 1995 „Everdying” Wrong Again Records
W.A.R. Compilation: Battle of Pride kompilacja 1995 „Stand Ablaze” and „Dead Eternity (demo)” Wrong Again Records
Made in Tribute tribute album 1997 „Murders in the Rue Morgue” Toys Factory
Beauty in Darkness kompilacja 1997 „Artifacts of the Black Rain” Nuclear Blast
10 Years of Nuclear Blast kompilacja 1997 „Food for the Gods” Nuclear Blast
Death... is Just the Beginning Vol. 4 kompilacja 1997 „Episode 666” Nuclear Blast
Statements of Intent kompilacja 1998 „Goliath’s Disarm their Davids” Earache Records
WAR Dance kompilacja 1998 „Biosphere” WAR Music
Death... is Just the Beginning Vol. 5 kompilacja 1999 „Embody the Invisible” Nuclear Blast
Power from the North[20] tribute album 2000 „World of Promises” Phantom Music
A Metal Tribute to Metallica tribute album 2000 „Eye of the Beholder” Cleopatra Records
Monsters of the Millennium kompilacja 2001 „Only for the Weak” Roadrunner Arcade Music
A Tribute to the Four Horsemen tribute album 2003 „Eye of the Beholder” (1994 version) Nuclear Blast
Freddy vs. Jason soundtrack 2003 „Trigger” Roadrunner Records
Viva La Bands Vol. 2[20] kompilacja 2007 „Abnegation (demo)” Ferret Music
Filthy Note Records

Teledyski

[edytuj | edytuj kod]
Tytuł Rok Reżyseria Album Źródło
„Artifacts of the Black Rain” 1995 – The Jester Race [76]
„Food for the Gods” 1997 – Whoracle
„Jotun” –
„Ordinary Story” 1999 – Colony
„Only for the Weak” 2000 – Clayman
„Pinball Map” 2002 –
„Trigger” – Reroute To Remain
„Cloud Connected” –
„System” 2003 –
„The Quiet Place” 2004 Patric Ullaeus Soundtrack To Your Escape
„Touch of Red” –
„My Sweet Shadow” Patric Ullaeus [77]
„Like You Better Dead” School of Future Entertainment [76]
„Evil In A Closet” –
„Borders and Shading” Patric Ullaeus [77]
„F(r)iend” [76]
„Take This Life” 2006 Come Clarity
„Come Clarity” Lex Halaby [78]
„The Mirror’s Truth” 2008 Joey Angerone A Sense Of Purpose [76]
„Alias” Patric Ullaeus
„Delight and Angers” 2009
„Deliver Us” 2011 Sounds Of A Playground Fading [79]
„Where The Dead Ships Dwell” [80]
„Sounds Of A Playground Fading” 2013 [81]
„Ropes” Erik Engstrand Where The Dead Ships Dwell [76]
„Rusted Nail” 2014 Patric Ullaeus Siren Charms [82]
„Through Oblivion” [83]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
2003 Årets hårdrock/metall Reroute to Remain Grammis Nominacja [84]
2005 Soundtrack to Your Escape Laur [85]
2006 Best Live Band In Flames Metal Hammer Golden Gods Awards Nominacja [86]
Dimebag Awards For Young Guitarist Shredder Nominacja
2007 Best Live Band Nominacja [87]
Årets hårdrock/metall Come Clarity Grammis Laur [88]
2008 Best International Band In Flames Metal Hammer Golden Gods Awards Laur [89]
2009 Årets hårdrock A Sense of Purpose Grammis Laur [90]
Årets liveakt In Flames Nominacja
2012 Årets hårdrock/metall Sounds of a Playground Fading Nominacja [91]
2015 Siren Charms Nominacja [92]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Albert Mudrian: Wybierając śmierć – Niewiarygodna historia death metalu i grindcore’a. Bartosz Donarski (tłum.). Polska: KAGRA, 2007. ISBN 978-83-87598-44-0.
