Ingmar Bengtsson
Imię i nazwisko |
Lars Ingmar Olof Bengtsson |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód |
Lars Ingmar Olof Bengtsson[1][2] (ur. 2 marca 1920 w Sztokholmie, zm. 3 grudnia 1989 tamże[2]) – szwedzki muzykolog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W latach 1937–1940 uczył się gry na fortepianie w wyższej szkole muzycznej w Sztokholmie, następnie uczył się prywatnie u Gottfrida Boona[1]. Od 1937 do 1941 roku studiował historię sztuki i psychologię na Uniwersytecie Sztokholmskim, odbył także studia muzykologiczne u Carla-Allana Moberga w Uppsali oraz Jacquesa Handschina w Bazylei[1]. W 1955 roku uzyskał na Uniwersytecie w Uppsali tytuł doktora na podstawie dysertacji J.H. Roman och hans instrumentalmusik: käll- och stilkritiska studier[1][2]. Występował jako pianista i klawesynista[2].
Od 1947 do 1985 roku wykładał na Uniwersytecie w Uppsali, od 1961 roku na stanowisku profesora[2]. W latach 1961–1985 był prezesem Szwedzkiego Towarzystwa Muzykologicznego, od 1962 do 1971 roku był też redaktorem naczelnym jego czasopisma, Svensk tidskrift för musikforksning[2]. Od 1950 roku członek Królewskiej Akademii Muzycznej[1]. W latach 1943–1959 pisał krytyki muzyczne do gazety Svenska Dagbladet[1]. W swojej pracy naukowej koncentrował się na muzyce krajów skandynawskich[1].
Ważniejsze prace
[edytuj | edytuj kod](na podstawie materiałów źródłowych[2])
- Bach och hans tid (Sztokholm 1946)
- Från visa till symfoni (Sztokholm 1947)
- Handstilar och notpikturer i Kungl. Musikaliska Akademiens Roman-samling (Uppsala 1955)
- Modern nordisk musik: Fjorton tonsättare om egna verk (Sztokholm 1957)
- Musikvetenskap: En oversikt (Sztokholm 1973)
- Mr. Roman’s Spuriosity Shop: A Thematic Catalogue of 503 Works (1213 Incipits and Other Excerpts) from ca. 1680–1750 by More Than Sixty Composers (Sztokholm 1976)
- Beräkning av intervall, stämmingar, tempereringar m. m. med hjälp av räknedosa: Ett kompendium (Uppsala 1978)
- Musik-videnskab – nu og i fremtingen (Kopenhaga 1978)
- Franz Berwald: Die Dokumente seines Lebens (Kassel 1979)
- Något om det heroiska i 1800-taets dikt och ton (Lund 1984)