Przejdź do zawartości

Jerzy Knabe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Knabe
Spyros
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1933
Warszawa

Data śmierci

26 kwietnia 2024

Zawód, zajęcie

inżynier mechanik
(specjalizacja inżynieria chłodnictwa)
publicysta

Miejsce zamieszkania

od początku lat 70. XX w. – Londyn

Narodowość

polska

Alma Mater

Politechnika Warszawska,
Studium Dziennikarskie
Uniwersytetu Warszawskiego

Jerzy Knabe (ur. 26 kwietnia 1933[1][2][3] w Warszawie[4], zm. 26 kwietnia 2024[2][3][5]) – polski żeglarz (kapitan jachtowy żeglugi wielkiej), płetwonurek, publicysta (m.in. Poznaj Świat i Żagle), inżynier związany m.in. z Politechniką Poznańską i Politechniką Warszawską, od roku 1970 zamieszkały w Londynie; współzałożyciel m.in. Yacht Klubu Polski w Londynie i Mesy Kaprów Polskich w Bractwie Wybrzeża, członek Rady programowej Polskiej Fundacji Morskiej, uczestnik wielu wypraw żeglarskich, kajakowych i lądowych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo

[edytuj | edytuj kod]
Jezioro Kierskie

Urodził się w Warszawie, gdzie uczęszczał do szkoły w okresie okupacji niemieckiej. W czasie powstania warszawskiego, był łącznikiem Harcerskiej Poczty Polowej na terenie Śródmieścia. Po upadku powstania i wysiedleniu z Warszawy znalazł się, z matką i bratem, w Kocmyrzowie koło Krakowa, a następnie w Częstochowie. Tam rodzinę odnalazł ojciec, któremu udało się zbiec z transportu powstańców do obozu jenieckiego. W lutym 1945 wszyscy uciekali nocą do Brwinowa, aby uniknąć aresztowania ojca przez NKWD. Kolejnym miejscem zamieszkania rodziny była Łódź, a następnie Poznań, w którym Jerzy Knabe kontynuował naukę, działał w harcerstwie i ukończył pierwszy kurs żeglarski (Jezioro Kierskie w Kiekrzu, Strzeszynek)[4].

Studia i pierwsze podróże

[edytuj | edytuj kod]

Po maturze rozpoczął studia w Szkole Inżynierskiej. Studiował na Politechnice Warszawskiej (magisterium uzyskał jako asystent na PW). W czasie studiów należał do grupy założycieli pierwszego w Polsce klubu płetwonurków przy Klubie Morskim Warszawskiej Ligi Przyjaciół Żołnierza (rok 1954)[6], fascynował się literaturą podróżniczą, uczył się esperanto, chorwackiego i słoweńskiego, uczestniczył w pierwszych wyprawach – żeglarsko-nurkowych i lądowych, m.in. w charakterze kierownika technicznego w ekipie międzynarodowej samochodowej wyprawy przez Afrykę. Przysyłał do Polski reportaże z tych podróży – artykuły do gazet, m.in. do czasopisma Żagle (z którym nawiązał wieloletnią współpracę), i filmy[4].

Cieśnina Magellana – część trasy Śmiałego i cel pierwszej Polskiej Wyprawy Kajakowej

Po powrocie do kraju rozpoczął Studium Dziennikarskie Uniwersytetu Warszawskiego. Studia przerywały kolejne wyprawy, w tym historyczny geograficzno-żeglarski rejs wokół Ameryki Południowej na Śmiałym. Po skończeniu studiów dziennikarskich (1968) otrzymał pracę na statku chłodniczym „Stella Nova”, na którym pracował przez rok (1968/1969) jako II oficer, równocześnie organizując pierwszą Polską Wyprawę Kajakową przez cieśninę Magellana. Po powrocie do kraju zdobył stopień jachtowego kapitana żeglugi wielkiej i – po długich staraniach – zgodę na kolejny wyjazd zagraniczny[4][7][6].

Okres emigracyjny

[edytuj | edytuj kod]

Początkowo, na początku lat 70., próbował we Francji (wraz z kolegami-nurkami) przebudować starą łódź ratowniczą na jacht, umożliwiający żeglarsko-nurkową wyprawę na Morza Południowe, później udał się na ponowną lądową wędrówkę po Afryce, a ostatecznie znalazł się w Anglii. W roku 1982 został współzałożycielem Polskiego Yacht Clubu w Londynie (YKP LONDYN)[8]; przez wiele lat pełnił funkcję jego sekretarza i komandora, a od 30 marca 2012 r. jest Komandorem Honorowym. Nawiązał współpracę z różnymi środowiskami żeglarskimi, głównie polskimi i polonijnymi (organizacja zlotów, rejsów, regat). Pisze książki, jest korespondentem prasowym, radiowym i telewizyjnym[4][7][9].