  2. ↑ Antenna – Genre descriptions -At the Gates pioneered the style in the mid-90s, whereas In Flames and Dark Tranquillity perfectioned the subgenre in the following years.. [dostęp 2008-05-05].
  3. ↑ metal-observer – Do you speak Metal? – ...creating a quite own style of Melodic death metal, where the emphasis is not so much on the brutality and speed, but features a lot more melodies/melodic guitar Examples: IN. [dostęp 2008-05-05].
  4. ↑ The Agency Group – In Flames. [dostęp 2008-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-02)].
  5. ↑ a b Byli muzycy In Flames tworzą nowy zespół The Halo Effect. MetalNews.pl, 2021-10-30. [dostęp 2023-03-05].
  6. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Band – In Flames. In Flames, 2004-03-30. [dostęp 2008-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-08)].
  7. ↑ Nuclear Blast – In Flames have sold over 2 million albums worldwide to date!!!. Nuclear Blast. [dostęp 2008-05-05].
  8. ↑ a b c d e f g Rennick, Patrick: Anders Fridén z In Flames. Metal Review, 2005-08-02. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-12-10)].
  9. ↑ a b c d Lady Enslain: Wywiad z Jesperem Strömbladem. Enslain, 1999. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-12-26)].
  10. ↑ a b c „A Moment of ‘Clarity’” z In Flames. Live-Metal.Net, 2006-07-26. [dostęp 2007-06-08].
  11. ↑ a b Galbraith, Dave: Dark Tranquillity – Canadian explorations (Mikael Stanne). The Metal Observer, June 2005. [dostęp 2007-06-08].
  12. ↑ Morgan, Anthony: Come Clarity. rockdetector.com, 2006-06-28. [dostęp 2007-06-08].
  13. ↑ a b c d e News. Nuclear Blast. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-14)].
  14. ↑ Świt z Danielem Svenssonem. The Metal Web, 2002-09-22. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-14)].
  15. ↑ Haumschild, Matthew: In Flames: Wywiad z Björn Gelotte. Gryphon Metal, 2002-09-22. [dostęp 2007-06-08].
  16. ↑ Soundtrack to Your Escape – Peak Position: The Billboard 200 #145 on April 24, 2004. Billboard.com. [dostęp 2008-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-14)].
  17. ↑ „Mystic Art”. 1(33)/2006, 2006. Michał Wardzała – redaktor naczelny. Skała: Mystic Production. ISSN 1427-5538. 
  18. ↑ Smit, Jackie: Moments of Clarity. Chronicles of Chaos, 2006-01-09. [dostęp 2007-06-08].
  19. ↑ Nuclear Blast – „Come Clarity” got an amazing reception in the media and has today sold over 400.000 copies worldwide.. Nuclear Blast. [dostęp 2008-05-05].
  20. ↑ a b c d Encyclopaedia Metallum – In Flames, Additional Notes. Encyclopaedia Metallum. [dostęp 2008-05-03].
  21. ↑ IN FLAMES – The official homepage. 2010-02-12. [dostęp 2010-02-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-08)]. (ang.).
  22. ↑ Gitarzysta opuścił grupę In Flames. muzyka.onet.pl. [dostęp 2010-02-23]. (pol.).
