Irina Turowa (lekkoatletka)
| Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1935 | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
8 lutego 2012 | |||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Irina Turowa, po mężu Boczkariowa, później Mordowcewa (ros. Ирина Робертовна Турова-Бочкарёва (Мордовцева); ur. 14 maja 1935 w Leningradzie, zm. 8 lutego 2012 w Moskwie[1]) – rosyjska lekkoatletka, specjalizująca się w biegach krótkodystansowych.
W połowie lat 50. XX wieku należała do czołówki europejskich sprinterek. W 1954 zdobyła trzy medale na mistrzostwach Europy w Bernie: dwa złote (w biegu na 100 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów) oraz srebrny (w biegu na 200 metrów). Była uczestniczką dwóch igrzysk olimpijskich: w 1952 w Helsinkach odpadła w ćwierćfinałowym biegu na 100 m, wystąpiła również w radzieckiej sztafecie 4 × 100 m (4. miejsce), natomiast w 1956 w Melbourne wystąpiła tylko w sztafecie 4 × 100 m, ponownie zajmując 4. miejsce.
8 maja 1954 w Moskwie ustanowiła rekord ZSRR w biegu na 100 metrów – 11,6[2]. Siedmiokrotnie ustanawiała rekord kraju w sztafecie 4 × 100 metrów[3].
Także jej syn – Piotr Boczkariow uprawiał lekkoatletykę (skok o tyczce).
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- Bieg na 100 metrów – 11,6 (1954)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Мордовцева (Турова, Бочкарева) Ирина Робертовна (1935-2012) [online], sport-necropol.narod.ru [dostęp 2012-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-10] (ros.).
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 192.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 318.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Irina Turova-Bochkaryova Biography and Statistics - Olympics at Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-05)]. (ang.) [dostęp 23 lutego 2012].
- Irina Turowa, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2012-02-23] (ang.).