Prijeđi na sadržaj

Jevrem Obrenović

Izvor: Wikipedija
Jevrem Obrenović
Mandat(i)
7. predsednik vlade Srbije
1821 - 22. januar 1826.
Monarh Miloš Obrenović I
Prethodnik Petar Nikolajević Moler
Naslednik Miloje Todorović
Biografija
Veroispovest Pravoslavac
Politička partija Nestranačka ličnost
Supružnik Tomanija Obrenović
Potomstvo Miloš Obrenović

Jevrem Obrenović (Gornja Dobrinja, 18. mart 1790. – Marašešti, 8/20. septembar 1856) je bio najmlađi brat Miloša Obrenovića, dugogodišnji obor-knez Šabačke nahije, general-divizijar i jedan od najznamenitijih Šapčana i deda kneza i kralja Srbije Milana Obrenovića.

Biografija

[uredi | uredi kod]
Jevrem Obrenović, sa sinom Milošem i ćerkom Ankom.

Rođen je u Gornjoj Dobrinji (kod Požege) oko 1790. godine. U martu 1816. godine, Miloš Obrenović ga je postavio za obor-kneza Šabačke nahije. Tada mu je bilo samo 26 godina.

U Šapcu se oženio Tomanijom, ćerkom Ante Bogićevića, s kojom je izrodio osmoro dece – sedam kćeri i jednog sina. Njegov sin Miloš bio je otac kralja Milana Obrenovića.

Jevremova kćerka Anka bila je udata za Aleksandra Konstatinovića, s kojim je izrodila četvoro dece, od kojih su Katarina i Aleksadnar ostavili potomstvo, kako muško tako i žensko. Katarinom je hteo da se oženi knez Mihailo Obrenović. Valja spomenuti i Ankinu unuku Nataliju, kćerku pukovnika Aleksandra Konstantinovića, komandanta kraljeve garde, koja se udala za kneza Mirka Petrovića, sina crnogorskog kralja Nikole, s kojim je imala petoro dece od kojih je jedan od sinova, Mihailo, otac Nikole, aktuelnog pretedenta na presto Crne Gore[1].

Jevrem Obrenović umro je 10. septembra 1856. godine na svom imanju u Vlaškoj blizu Jašija (danas Rumunija tada Osmansko carstvo), posle duže bolesti, gde je i sahranjen.[2]

Obor-knez Šabačke nahije

[uredi | uredi kod]

U Šabačkoj nahiji, Jevrem je imao brojna zaduženja: prikupljanje poreza, komunalno i urbanističko uređenje, osnivanje i ustrojstvo Magistrata, organizacija zdravstva i sprečavanje zaraza i epidemija, suzbijanje hajdučije, ušoravanje sela, gušenje buna, učešće u diplomatskim aktivnostima itd. Učestvovao je u gušenju Abuline (1821), Đakove (1825) i Čarapićeve (1826) bune i svojim rukama je, sramno i mučki, ubio Miloja Đaka kojeg je knez Miloš bio predao vojsci da mu sudi, a oni su odlučili da ga poštede.

U Šapcu je proveo 15 godina i svojim delima svrstao se u red znamenitih besmrtnika. Zato se njegov boravak u Šapcu naziva „Jevremovim zlatnim dobom“. Svojim vizionarskim delovanjem udario je temelje potonjeg „Malog Pariza“.

1829. godine, Jevrem je iz Sombora doveo Josifa Šlezingera za učitelja muzike svojoj deci. Šlezinger je u Šapcu osnovao sopstvenu „muzičku kapelu“, ali ju je knez Miloš ubrzo odveo u Kragujevac (1. juna 1831. godine Josif Šlezinger postavljen je za kapelnika vojne muzike u Kragujevcu). Za vreme Jevremove vlade, u Šapcu su počele da rade brojne značajne ustanove: Šabački magistrat (1823), Škola kod Crkve (koju je Jevrem podigao sopstvenim sredstvima), građanska bolnica sa dve prostorije (veća za bolesnike, manja za lekare, 1826. godine), dobro opremljena apoteka (1826), kasarna (zgrada sa četiri prostorije) sa 60 vojnika itd. Joakim Vujić svedoči da je, 1826. godine, u Šapcu zatekao solidno snabdevenu apoteku sa lekovima u vrednosti od 5000 groša.

