Przejdź do zawartości

Jan Kovář

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Kovář
Ilustracja
Jan Kovář w barwach HC Pilzno 1929 (2013)
Data i miejsce urodzenia

20 marca 1990
Písek

Obywatelstwo

Czechy

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik (center)

Uchwyt

prawy

Informacje klubowe
Klub

EV Zug

Numer w klubie

43

Jan Kovář (ur. 20 marca 1990 w Písku) – czeski hokeista, reprezentant Czech, dwukrotny olimpijczyk.

Jego brat Jakub (ur. 1988) także został hokeistą i gra na pozycji bramkarza.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu IHC Písek w rodzinnym mieście. W 2005 roku został zawodnikiem klubu HC Pilzno 1929. Początkowo grał w zespołach juniorskich, a od 2008 roku w drużynie seniorskiej (w kolejnych sezonach był ponadto przekazywany tymczasowo krótkotrwale do innych klubów - z nimi każdorazowo zdobywał mistrzostwo 1. ligi czeskiej).

W sezonie ekstraligi czeskiej 2011/2012 z HC Pilzno zdobył brązowy medal mistrzostw Czech. W sezonie 2012/2013 z HC Škoda Pilzno zdobył złoty medal. W fazie play-off został najskuteczniejszym strzelcem, asystentem oraz był pierwszy w punktacji kanadyjskiej i klasyfikacji +/- rozgrywek[1].

Tuż po zdobyciu mistrzostwa Czech, pod koniec kwietnia 2013 roku został zawodnikiem rosyjskiego klubu Mietałłurga Magnitogorsk, z którym podpisał trzyletni kontrakt[2][3]. W barwach tego zespołu rozegrał pięć sezonów i po edycji KHL 2017/2018 odszedł z klubu[4].

W lipcu 2018 został zawodnikiem New York Islanders, podpisujący roczny kontrakt na występy w NHL[5]. Nie występując w tym zespole w październiku 2018 został przekazany do drużyny Providence Bruins w lidze AHL[6]. W grudniu 2018 powrócił do zespołu z Pilzna, z którym rozstał się po zakończeniu sezonu 2018/2019[7][8]. W czerwcu 2019 został zawodnikiem szwajcarskiego zespołu EV Zug, z opcją odejścia do klubów NHL[9]. W lutym 2020 przedłużył kontrakt o trzy lata z ważną klauzulą dotyczącą możliwości przejścia do klubu z KHL[10]. We wrześniu 2021 ogłoszono, że przedłużył kontrakt z klubem o dwa lata[11].

