Jakub Dunin

Jakub Dunin
	; Łabędź
Rodzina	Duninowie herbu Łabędź
Data urodzenia	24 lipca 1680
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1730 ; Biała
Ojciec	Świętosław Franciszek Dunin
Żona	Marianna Grudzińska; Helena z Potockich
Dzieci	z Marianną Grudzińską:; Aleksy Dunin; Barbara Urszula Dunin
	Odznaczenia

Jakub Dunin ze Skrzynna herbu Łabędź (ur. 24 lipca 1680, zm. 23 stycznia 1730 roku^[1] w Białej) – referendarz świecki koronny w latach 1726-1730, regent kancelarii koronnej do 1726 roku^[2], starosta bracławski (1715-1719), starosta radomski (1729), starosta wiślicki w 1728 roku^[3], starosta bodaczowski, starosta byliński i narewski (1714), starosta radoszycki. Podkomorzy. Stronnik króla Augusta II Mocnego, kawaler Orderu Orła Białego i Orderu św. Łazarza z Góry Karmel.

Życiorys

Był synem Świętosława Franciszka Dunina – chorążego parnawskiego, regenta grodzkiego radomskiego, podstarościego i sędziego grodzkiego radomskiego, który posiadał dobra w powiatach radomskim i opoczyńskim.

Wysłany przez sejm 1712 roku do cara Piotra I z żądaniem ewakuacji wojsk rosyjskich z terytorium Rzeczypospolitej^[4]. Poseł ziemi wyszogrodzkiej na sejm 1722 roku^[5]. Był posłem na sejm 1729 roku z województwa rawskiego^[6].

Obecny przy zawarciu układu wiedeńskiego z 5 stycznia 1719 r. mającego zniweczyć skutki Sejmu Niemego^[7]. Poseł województwa sandomierskiego na sejm 1724 roku^[8]

Jego żoną była Marianna Grudzińska herbu Grzymała (zm. 1727), córka Mikołaja Wiktoryna Grudzińskiego (1635-1704). Ślub odbył się w 1716 roku. Żona wniosła Jakubowi Duninowi jako uposażenie dobra szymanowskie, które obejmowały folwarki: Szymanów, Skrzelew, Gaj, Piasecznicę, Duninopol, Oryszew, Drzewicz, Miedniewice i Nową Wieś; osadę pasieczną Brzezina; wsie pańszczyźniane: Szymanów, Gaj, Wólkę Piasecką, Topołową, Duninopol, Oryszew, Drzewicz, Miedniewice oraz Nową Wieś. Linia Jakuba Dunina przyjęła z tego względu przydomek Dunin-Szymanowski.
Drugą żoną Jakuba Dunina była Helena z Potockich (córka Jerzego Potockiego, a wnuczki poety Wacława Potockiego), która po śmierci męża wyszła jeszcze raz za mąż za wojewodę inflanckiego Antoniego Andrzeja Morsztyna (syna poety Stanisława Morsztyna).

W 1719 posiadał majątek Dobrowlany^[9] w powiecie święciańskim na Wileńszczyźnie.

Dziećmi Jakuba Dunina byli:

Aleksy Dunin (zm. 1750)
Barbara Urszula Dunin (1718-1791), która wyszła za mąż za Pawła Karola Sanguszkę (1682-1750) herbu Pogoń Litewska.

Jakub Dunin zmarł w Białej w styczniu 1730 roku.

Bibliografia

Encyklopedya Powszechna Kieszonkowa, zeszyt X, Nakład druk i własność Noskowskiego, Warszawa 1888
Janecki Łukasz, Dzieje parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Szymanowie, Szymanów 2009
Konopczyński Władysław, Dunin Jakub, w: Polski Słownik Biograficzny, tom V, Kraków 1939–1946, s. 474-475

Przypisy

↑ Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 144.
↑ Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 166.
↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo wiślickie wraz z Heleną Potocką, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 144.
↑ Antoni Prochaska, Konfederacya tarnogrodzka,w: Przewodnik Naukowy i Literacki, r. 45/1917, t. 43, s. 52-53.
↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 204.
↑ Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. III, Poznań 1856, s. 300.
↑ Kazimierz Jarochowski, Rozprawy historyczno-krytyczne, Poznań 1889, s. 75.
↑ Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4.
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.- Tom II.- Warszawa, 1881. - s.202.

[1] Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 144.

[2] Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV–XVIII wieku. Spisy. Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 166.

[3] w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo wiślickie wraz z Heleną Potocką, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565–1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 144.

[4] Antoni Prochaska, Konfederacya tarnogrodzka,w: Przewodnik Naukowy i Literacki, r. 45/1917, t. 43, s. 52-53.

[5] Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. II, Poznań 1855, s. 204.

[6] Teka Gabriela Junoszy Podoskiego, t. III, Poznań 1856, s. 300.

[7] Kazimierz Jarochowski, Rozprawy historyczno-krytyczne, Poznań 1889, s. 75.

[8] Wiktor Bagniewski, Diariusz sejmu walnego sześcioniedzielnego warszawskiego anni 1724, rkps Ossolineum 291/III, k. 4.

[9] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich.- Tom II.- Warszawa, 1881. - s.202.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]