Iwan Krypjakewycz

Iwan Krypjakewycz
Іван Петрович Крип'якевич
Іван Холмський
	; Iwan Krypjakewycz 1913
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1886 ; Lwów
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 1967 ; Lwów
Zawód, zajęcie	historyk
Narodowość	ukraińska
Tytuł naukowy	profesor
Uczelnia	Uniwersytet Lwowski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Iwan Krypjakewycz ukr. Іван Петрович Крип'якевич, pseudonim Iwan Chołmskyj ukr. Іван Холмський (ur. 25 czerwca 1886 we Lwowie – zm. 21 kwietnia 1967 tamże) – ukraiński historyk, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, członek rzeczywisty Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki i Akademii Nauk USRR.

Życiorys

Urodził się w rodzinie duchownego greckokatolickiego Petra Franca Krypjakewycza^[1], który opuścił Chełmszczyznę i przeniósł się do Galicji po kasacie unii w Kongresówce przez władze carskie i towarzyszących kasacie prześladowaniach unitów.

W latach 1904–1909 studiował historię na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego. Uczeń Mychajła Hruszewskiego. W 1908 rozpoczął współpracę z Proswitą, od 1905 zaczął publikować w periodyku Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki Записки НТШ. W 1911 obronił pracę doktorską Козаччина і Баторієві вольності i uzyskał stopień naukowy doktora, został wybrany na członka rzeczywistego Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki.

W latach 1912–1914 wykładowca ukraińskiego gimnazjum akademickiego we Lwowie, później uczył historii w gimnazjach w Żółkwi i Rohatynie. W latach 1918–1919 privatdozent na Ukraińskim Uniwersytecie Państwowym w Kamieńcu Podolskim. Od 1920 sekretarz sekcji historycznej Towarzystwa Naukowego im. Szewczenki. W latach 1921–1924 wykładowca Tajnego Uniwersytetu Ukraińskiego we Lwowie, sekretarz senatu uczelni. Od 1924 redaktor Zapisków TNSz, od 1934 przewodniczący sekcji historycznej Towarzystwa. Działał społecznie w organizacjach ukraińskich (Komitet Opieki nad Pochówkami Wojskowymi, Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze „Плай”). w latach 1934-39 wykładowca historii Ukrainy na Greckokatolickiej Akademii Teologicznej we Lwowie. Autor wielu podręczników.

Po agresji ZSRR na Polskę i okupacji Lwowa przez Armię Czerwoną został w październiku 1939 kierownikiem katedry historii Ukrainy na Uniwersytecie Jana Kazimierza (od 1940 Lwowski Państwowy Uniwersytet im.Iwana Franki), od 1941 profesor tego uniwersytetu.

W okresie okupacji niemieckiej Lwowa pracował w latach 1942-44 jako redaktor wydań naukowych Wydawnictwa Ukraińskiego we Lwowie. Po ponownej okupacji miasta przez Armię Czerwoną w lipcu 1944 został oskarżony o burżuazyjny nacjonalizm ukraiński i z częścią ukraińskich naukowców Lwowa deportowany do Kijowa. Przez pewien czas pracował jako starszy pracownik naukowy w Instytucie Historii Akademii Nauk USRR. W 1949 jego synteza dziejów Ukrainy Історія України^[2] została opublikowana pod pseudonimem Iwan Chołmskyj (ukr. Іван Холмський) w Nowym Jorku i Monachium^[3].

W maju 1948 władze sowieckie zezwoliły mu na powrót do Lwowa, pracował w Muzeum Etnograficznym, przez pewien czas był bezrobotny. Od 1951 kierownik wydziału w Instytucie Nauk Społecznych Akademii Nauk USRR we Lwowie, w latach 1953-1962 dyrektor tego instytutu. 18 listopada 1958 wybrany na członka rzeczywistego Akademii Nauk USRR. W październiku 1961 otrzymał tytuł zasłużonego działacza nauki USRR.

Zmarł we Lwowie, pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim (pole 59).

Żona - Maria. Miał dwóch synów: Petra-Bohdana (chemik, specjalista chemii kryształów) i Romana (inżynier mechanik, naukowiec, dysydent).

Przypisy

↑ Клименко Нінель, Іван Крип'якевич як особистість і науковець (за новими джерелами) w: Український історичний журнал 2012, № 6 (507) (лист.—груд.), С. 96—110, ISSN 0130-5247. (ukr.)
↑ wersja elektroniczna
↑ Tomasz Stryjek, Historiografia a konflikt o Kresy Wschodnie w latach 1939-1953. Radzieckie, rosyjskie, ukraińskie i polskie prezentacje dziejów ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej jako część „wojny ideologicznej” w okresie lat trzydziestych-pięćdziesiątych XX wieku w: Tygiel Narodów. Stosunki społeczne i etniczne na dawnych ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej 1939-1953. Praca zbiorowa pod redakcją Krzysztofa Jasiewicza, Warszawa 2002 wyd. Instytut Studiów Politycznych PAN i Oficyna Rytm ISBN 83-88794-72-8 ,s. 502.

