Przejdź do zawartości

John Harold Lozano

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harold Lozano
Pełne imię i nazwisko

John Harold Lozano Prado

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1972
Cali

Wzrost

192 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1994 América Cali 129 (5)
1995 SE Palmeiras 0 (0)
1995–1996 Club América 32 (7)
1996–2002 Real Valladolid 106 (3)
2002–2003 RCD Mallorca 29 (2)
2003–2004 CF Pachuca 15 (0)
W sumie: 311 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1991  Kolumbia U-20 4 (2)
1992  Kolumbia U-23 10 (1)
1993–2003  Kolumbia 48 (3)
W sumie: 62 (6)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Copa América
brąz Ekwador 1993
brąz Urugwaj 1995

John Harold Lozano Prado (ur. 30 marca 1972 w Cali) – piłkarz kolumbijski grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Lozano pochodzi z miasta Cali i tam też zczynał piłkarską karierę w klubie America Cali. W barwach tego klubu zadebiutował w 1991 roku w Copa Mustang. Grał wówczas u boku takich tuzów jak Freddy Rincon czy Antony de Avila. Rok później, w 1992 roku wywalczył swój pierwszy w karierze tytuł mistrza Kolumbii. W 1993 roku był już jednym z filarów zespołu, a z Americą doszedł do półfinału Copa Libertadores – zespół odpadł po meczach z chilijskim Universidad Católica (0:1 i 2:2). W zespole z Cali grał jeszcze w roku 1994 i wówczas zajął z nim 4. miejsce w lidze.

Rok 1995 Lozano zaczął w brazylijskim klubie SE Palmeiras. W Palmeiras spędził jednak tylko pół roku i z powodu kontuzji nie wywalczył miejsca w składzie co spowodowało, że w Campeonato Brasileiro ani razi nie pojawił się na boisku. Jeszcze latem odszedł do meksykańskiego zespołu Club América. Tam wywalczył miejsce w podstawowej jedenastce i odzyskał formę z czasów gry w Cali. Rozegrał 27 meczów i zdobył 8 goli, a ze swoim klubem zajął 11. miejsce.

Latem 1996 Lozano podpisał kontrakt z klubem hiszpańskiej Primera División Realem Valladolid. W pierwszym sezonie gry rozegrał 22 mecze i zdobył 1 gola (w wygranym 1:0 meczu z Celtą Vigo). Z Valladolidem zajął 6. miejsce w lidze, gwarantujące start w Pucharze UEFA. Obok Chorwata Alena Peternaca, Boliwijczyka Juana Manuela Peñy i Hiszpana Víctora stał się jedną z gwiazd drużyny. W kolejnych sezonach gry zespół Realu nie powtórzył już jednak osiągnięcia z sezonu 1996/1997, a w kolejnych sezonach Lozano coraz rzadziej pojawiał się na boisku – w 2000/2001 i 2001/2002 łącznie ledwie 18 razy. Latem 2002 Lozano odszedł do RCD Mallorca i tam stał się podstawowym zawodnikiem klubu. Rozegrał 29 meczów i zdobył 2 gole dla wyspiarskiego zespołu (z Espanyolem Barcelona i Realem Betis). Z Mallorcą zajął 9. miejsce w Primera División.

Latem 2003 Lozano wrócił do Meksyku. Grał tam jednak tylko przez jeden sezon w zespole Pachuca CF (15 meczów), a po sezonie w wieku 32 lat zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1991 America Cali Kolumbia  Copa Mustang ? ?
1992 America Cali Kolumbia  Copa Mustang ? ?
1993 America Cali Kolumbia  Copa Mustang 19 1
1994 America Cali Kolumbia  Copa Mustang 29 4
1995 SE Palmeiras Brazylia  Campeonato Brasileiro 0 0
1995/96 Club América Meksyk  Primera División de México 27 8
1996/97 Real Valladolid Hiszpania  Primera División 22 1
1997/98 Real Valladolid Hiszpania  Primera División 26 1
1998/99 Real Valladolid Hiszpania  Primera División 19 1
1999/00 Real Valladolid Hiszpania  Primera División 21 0
2000/01 Real Valladolid Hiszpania  Primera División 5 0
2001/02 Real Valladolid Hiszpania  Primera División 13 0
2002/03 RCD Mallorca Hiszpania  Primera División 29 2
2003/04 CF Pachuca Meksyk  Primera División de México 15 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Kolumbii Lozano zadebiutował 31 marca 1993 roku w wygranym 4:1 towarzyskim meczu z reprezentacją Kostaryki.

W 1994 roku Lozano został powołany przez selekcjonera Francisco Maturanę do kadry na finały Mistrzostw Świata w USA. Tam zagrał jedynie w ostatnim meczu ze Szwajcarią, wygranym 2:0. Wszedł na boisko w 79. minucie meczu za Hermána Gavirię i w 89. minucie meczu zdobył gola ustalając wynik meczu. Kolumbia, zajmując ostatnie miejsce wróciła do domu po fazie grupowej.

W 1998 roku Harold ponownie znalazł się w kadrze na mistrzostwa świata, tym razem był to mundial we Francji. Tam był podstawowym zawodnikiem swojego zespołu i rozegrał wszystkie mecze grupowe w pełnym wymiarze czasowym – z Rumunią (0:1), z Tunezją (1:0) oraz z Anglią (0:2). Oprócz dwóch występów w finałach mistrzostw świata Lozano ma na swoim koncie zaliczone trzy turnieje Copa AméricaCopa América 1993 (3. miejsce), Copa América 1995 (3. miejsce) oraz Copa América 1999 (ćwierćfinał).

Ostatni mecz w kadrze Kolumbii Lozano rozegrał 19 listopada 2003 w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją Argentyny, rozegranym w ramach eliminacji do Mistrzostw Świata w Niemczech.

Ogółem w reprezentacji Kolumbii Lozano rozegrał 48 meczów i zdobył 3 gole.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]