Przejdź do zawartości

Jacek Bartoszcze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jacek Bartoszcze
generał brygady pilot generał brygady pilot
Data i miejsce urodzenia

14 października 1961
Bełżyce, Polska

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 2005
okolice Nadrybia Dworu (koło Łęcznej), Polska

Przebieg służby
Lata służby

1985–2005

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL
Siły Zbrojne RP

Jednostki

Siły Powietrzne

Stanowiska

szef Wojsk Lotniczych, zastępca szefa Szkolenia Sił Powietrznych.

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Jacek Bartoszcze (ur. 14 października 1961 w Bełżycach[1]; zm. 20 sierpnia 2005 w Nadrybiu Dworze[1]) – generał brygady pilot Wojska Polskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jego dziadek Paweł Bartoszcze był żołnierzem AK, po wojnie został wywieziony przez NKWD do łagru, gdzie spędził trzy lata[2]. Maturę uzyskał w liceum zawodowym w Lublinie w 1981 roku[3]. W 1985 roku ukończył Wyższą Oficerską Szkołę Lotniczą w Dęblinie[1], w 1993 r. Akademię Obrony Narodowej, w 1994 r. studia podyplomowe w Akademii Wojennej Sił Powietrznych (Air War College) w Maxwell[1] a w 2002 r. odbył w Maxwell roczne studia operacyjno-strategiczne[3].

Służbę rozpoczął w 40 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego w Świdwinie[4], następnie w 1986 roku służył w 8 pułku lotnictwa myśliwsko-bombowego. Powrócił do Świdwina, gdzie 27 września 1989 roku został mianowany na stanowisko zastępcy dowódcy eskadry, a 28 stycznia 1991 r. na dowódcę eskadry[3].

14 grudnia 1994 roku został wyznaczony na stanowisko zastępcy dowódcy 40 plm-b, a od 1 października 1994 jego dowódcy. 3 lutego 1999 roku został zastępcą szefa Oddziału Zabezpieczenia Szkolenia Lotniczego Dowództwa Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej[3].

Od 28 kwietnia 2000 roku dowodził 2 Brygadą Lotnictwa Taktycznego w Poznaniu[4]. 30 sierpnia 2002 roku objął stanowisko asystenta szefa sztabu Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej[3], od listopada 2003 roku pełnił funkcję szefa Wojsk Lotniczych i zastępcy szefa Szkolenia Sił Powietrznych[4]. Był pierwszym polskim pilotem, który w 1997 roku zasiadał za sterami F-16[4].

15 sierpnia 2005 roku Prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na stopień generała brygady[5].

Pięć dni po nominacji generalskiej zginął w katastrofie samolotu turystycznego RV-6 na zlocie lotniczym w Nadrybiu Dworze koło Łęcznej[2]. Wraz z nim śmierć poniósł belgijski przedsiębiorca Karel Peeraer, właściciel samolotu i lądowiska w Nadrybiu[2]. Według ustaleń, przyczyną był błąd w pilotażu polegający na wprowadzeniu samolotu w głęboki zakręt na niebezpiecznie małej wysokości i prędkości lotu zbliżonej do krytycznej, bez zwiększania mocy silnika, co spowodowało przeciągnięcie samolotu. Nie udało się ustalić, który z członków załogi pilotował samolot przed wypadkiem[2].

Został pochowany w Babinie, z zachowaniem ceremoniału wojskowego[1][4].

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g Babin: Pogrzeb śp. generała brygady pil. Jacka Bartoszcze. ordynariat.wp.mil.pl, 24 sierpnia 2005. [dostęp 2010-12-30].
  2. ↑ a b c d JM: Ostatni lot generała. rp.pl, 24 marca 2006. [dostęp 2011-01-13].
  3. ↑ a b c d e Gen. bryg. pil. Jacek Bartoszcze (1961-2005). „Lotnictwo”. 9/05, s. 7, wrzesień 2005. Warszawa: Magnum-X Sp. z o. o.. ISSN 1732-5323. OCLC 749496804. 
  4. ↑ a b c d e Uroczystości pogrzebowe gen. bryg. pil. Jacka Bartoszcze. www.wp.mil.pl, 25.08.2005. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-03)].
  5. ↑ M.P. z 2005 r. nr 51, poz. 697
  6. ↑ M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 121
  7. ↑ M.P. z 1997 r. nr 69, poz. 678
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jacek_Bartoszcze&oldid=74812791”