Język adonara
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
98 tys. (2008) | ||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
| Kody języka | |||
| ISO 639-3 | adr | ||
| IETF | adr | ||
| Glottolog | adon1237 | ||
| Ethnologue | adr | ||
| BPS | 0105 0 | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język adonara, także: nusa tadon, sagu, waiwerang (a. vaiverang)[1][2] – język austronezyjski używany w prowincji Małe Wyspy Sundajskie Wschodnie w Indonezji, na wyspach Adonara i Solor. Według danych z 2008 roku posługuje się nim 98 tys. osób[1].
Dzieli się na trzy dialekty: adonara zachodni, adonara wschodni, solor wschodni[1][2]. W komunikacji ponadlokalnej wykorzystywany jest język lamaholot[2]. Adonara bywa zaliczany do odmian lamaholot[3].
Nie został dobrze opisany w literaturze[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Adonara, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 19, Dallas: SIL International, 2016 [dostęp 2021-10-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-03] (ang.).
- ↑ a b c B. Grimes: Timor languages. W: William J. Frawley (red.): International Encyclopedia of Linguistics. Wyd. 2. Oxford: Oxford University Press, 2003, s. 4:258–260. DOI: 10.1093/acref/9780195139778.001.0001. ISBN 978-0-19-977178-3. OCLC 51478240. (ang.).
- ↑ Michels 2017 ↓, s. 7.
- ↑ Michels 2017 ↓, s. 15.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Marc Michels, Western Lamaholot: A cross-dialectal grammar, Leiden University, 2017 [dostęp 2024-07-31] (ang.).