  23. ↑ In Flames: Century Media Records signs In Flames. centurymedia.com, 2011-03-28. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  24. ↑ In Flames: “Deliver Us” out now!. centurymedia.com, 2011-05-09. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  25. ↑ In Flames: video for “Deliver Us” online, new headlining shows announced. centurymedia.com, 2011-05-19. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  26. ↑ In Flames: “Sounds Of A Playground Fading” is finally out. centurymedia.com, 2011-06-17. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  27. ↑ IN FLAMES’ 'Sounds Of A Playground Fading’ Cracks U.S. Top 30. blabbermouth.net, 2011-06-29. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  28. ↑ In Flames: post new video for „Where The Dead Ships Dwell” at Rock Hard Magazine (DE). centurymedia.com, 2011-10-31. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  29. ↑ In Flames: “Where The Dead Ships Dwell” digital single out now!. centurymedia.com, 2011-11-16. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  30. ↑ In Flames: Certified Gold in Sweden, Announce Scandinavian Club Shows, Confirmed For Soundwave Festivals (Australia). centurymedia.com, 2011-11-24. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  31. ↑ In Flames: confirmed for ‘Defenders Of The Faith’ UK-Tour. centurymedia.com, 2011-07-22. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  32. ↑ IN FLAMES, TRIVIUM: North American Tour Dates Announced. blabbermouth.net, 2011-11-07. [dostęp 2012-07-17]. (ang.).
  33. ↑ German, Eric, Schumacher, Rick: Wywiad z Jesperem Strömbladem. Metal Update, 1999-11-19. [dostęp 2007-06-08].
  34. ↑ Dusedau, Zack: Wywiad z In Flames. metalunderground.com, 2005-08-08. [dostęp 2007-06-08].
  35. ↑ a b Sultatos, Alexander: In Flames – Dialog z Gwiazdami. Metal Invader, 2004-02-24. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-27)].
  36. ↑ Kasparek, Alexa: Wywiad z In Flames. Tartarean Desire, 2004-02-18. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-23)].
  37. ↑ Powell, Brett: Wywiad – In Flames. Skratch Magazine, 2006. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-10)].
  38. ↑ Lundqvist, Niklas: Daniel Svensson – In Flames. Metal Covenant, 2006-11-21. [dostęp 2007-06-08].
  39. ↑ a b Wywiad z In Flames. Metal Pigeon, 2006-07-17. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-10-21)].
  40. ↑ Gosman, Alex: Wywiad Darkest Hour. Caught in the Crossfire, 2006. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-01-06)].
  41. ↑ Christie, Dixon: As I Lay Dying Wywiad z Jordanem Mancino, in Support of Their 2006 Release, Shadows Are Security. PunkTV.ca, 2006-10-20. [dostęp 2007-06-08].
  42. ↑ Omowale, Karma E: Still Remains Interview. FourteenG, 2005-03-05. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)].
  43. ↑ Zemla, Sherrie: Insomnium. Tartarean Desire, February 2004. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-13)].
  44. ↑ Stefanis, John: Wywiad: Markus Vanhala (Omnium Gatherum). Get Ready to Rock, 2005. [dostęp 2007-06-08].
  45. ↑ Blood Stain Child Bio. Blood Stain Child. [dostęp 2007-06-08].
  46. ↑ a b In Flames – Nagrodzeni szwedzką Grammy. Metal Storm, 2007-01-02. [dostęp 2007-06-11].
  47. ↑ a b c News Archive. In Flames. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2001-04-30)].
  48. ↑ Metal Hammer: News. [dostęp 2009-05-22]. (ang.).
  49. ↑ Wywiad z wokalistą In Flames – Andersem Fridénem. foundrymusic.com, 2005-09-11. [dostęp 2007-06-08].
  50. ↑ Wywiad z In Flames. Tartarean Desire, August 2001. [dostęp 2007-06-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-13)].
  51. ↑ IN FLAMES Announces New Drummer. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-09-17]. (ang.).
  52. ↑ Bassist PETER IWERS Quits IN FLAMES. www.blabbermouth.net. [dostęp 2016-11-30]. (ang.).
  53. ↑ In Flames Billboard Charts. www.billboard.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  54. ↑ a b In Flames Swedish Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  55. ↑ a b Chartverfolgung / in flames / Longplay. www.musicline.de. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (niem.).
  56. ↑ a b In Flames Oricon. www.oricon.co.jp. [dostęp 2011-08-12]. (jap.).
