Idi na sadržaj

Invertaza

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Razlaganje saharoze na glukozu i fruktozu
Invertaza bakterije Thermotoga maritima

Invertaza je enzim koji razlaže disaharidni šećer saharozu na fruktozu i glukozu. Dobijena smjesom fruktoze i glukoze se zove obrnuti šećerni sirup. Alternativni nazivi za invertazu uključuju: EC 3.2.1.26, saharaza, glukosukraza, β-h-fruktozidaza, β-fruktozidaza, invertin, sukraza, maksinvert L 1000, fruktozilinvertaza, alkalna invertaza, kisela invertaza, uz sistemsku oznaku: β-fruktofuranozidaza.

Osim invertaze, hidrolizu istog šećera katalizira i sukraza. Naime, i invertaze i sukraze hidrolizuju saharozu, dajuči istu mješavinu glukoze i fruktoze. Invertaze kidaju OC (fruktoza), a sukraze OC (glukoze) veze.[1][2]

Za industrijsku upotrebu, invertaze se obično dobijaju iz kvasaca. Također je sintetiziraju i pčele, koji ga koriste da bi od nektara dobile med.[3][4][5]

Optimalna temperatura na kojoj je brzina hidrolitske reakcije najveće je 60 °C, a optimalni pH je 4,5. Tipski, šećer se revertira sumpornom kiselinom.

Također pogledajte

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Kornberg A. (1989): For the love of enzymes – The Odyssay of a biochemist. Harvard University Press, Cambridge (Mass.), London,ISBN 0-674-30775-5, ISBN 0-674-30776-3.
  2. ^ Graeme K. Hunter G. K. (2000): Vital Forces. The discovery of the molecular basis of life. Academic Press, London 2000, ISBN 0-12-361811-8.
  3. ^ Hall J. E., Guyton A. C. (2006): Textbook of medical physiology, 11th edition. Elsevier Saunders, St. Louis, Mo, ISBN 0-7216-0240-1.
  4. ^ Međedović S., Maslić E., Hadžiselimović R. (2000): Biologija 2. Svjetlost, Sarajevo, ISBN 9958-10-222-6.
  5. ^ Nelson D. L., Michael M. Cox M. M. (2013): Lehninger Principles of Biochemistry. W. H. Freeman, 2013.ISBN 978-1-4641-0962-1.

Vanjski linkovi

[uredi | uredi izvor]