Przejdź do zawartości

Jim Leighton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jim Leighton
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

James Leighton

Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1958
Johnstone

Wzrost

184 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1977–1988 Aberdeen 300 (0)
1977–1978 Deveronvale (wyp.)
1988–1991 Manchester United 73 (0)
1991 Arsenal (wyp.) 0 (0)
1991–1992 Reading (wyp.) 8 (0)
1992–1993 Dundee F.C. 21 (0)
1993 Sheffield United (wyp.) 0 (0)
1993–1997 Hibernian 151 (0)
1997–2000 Aberdeen 82 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1982–1998  Szkocja 91 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

James „Jim” Leighton (ur. 24 lipca 1958 w Johnstone) – szkocki piłkarz, w barwach reprezentacji Szkocji w latach 19821998 rozegrał 91 meczów. Obecnie pracuje w sztabie szkoleniowym Aberdeen FC.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Grał na pozycji bramkarza.

Największe sukcesy odnosił na początku lat 80., kiedy prowadzony przez Alexa Fergusona Aberdeen FC, w którego bramce występował Leighton, dwukrotnie zdobywał mistrzostwo Szkocji (1984 i 1985), czterokrotnie wygrywał w rozgrywkach o Puchar Szkocji, dwukrotnie w Pucharze Ligi oraz w 1983 roku triumfował w Pucharze Zdobywców Pucharów.

Kiedy angielski bramkarz Peter Shilton zobaczył grę młodego Leightona powiedział: Szkocja nareszcie rozwiązała problem w obsadą bramki. Szkot nie tylko skutecznie zatrzymywał ataki rywali, ale i grał bardzo efektownie, przez co z miejsca zyskał sympatię kibiców.

W 1988 roku Ferguson zabrał 30-letniego bramkarza do Manchesteru United. Jego pierwszy sezon na Old Trafford był względnie udany, ale w drugim zaczął popełniać wiele błędów. W końcu stracił bluzę pierwszego bramkarza i po krótkich wypożyczeniach spędzonych w Reading FC (8 meczów), Arsenalu (0 meczów) i Sheffield United F.C. (0 meczów), został sprzedany do szkockiego Dundee FC.

W połowie lat 90. grał jeszcze w Hibernian. Karierę sportową zakończył w 2000 roku w wieku 42 lat w Aberdeen.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Szkocji debiutował w wieku 24 lat 13 października 1982 roku i przez następne szesnaście lat był pierwszym bramkarzem drużyny narodowej. Był rezerwowym na Mundialu 1982. W kolejnych turniejach o Puchar Świata, w których występowała Szkocja – w 1986, 1990 i 1998 – grał już we wszystkich meczach. Wraz z Andy Goramem stanowił parę bardzo trudnych do przejścia bramkarzy (wspieranych przez twardą i nieustępliwą grę defensorów reprezentacji Szkocji), co udowodniły wyniki: w eliminacjach do Euro 1996 i Mistrzostw Świata 1998 Szkoci w 20 meczach ponieśli tylko dwie porażki (z Grecją w grudniu 1994 oraz Szwecją w kwietniu 1997) i stracili łącznie tylko 6 bramek, z czego dwie z rzutów karnych. Jednym z ostatnich meczów Jimiego Leightona w kadrze było przegrane 0:3 spotkanie z Marokiem na Mundialu w 1998 roku. Niestety, 40-letni wówczas bramkarz zagrał słabo i przyczynił się do przedwczesnego odpadnięcia Szkotów z turnieju.

Tylko raz, na początku lat 90., stracił pozycję bramkarza numer jeden w Szkocji na rzecz Andy’ego Gorama, którego grę w czasie Euro 1992 i Euro 1996 obserwował z ławki rezerwowych.

Jednym z najlepiej rozegranych spotkań w karierze reprezentacyjnej Jimiego Leightona był wygrany przez Szkotów 1:0 mecz ze Szwecją 10 listopada 1996[1]. Menedżer Craig Brown powiedział w wywiadzie (po wygranych eliminacjach), że Leighton wówczas „przeszedł samego siebie”[2][3].

Ostatni raz Jim Leighton zagrał w reprezentacji w wygranym 3:2 przez Szkotów meczu eliminacyjnym do Euro 2000 z Estonią 10 października 1998 roku[4].

Kariera szkoleniowa

[edytuj | edytuj kod]

Od 2000 roku jest trenerem bramkarzy w Aberdeen FC.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. UEFA – 1998 FIFA WORLD CUP PRELIMINARIES [online], allworldcup.narod.ru [dostęp 2017-11-24].
  2. YouTube [online], www.youtube.com [dostęp 2017-11-24] (fr.).
  3. Football: Leighton saves the day, „The Independent”, 11 listopada 1996 [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  4. Scottish Football Association [online], www.scottishfa.co.uk [dostęp 2017-11-24] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]