  57. ↑ In Flames French Charts. lescharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  58. ↑ In Flames Norwegian Charts. norwegiancharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  59. ↑ In Flames Dutch Charts. dutchcharts.nl. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  60. ↑ a b In Flames Swiss Charts. hitparade.ch. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  61. ↑ a b In Flames Austrian Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  62. ↑ a b In Flames Finnish Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  63. ↑ In Flames Belgian Charts. www.ultratop.be. [dostęp 2011-08-12]. (niderl.).
  64. ↑ In Flames Australian Charts. australian-charts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  65. ↑ In Flames Danish Charts. danishcharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  66. ↑ In Flames Spanish Charts. spanishcharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  67. ↑ IFPI: Guld & Platina 2009. www.ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
  68. ↑ IFPI: Guld & Platina 2011. www.ifpi.se. [dostęp 2016-02-14]. (szw.).
  69. ↑ Suomen virallinen lista – Musiikki DVD:t 32/2005. www.ifpi.fi. [dostęp 2014-01-13]. (fiń.).
    Suomen virallinen lista – Artistit In Flames: Sounds From The Heart Of Gothenburg. www.ifpi.fi. [dostęp 2016-10-06]. (fiń.).
  70. ↑ Veckolista DVD Album – Vecka 31, 4 augusti 2005. www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2014-01-13]. (szw.).
    Veckolista DVD Album – Vecka 39, 30 september 2016. www.sverigetopplistan.se. [dostęp 2016-10-13]. (szw.).
  71. ↑ Top Music Video – Issue Date: 2005-10-08. [w:] Billboard [on-line]. Prometheus Global Media. [dostęp 2013-01-22]. (ang.).
  72. ↑ Oricon: In Flames DVD. www.oricon.co.jp. [dostęp 2016-10-06]. (jap.).
  73. ↑ In Flames Swedish Singles Charts. swedishcharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  74. ↑ In Flames Finnish Singles Charts. finnishcharts.com. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  75. ↑ In Flames Austrian Singles Charts. austriancharts.at. [dostęp 2011-08-12]. (ang.).
  76. ↑ a b c d e In Flames videos. www.metalstorm.ee. [dostęp 2009-10-16]. (ang.).
  77. ↑ a b In Flames: News Archives. blabbermouth.net, 2004-03-30. [dostęp 2007-06-08].
  78. ↑ In Flames: Graspop Metal Meeting Performance To Be Webcast Today – June 25, 2006. blabbermouth.net, 2004-03-30. [dostęp 2007-06-08].
  79. ↑ IN FLAMES: ‘Deliver Us’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  80. ↑ Liz Ramanand: In Flames Unveil Haunting Video for Single ‘Where the Dead Ships Dwell’. loudwire.com. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  81. ↑ IN FLAMES: 'Sounds Of A Playground Fading’ Video Released. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  82. ↑ In Flames debut video for ‘Rusted Nail’. www.metalinsider.net. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  83. ↑ IN FLAMES: ‘Through Oblivion’ Video Premiere. www.blabbermouth.net. [dostęp 2017-01-05]. (ang.).
  84. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2003. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  85. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2005. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  86. ↑ TRIVIUM, IN FLAMES, OPETH Among METAL HAMMER GOLDEN GODS Nominees. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  87. ↑ LAMB OF GOD, IRON MAIDEN, SLAYER, MACHINE HEAD Among ‘Golden Gods’ Nominees. www.blabbermouth.net. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  88. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2007. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  89. ↑ Metal Hammer Golden Gods 2008: winners list and hot gossip. www.thrashhits.com. [dostęp 2015-08-16]. (ang.).
  90. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2009. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  91. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2012. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).
  92. ↑ Nominerade/vinnare – Grammis 2015. grammis.se. [dostęp 2016-01-06]. (szw.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
In Flames
Albumy studyjne
Minialbumy
Albumy koncertowe i składanki
Single
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=In_Flames&oldid=74779335”