Przejdź do zawartości

Jan Gerbich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Gerbich
Ilustracja
Jan Gerbich (1924)
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1900
Łódź

Data i miejsce śmierci

30 sierpnia 1994
São Paulo

Obywatelstwo

Polska

Kategoria wagowa

półciężka

Jan Gerbich (ur. 13 grudnia 1900 w Łodzi, zm. 30 sierpnia 1994 w stanie São Paulo, Brazylia) – polski bokser, olimpijczyk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W sporcie zaistniał dość późno i całkiem przypadkowo, odbywając służbę wojskową w Poznaniu w wieku 22 lat, przez przypadek spotykając Eugeniusza Nowaka rozpoczął naukę boksu. Walczył w kategorii półciężkiej, sporadycznie występował w wadze średniej. Był wychowankiem i zawodnikiem klubu ŁKB Łódź (19221924), a następnie "Krusche i Ender" Pabianice (19251928). Uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Paryżu 1924 roku, odpadając w eliminacjach wagi półciężkiej. Startując w mistrzostwach Europy w Berlinie 1927 roku, przegrał walkę eliminacyjną w kategorii średniej. Wywalczył czterokrotnie tytuł mistrza Polski wagi półciężkiej w latach: 1924, 1926, 1927 i 1928, oraz brązowy medal w 1925 roku w tej samej kategorii wagowej. Po tych sukcesach na krajowym ringu, zdecydował się na wyjazd w pierwszych dniach lipca 1928 roku do Brazylii, walczyć jako zawodowiec. Na ringu zawodowym w latach 19281930 stoczył 18 walk, z czego 9 wygrał, 3 zremisował i 6 przegrał.

Po zakończeniu kariery sportowej, stał się właścicielem farmy, na której dożył 94 lat.

W pierwszej połowie lat 20., reprezentował ponadto barwy ŁKS Łódź, jako lekkoatleta uprawiał rzut oszczepem.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]