Janusz Domaniewski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| doktor nauk zoologicznych | |
| Specjalność: ornitologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
Janusz Witold Domaniewski (ur. 30 kwietnia 1891 w Krakowie, zm. 15 marca 1954 w Zakopanem) – polski ornitolog, pisarz, popularyzator nauki. Badał głównie awifaunę Europy środkowo-wschodniej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Bolesława Domaniewskiego. Uczył się w szkole średniej w Krakowie i w Warszawie, egzamin dojrzałości zdał w Saratowie. W latach 1911–1913 jako wolny słuchacz studiów przyrodniczych na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1931 r. został doktorem zoologii na Uniwersytecie Poznańskim. Został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (kw. N4-3-7)[1].
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]Domaniewski opisał kilka podgatunków ptaków i ssaków:
- Sylvia communis volgensis Domaniewski, 1922[2] – podgatunek cierniówki.
- Certhia familiaris daurica Domaniewski, 1922[3] – podgatunek pełzacza leśnego.
- Picumnus lafresnayi taczanowskii Domaniewski, 1925[4] – podgatunek dzięciolnika zmiennego.
- Lagopus lagopus sserebrowsky Domaniewski, 1933[5] – podgatunek pardwy mszarnej.
- Mustela sibirica coreanus (Domaniewski, 1926)[6] – podgatunek łasicy syberyjskiej.
Ważniejsze publikacje
[edytuj | edytuj kod]- 1913: Przyczynek do rozmieszczenia geograficznego rodzaju Sitta L. Comptes Rendus de la Société des Sciences de Varsovie; 6 (9): 1037-1044.
- 1916: Fauna Passeriformes okolic Saratowa. Prace Towarzystwa Naukowego Warszawskiego; 18: i-iv, 1-149.
- 1918: Die Stellung des Urocynchramus pylzowi Przev. in der Systematik[7] (pierwsza próba oszacowania faktycznego zasięgu występowania tybetańczyka [Urocynchramus pylzowi]).
- 1922: Krytyczne uwagi o palearktycznych przedstawicielach rodzaju Certhia. Archiwum Nauk Biologicznych Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 1 (10): 1-6.
- 1924: Beitrag zur Kenntnis der Gattung Thamnophilus Vieillot. Bull. Acad. Polonaise des Sci. et des Lettres: 753–763 (przegląd gatunków i podgatunków z rodzaju Thamnophilus).
- 1925:
- Contribution a la connaissance des pics paléarctiques. Ann. Zool. Mus. Polonici Hist. Nat.: 75-84. (przegląd taksonomiczny palearktycznych dzięciołów) .
- Systematik und geographische Verbreitung der Gattung Budytes. Ann. Zool. Mus. Polonici Hist. Nat.: 85-125. (przegląd rodzaju Budytes[8].
- 1933: Neue paläarktische Vögel. – Acta Ornithologica Musei Zoologici Polonici. 1: 79-82.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ śp. Janusz Domaniewski
- ↑ (W:) Comptes Rendus de la Société des Sciences de Varsovie. 8 (7): 550-555.
- ↑ (W:) Disciplinarum Biologicarum Archiv. Soc. Scient. Varasaviensis. 1 fasc.10 p.4.
- ↑ (W:) Annales Zoologici Musei Polonici Historiae Naturalis. 4 p.297.
- ↑ (W:) Acta Orn. Zool. Mus. Polonici. 1 p. 156.
- ↑ (W:) Annales Zoologici Musei Polonici Historiae Naturalis. 5:52-56
- ↑ Janusz von Domaniewski, Die Stellung desUrocynchramus pylzovi Przev. in der Systematik, „Journal für Ornithologie”, 66 (4), 1918, s. 421–424, DOI: 10.1007/BF02251733, ISSN 0021-8375 (niem.).
- ↑ Nazwa Budytes jest prawdopodobnie synonimem Motacilla.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jiří Mlíkovský. Types of birds in the collections of the Museum and Institute of Zoology, Polish Academy of Sciences, Warszawa, Poland. Part 1: Introduction and European birds. „Journal of the National Museum”. Natural History Series. Vol. 176 (3), s. 15-31, 2007. Praga. ISSN 1802-6850. [dostęp 2009-08-15]. (ang.).
- Stanisław Feliksiak: Słownik biologów polskich. Warszawa: Państwowe Wydaw. Naukowe, 1987, ss. 133-134. ISBN 83-01-00656-0.