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Wystąpił w barwach reprezentacji Czech do lat 18 na mistrzostwach świata Dywizji IA w 2008, gdzie uzyskał awans do Elity. Z reprezentacją do lat 20 zagrał na mistrzostwach świata juniorów Elity 2010. Zdobył wówczas sześć punktów, w tym trzy gole za hat trick w meczu 4 stycznia 2010 ze Słowacją. W seniorskiej kadrze Czech podjął występy w sezonie 2010/2011 w turniejach Euro Hockey Tour. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2019, 2021 oraz zimowych igrzysk olimpijskich 2018, 2022.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
Jan Kovář (z lewej w białym stroju z nr 43) w barwach Czech (2015)
Reprezentacyjne
  • Awans do Elity mistrzostw świata do lat 18: 2008
Klubowe
Indywidualne
  • Czeska liga juniorów do lat 18 w sezonie 2006/2007:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców: 40 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej: 79 punktów
  • Czeska liga juniorów do lat 20 w sezonie 2007/2008:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/-: +36
  • Mistrzostwa świata do lat 18 w hokeju na lodzie mężczyzn 2009/I Dywizja:
    • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 7 asyst[12]
    • Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 8 punktów[13]
  • Ekstraliga czeska w hokeju na lodzie (2009/2010):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej wśród juniorów: 13 punktów
  • Ekstraliga czeska w hokeju na lodzie (2012/2013):
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 11 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 15 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 26 punktów
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- w fazie play-off: +12
    • Hokeista sezonu czeskiej ekstraligi[14]
  • KHL (2013/2014):
    • Mecz Gwiazd KHL[15]
    • Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 23 gole
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 45 asyst
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 68 punktów
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji +/- w sezonie zasadniczym: +46
    • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 18 asyst
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 26 punktów
    • Drugie miejsce w klasyfikacji +/- w fazie play-off: +12
    • Nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (oraz Danis Zaripow i Siergiej Moziakin) - łącznie 71 goli
  • KHL (2014/2015):
    • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 44 asysty
    • Drugie miejsce w punktacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 68 punktów
  • KHL (2015/2016):
    • Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 8 goli
    • Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców zwycięskich goli w fazie play-off: 2 gole
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 15 asyst
    • Drugie miejsce w punktacji kanadyjskiej w fazie play-off: 23 punkty
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji +/- w fazie play-off: +13
    • Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)[16]
  • KHL (2016/2017)[17][18]:
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji zwycięskich goli w sezonie zasadniczym: 6 goli
    • Drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 10 goli
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców zwycięskim goli meczowych w fazie play-off: 2 gole
    • Piąte miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 15 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 25 punktów
    • Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
    • Nagroda Żelazny Człowiek (dla zawodnika, który rozegrał najwięcej spotkań mistrzowskich w ostatnich trzech sezonach): 230 rozegranych meczów[19].
  • Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2019/Elita:
    • Piąte miejsce w klasyfikacji +/- turnieju: +11[20]
  • National League (2021/2022):
    • Piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 5 goli
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 16 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 21 punktów[21]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Statistiky play off ovládl plzeňský centr Jan Kovář, pomyslné stříbro pro veterána Martina Straku. [dostęp 2013-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-28)].
  2. "Металлург" достиг соглашения о подписании контракта с Яном Ковар...
  3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-04)].
  4. Wall [online], vk.com [dostęp 2018-05-05].
  5. Kovar Agrees to Terms on One-Year Contract | NHL.com [online], www.nhl.com [dostęp 2018-07-11] (ang.).
  6. Mark Divver sur Twitter : "F Jan Kovar signs PTO with @AHLBruins. On ice for today's practice" [online], twitter.com [dostęp 2018-10-21] (fr.).
  7. Jan Kovář podepsal s HC Škoda Plzeň měsíční smlouvu | HC ŠKODA PLZEŇ [online], hcskoda.cz [dostęp 2021-05-01] (cz.).
  8. Informace o změnách v kádru A týmu HC Škoda Plzeň k 1. květnu 2019 | HC ŠKODA PLZEŇ [online], hcskoda.cz [dostęp 2021-05-01] (cz.).
  9. Jan Kovar unterschreibt beim EVZ | EV Zug - Die offizielle Website [online], www.evz.ch [dostęp 2020-01-01] (niem.).
  10. Jan Kovar bis 2023 beim EVZ | EV Zug - Die offizielle Website [online], www.evz.ch [dostęp 2020-02-21] (niem.).
  11. Jan Kovar verlängert beim EVZ vorzeitig | EV Zug - Die offizielle Website [online], evz.ch [dostęp 2021-09-25] (niem.).
  12. http://stats.iihf.com/Hydra/149/IHM149Z07_85D_1_0.pdf
  13. http://stats.iihf.com/Hydra/149/IHM149Z07_85B_1_0.pdf
  14. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-30)].
  15. Hockey. Live reports. Game 1 [11-01-2014]; West - East : online [online], text.khl.ru [dostęp 2017-11-18].
  16. Altogether for the 8-Ball. KHL 2015-16 Closing Ceremony. en.khl.ru, 2016-05-24. [dostęp 2016-07-07]. (ang.).
  17. Трофеи для героев. Церемония закрытия девятого сезона КХЛ. khl.ru, 2017-05-23. [dostęp 2017-05-25]. (ros.).
  18. Honors for Heroes. Closing Ceremony of IX KHL Championship. en.khl.ru, 2017-05-25. [dostęp 2017-05-25]. (ang.).
  19. Według danych w profilu zawodnika na stronie KHL – 228 meczów.
  20. IIHF - Statistics 2019 IIHF ICE HOCKEY WORLD CHAMPIONSHIP [online], www.iihf.com [dostęp 2020-11-11] (ang.).
  21. Game Center National League | Swiss Ice Hockey Federation [online], sihf.ch [dostęp 2024-04-23] (niem.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]