Przejdź do zawartości

Janusz Gajda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Janusz Gajda (ur. 1933) – polski pedagog, profesor UMCS w Lublinie. Początkowo zajmował się głównie problemami kształcenia humanistycznego oraz wykorzystaniem środków masowego przekazu w edukacji dorosłych. Po 1984 r. skoncentrował się na problematyce ogólnie rozumianej kultury: wartościami w aspekcie antropologicznym i pedagogicznym, animacją kulturową, a także teoretycznymi podstawami oraz możliwościami reaktywowania pedagogiki kultury.

Ważniejsze prace

[edytuj | edytuj kod]
  • Telewizja a upowszechnianie kultury (1982)
  • Telewizja - młodzież - kultura (1987)
  • Środki masowego przekazu w wychowaniu (1988)
  • Wprowadzenie do wiedzy o kulturze (1989)
  • Oblicza miłości (1993)
  • Honor, godność, człowieczeństwo (2000)
  • Media w edukacji (2002)
  • Antropologia kulturowa (2002)
  • Pedagogika kultury w zarysie (2006)

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • W. Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s.116.