Jevremov konak

[uredi | uredi kod]
Jevremov konak u Šapcu

Godine 1824. završena je gradnja Jevremovog konaka u Šapcu, skladne spratne građevine, koja je bila među najlepšim u Srbiji. U njemu se živelo po „evropejskim“ nazorima i manirima. Zdanje je bilo stecište školovanih i učenih ljudi, intelektualne i umetničke elite ondašnje Srbije, kojima je Jevrem bio mecena i potpora.

Jevrem i njegov Konak su po mnogo čemu značajni: po prvom klaviru u tadašnjoj Srbiji, dakle ne računajući tri kasnije prisajedinjene nahije Istočne Srbije (kneginja Sara Karapandžić imala je klavir u Negotinu ranije), prvom savremenom krevetu i drugom nameštaju i bečkom priboru za jelo, a imao je i prva pendžerska stakla u Srbiji (opet, ovo nisu prvi zastakljeni prozori uopšte, jer je fiksnih zastakljenih prozora bilo još u Srednjem veku, nego prozori koji se otvaraju).

Bila je u okviru Konaka i znamenita Jevremova biblioteka (sa delima Lafontena, Kupera, Skota, Šilera, i drugih) jedna od bogatijih u Srbiji. A u dvorištu Konaka, kao simbol statusa i moći, stajao je nacifrani fijaker (opet prvi u Srbiji), kupljen u tadašnjoj austrijskoj Vojvodini.

Gubernator beogradske varoši

[uredi | uredi kod]

U novembru 1831. godine, knez Miloš postavio je Jevrema za gubernatora varoši i Nahije beogradske. Polovinom 1835. godine unapređen je u čin general-majora, a nadalje je zauzimao mnoge značajne položaje: nadzornik javnih građevina, upravnik Vojno-policijske kancelarije, predsednik Državnog saveta, član Namesničke vlade itd.

Pod Jevremovim pokroviteljstvom, početkom 1832. godine, osnovana je u Beogradu javna Biblioteka kao „poludržavna“ ustanova. Prvi darodavac knjiga bio je upravo Jevrem.

Porodica

[uredi | uredi kod]

Roditelji

[uredi | uredi kod]
ime slika datum rođenja datum smrti
Teodor Mihailović 1802.
Višnja Urošević 30. jun 1817.

Supružnik

[uredi | uredi kod]
ime slika datum rođenja datum smrti
Tomanija Bogićević 1796. 13. jun 1881.
ime slika datum rođenja datum smrti supružnik
Jelena Obrenović 6. maj 1818. 188.. Konstantin Hadija
Simeona Simka Obrenović 6. maj 1818. 1837. Janać (Jovan) German
Anka Obrenović 1. april 1821. 10. jun 1868. Aleksandar Konstantinović
Jekaterina Obrenović 9. jul 1826. 6. avgust 1848. umrla u mladosti
Stana Obrenović 24. mart 1828. septembar 1842. umrla u mladosti
Miloš Obrenović 25. novembar 1829. 20. novembar 1861. Elena Marija Katardži

Povezano

[uredi | uredi kod]

Izvori

[uredi | uredi kod]
  1. „Loza Obrenovića (objavljeno na forumu)”. Nadjisve.com. Arhivirano iz originala na datum 2014-04-17. Pristupljeno 27. 12. 2011. 
  2. „Srpski kneževski grob u Rumuniji”. Czipm.org. Arhivirano iz originala na datum 2011-06-07. Pristupljeno 27. 12. 2011. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi kod]