Rejsy żeglarskie i inne podróże

[edytuj | edytuj kod]
wyjazdy z Polski
okres londyński, m.in.[4]

Publikacje (wybór)[4]

[edytuj | edytuj kod]
  • „Poradnik płetwonurka”, współautorstwo (1966)
  • „Śmiałym dokoła kontynentu” Wydawnictwo Morskie, Gdynia 1967 (seria Miniatury Morskie, zeszyt nr 123)
  • M.M. Bailey, „117 dni na łasce oceanu” (tłumaczenie z angielskiego)
  • Joży Horvatha, „Besa” (tłumaczenie z chorwackiego)
  • „10-języczny słownik żeglarski” (dodanie terminologii polskiej i rosyjskiej do słownika 8-języcznego)
  • praca w redakcji sekcji polskiej BBC w okresie stanu wojennego,
  • współpraca z redakcjami czasopism (reportaże z podróży), m.in. z pismem Żagle (ponad 40 lat współpracy)
  • aktywność w internecie (cyt. „Nadal zupełnie nie mam czasu się nudzić...” [Jerzy Knabe, Luty 2006][4], np.[czy to ważne?]:
    • „I znowu turecka mitręga” (7) – Korespondencja kpt. Jerzego Knabe „którą możecie traktować, nie tylko jako korepetycje geograficzno-historyczne, wskazówki praktyczne dla wybierających się w tamte strony, ale i asumpt do rozważań, czy Polsce powinno zależeć na wejściu Turcji do Unii Europejskiej” [Don Jorge][11],
    • Jerzy Knabe o wielkich regatach (14.01.2001)[12]
    • Apel Jerzego Wagnera Brat #2 w sprawie organizacji Roku Wagnera] Londyn, luty 2012[13]
    • kom.Jerzy Knabe/Patrycja Długoń, Pierwsza relacja ze strony „Wagner Rally 2012”[14]

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
  • Nr 2 na liście członków Bractwa Wybrzeża[15]
  • przynależność do Władz Centralnych Bractwa Wybrzeża (Vigia Internacional)[16]
  • 2000 – Rejs Roku – Srebrny Sekstant[17]
  • 2007 – Nagroda „Chwała Mórz”, przyznana przez Mesę Kaprów Polskich)[18]
  • 2009 – Nagroda Magazynu Jachting „Żeglarz Polonijny Roku”[19]
  1. Wyprawa została opisana w książce kpt. Bolesława Kowalskiego pt. „Wyprawa Koral”.
  2. Wrażenia z podróży zostały opublikowane w języku chorwackim i słoweńskim.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Marek Słodownik: Święto wielkiego żeglarza. WodnaPolska.pl, 2024-04-26. [dostęp 2024-04-27].
  2. a b Kpt. Jerzy Knabe odszedł na wieczną wachtę. Polski Związek Żeglarski, 2024-04-27. [dostęp 2024-04-30].
  3. a b Kapitan Jerzy Knabe odszedł na wieczną wachtę. Narodowe Muzeum Morskie w Gdańsku, 2024-04-27. [dostęp 2024-04-30].
  4. a b c d e f g h i j k l Jerzy Knabe czyli „Spyros” (o sobie). [w:] Pogoria.org [on-line]. [dostęp 2013-02-24].
  5. Marek Słodownik: Odszedł kapitan Jerzy Knabe. WodnaPolska.pl, 2024-04-27. [dostęp 2024-05-07].
  6. a b c d e f g Spisał A. Sochacki: Biografia przygodowa Jerzego Knabe. [w:] Centrum Wagabundy – Phoenix, AZ, Londyn [on-line]. grudzień 2001. [dostęp 2013-02-24].
  7. a b c d Śmiałym dookoła Ameryki Południowej. [w:] Strona internetowa Centralnego Ośrodka Żeglarskiego w Trzebieży [on-line]. www.coz.com.pl, 2011-12-25. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-09)].
  8. a b Historia Polskieo Yacht Clubu w Londynie. [w:] Strona internetowa YKP [on-line]. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-28)].
  9. Jerzy Knabe (Komandor Honorowy YKP Londyn). [w:] YKP LONDYN > Ludzie [on-line]. [dostęp 2013-02-24].
  10. Mesa Kaprów Polskich. [w:] Strona internetowa Bractwa Wybrzeża [on-line]. www.hermandaddelacosta.pl. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  11. Jerzy Knabe (Bona Terra), I znowu turecka mitręga, portal żeglarski S@il-Ho! [pl], data dostępu 2013-02-25
  12. Od starego cynika z Londynu. [w:] Jerzy Knabe o wielkich regatach (14.01.2001) [on-line]. www.kulinski.zagle.pl. [dostęp 2013-02-25].
  13. Jerzy Knabe: Apel Jerzego Knabe. [w:] Oficjalna strona internetowa Roku Władysława Wagnera (2012) [on-line]. Wladekwagner.com, 2012-02-11. [dostęp 2013-02-25].
  14. kom.Jerzy Knabe/Patrycja Dlugon: Pierwsza eelacja ze strony Wagner Rally 2012. [w:] yachthusaria.com [on-line]. [dostęp 2013-02-25].
  15. Bracia (fot.). [w:] Strona internetowa Bractwa Wybrzeża [on-line]. www.hermandaddelacosta.pl. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  16. Władze. [w:] Strona internetowa Bractwa Wybrzeża [on-line]. www.hermandaddelacosta.pl. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-28)].
  17. Dotychczasowi laureaci Nagrody Conrada. [w:] Strona internetowa Pomorskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego [on-line]. www.pozz.org.pl. [dostęp 2017-05-22].
  18. Natalia Dąbrowska: Niedziela w Szczecinie - moc wrażeń Jerzy Knabe dostał nagrodę elitarnego bractwa. [w:] Radio Szczecin> The Tall Ships Races 2007 [on-line]. www.radioszczecin.pl, 2007-08-05. [dostęp 2013-02-25].
  19. Agnieszka Bramreja Mazur: Nagroda Magazynu Jachting dla Jerzego Knabe (Żeglarz Polonijny Roku). [w:] Internetowy portal żeglarski [on-line]. Pogoria.org. [dostęp 2013-02-25].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]