Wybrane prace

Матеріали до історії української козаччини, т 1. Документи по рік 1631. W: Жерела до історії України-Руси, т. 8. Львів, 1908 (redaktor i autor artykułu Козаччина і Баторієві вольності);
Галичина під час російської окупації серпень 1914 – червень 1915;
Студії над державою Богдана Хмельницького. «ЗНТШ», 1913, т. 117—118; 1925, т. 138—140; 1926, т. 144—145; 1927, т. 147; 1931, т. 151;
Львівська Русь в першій половині XVI віку. «ЗНТШ», 1907, т. 78
Археографічні праці Миколи Костомарова. «ЗНТШ», 1918, т. 126—127 і окремі вид.;
Український державний скарб за Богдана Хмельницького. «ЗНТШ», 1920, т. 130;
Ставропігійська літографія в рр.1847—1854, т. 1. Львів, 1921;
Історія козаччини. Львів, 1922 (2-ге вид. — 1934);
До історії Українського Державного архіву в XVII ст. «ЗНТШ», 1924, т. 134-135;
Мемуари українців ХIII—ХVII ст. (Львів), 1924, № 9-10;
Нарис історії українського ловецтва до кінця XVIII в. Львів, 1925;
Середньовічні монастирі в Галичині. «Записки Чину святого Василя Великого», 1926, вип. 1—2;
Остафій Астаматій (Остаматенко), український посол у Туреччині 1670-х рр. «Україна», 1928, кн. 6 (31);
Коротка історія Зборова до початку XIX в. Львів, 1929;
3 пограничної українсько-московської переписки 1649-1651 р. «ЗНТШ», 1929, т. 150;
З історії Гуцульщини. Львів, 1929; Історичні проходи по Львові. Львів, 1932; 1991; 2007;
Історія українського війська. Львів; 1936; Вінніпег, 1953; Львів;
Князь Ярослав Осмомисл (1158—1187). Львів, 1937;
Історія української колонізації, т. 1. Львів, 1938;
Зв'язки Західної України з Росією до середини XVII ст.: Нариси. К., 1953;
Богдан Хмельницький. К., 1954 (2-ге вид. — Львів, 1990);
Львів княжих часів. В кн.: Нариси історії Львова. Львів, 1956;
Бібліографія історії України в дожовтневий період. «УІЖ», 1958, № 5;
Стан і завдання української сфрагістики. «УІЖ», 1959, № 1;
Документи Богдана Хмельницького (1648—1657). К., 1961 (співупорядник);
Джерела з історії Галичини періоду феодалізму (до 1772 р.). К., 1962;
Літописи ХVI—XVIII ст. в Галичині. В кн.: Історичні джерела та їх використання, вип. 1. К., 1964;
Адміністративний поділ України 1648-1654 рр., вип. 2. К., 1966;
До питання про національну самосвідомість українського народу в кінці XVI — на початку XVII ст. «УІЖ», 1966, № 12;
Нарис методики історичних досліджень. «УІЖ», 1967, № 2—4, 7—10;
До питання про герб Львова, «Архіви України» (К.), 1968, № 1;
Галицько-Волинське князівство. К., 1984; Львів, 1999;
Історико-філософічна секція НТШ під керівництвом М.Грушевського у 1894—1913 рр. «ЗНТШ»,1991, т. 222;
Історія України / Відп. редактори Ф.П. Шевченко, Б.3. Якимович — Львів: Світ, 1990
Полуднева Україна в часи Хмельниччини. «Український археографічний збірник» (К.), 1993, вил. 2;
Львівська Русь у першій половині XVI ст.: Дослідження і матеріали. Львів, 1994 (Львівські історичні праці, Джерела. вил. 2). Зміст: Львівська Русь у першій половині XVI віку (репринт видання 1907 р.), матеріали до історії Львівської Русі (1460—1550) (materiały źródłowe);
Універсали Богдана Хмельницького 1648—1657. К., 1998 (współredaktor).

Bibliografia, literatura, linki

Крип'якевич Іван Петрович w: Dovidnyk z istorii Ukrainy, opr. Ihor Pidkova, Roman Shust, Kost Bondarenko; Lviv 1999, Wyd. Uniwersytet Lwowski i Vydavnyctvo Heneza, ISBN 978-966-504-237-2
Крип'якевич Іван Петрович w: Енциклопедія історії України: Т. 5.(pdf) Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. Київ 2008, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2
Іван Крип'якевич-Холмський
Іван Петрович Крип’якевич: бібліографічний покажчик / склад. О. Д. Кізлик ; відп. ред. М. К. Івасюта ; М-во культури УРСР, Львів. ДНБ, ЛДУ ім. І. Франка, Ін-т сусп. наук. – Львів : [б. в.], 1966. – 78 с.
Prace Iwana Krypjakewycza w wersji elektronicznej

[1] Клименко Нінель, Іван Крип'якевич як особистість і науковець (за новими джерелами) w: Український історичний журнал 2012, № 6 (507) (лист.—груд.), С. 96—110, ISSN 0130-5247. (ukr.)

[2] wersja elektroniczna

[3] Tomasz Stryjek, Historiografia a konflikt o Kresy Wschodnie w latach 1939-1953. Radzieckie, rosyjskie, ukraińskie i polskie prezentacje dziejów ziem wschodnich dawnej Rzeczypospolitej jako część „wojny ideologicznej” w okresie lat trzydziestych-pięćdziesiątych XX wieku w: Tygiel Narodów. Stosunki społeczne i etniczne na dawnych ziemiach wschodnich Rzeczypospolitej 1939-1953. Praca zbiorowa pod redakcją Krzysztofa Jasiewicza, Warszawa 2002 wyd. Instytut Studiów Politycznych PAN i Oficyna Rytm ISBN 83-88794-72-8 ,s. 502.

[1]

[2]

[3]