Józef Stompor

Józef Stompor
	popułkownik
Data i miejsce urodzenia	30 maja 1922 ; Mirzec
Data śmierci	18 kwietnia 1997
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa; Bataliony Chłopskie
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Józef Stompor (ur. 30 maja 1922 w Mircu, zm. 18 kwietnia 1997) – polski pisarz, lekarz, żołnierz Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich, podpułkownik WP.

Urodził się w Mircu, woj. kieleckie, w rodzinie chłopskiej. Podczas wojny uczestnik ruchu oporu w szeregach Armii Krajowej i Batalionów Chłopskich. W 1952 r. ukończył Akademię Medyczną w Warszawie i rozpoczął pracę pod kierunkiem prof. Grucy, specjalizując się w chirurgii kostnej. Później poświęcił się leczeniu alkoholików i lekomanów w poradni rejonowej w Warszawie. Od 1959 był członkiem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.

Józefa Stompora interesowała tematyka wojenna i medyczna. Swoją pierwszą powieść Leśne noce wydał w 1958 r. Za powieść Rozdroża miłości otrzymał nagrodę Ministra Obrony Narodowej i wojewody łomżyńskiego w 1985 r. Książki Człowiek z lancetem, Szpital pod jodłami i Płonące lazarety przetłumaczono na język niemiecki.

Wydane książki

Leśne noce
Partyzant od Starego
Człowiek z lancetem i inne opowiadania
Szpital pod jodłami
Orły
Rapsodia Świętokrzyska
Płonące lazarety: powieść powstańcza
Niewierna. Opowieść łomżyńska
Narkomanka
Duchy Baszty
Rozdroża miłości
Orły, Klara i medycy
Spod Łomży na Monte Cassino
Epizody powstańcze
Leśne noce czyli Cena miłości: na motywach debiutu z 1958 roku
Sekrety medyczne polskiego stalinizmu. Powieść

Odznaczenia

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Partyzancki
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Odznaka Grunwaldzka

Bibliografia

Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1259