Jean Levasseur

Jean Levasseur
	komandor porucznik
Pełne imię i nazwisko	Jean Marie Louis Levasseur
Data i miejsce urodzenia	22 listopada 1909 ; Ismailia, Egipt
Data i miejsce śmierci	15 kwietnia 1947 ; Gâvres, Francja
	Przebieg służby
Lata służby	1931–1947
Siły zbrojne	Marine nationale
Jednostki	„Aconit”; „Roselys”; „La Surprise”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Jean Marie Louis Levasseur (ur. 22 listopada 1909 w Ismailii, Egipt, zm. 15 kwietnia 1947 w Gâvres, Francja) – francuski wojskowy, komandor porucznik, uczestnik II wojny światowej.

Biografia

Jean Levasseur urodził się 22 listopada 1909 w Ismailii w Egipcie. W 1931 wstąpił do szkoły oficerów rezerwy marynarki wojennej w Breście. 19 kwietnia 1932 został mianowany podchorążym marynarki (aspirant)^[1]. W latach 1932–1933 służył na torpedowcach „Alcyon” i „Brestois”^[1]. 26 lutego 1933 awansował na podporucznika marynarki (enseigne de vaisseau de 2e classe), a w kwietniu wrócił do cywila. W lipcu 1934 zdobył patent porucznika marynarki handlowej. W 1936 został ponownie powołany do służby czynnej, pływał na niszczycielach „Panthère” oraz „Verdun”^[1]. 26 lutego 1937 awansował na porucznika marynarki (enseigne de vaisseau de 1re classe)^[1]. 12 sierpnia 1938 otrzymał list gratulacyjny za uratowanie dwóch marynarzy z płonącego statku „El Djem” w hiszpańskim porcie Walencja. W 1938 wrócił do marynarki handlowej i uzyskał patent kapitana marynarki handlowej^[2].

W chwili kapitulacji Francji przebywał na Madagaskarze, 15 grudnia 1940 dołączył do sił Wolnej Francji w Adenie^[2]^[1]. 26 lutego 1941 dotarł do Anglii, gdzie otrzymał przydział na torpedowiec „Bouclier”(inne języki). 1 lipca 1941 awansował do rangi kapitana marynarki (lieutenant de vaisseau) i objął dowództwo korwety „Aconit”, brał udział w osłonie konwojów na północnym Atlantyku. W nocy z 10 na 11 marca 1943, eskortując konwój HX 228, zatopił ogniem artyleryjskim niemiecki okręt podwodny U-444^[3], wcześniej staranowany przez brytyjski niszczyciel „HMS Harvester”. Niecałe 12 godzin później otworzył ogień do kolejnego U-Boota, U-432, którego taranując posłał na dno^[4]. „Aconit” zabrał 20 niemieckich rozbitków, stając się tym samym pierwszym okrętem Wolnej Francji, który wziął jeńców^[2]. Triumfalnie powitany w Greenock 14 marca, 1 sierpnia otrzymał awans na komandora podporucznika (capitaine de corvette), w październiku objął dowództwo korwety „Roselys”, a 6 kwietnia 1944 fregaty „La Surprise”. Uczestniczył w lądowaniu w Normandii, 20 czerwca okręt najechał na minę wskutek czego doznał poważnych uszkodzeń. Po remoncie fregaty w Anglii, Levasseur kontynuował walkę, biorąc m.in. udział w złamaniu niemieckiego oporu w ufortyfikowanych francuskich portach Wału Atlantyckiego^[2].

Podczas II wojny światowej Jean Levasseur eskortował 33 konwoje przepływając 105 000 mil morskich^[2].

W czerwcu 1945 został oddelegowany do Ministerstwa Marynarki, we wrześniu 1946 otrzymał stanowisko dyrektora studiów w École d’Application des Enseignes de Vaisseau na okręcie szkolnym „Jeanne d’Arc”. W październiku 1946 awansowany do stopnia komandora porucznika (capitaine de frégate)^[2].

15 kwietnia 1947 na poligonie morskim w Gâvres niedaleko Lorient odbywała się demonstracja użycia ładunków wybuchowych dla uczniów szkoły oficerskiej. Niekontrolowany wybuch spowodał smierć 4 osób, w tym Jeana Levasseura^[2]^[1].