Przejdź do zawartości

Juan Romero

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Juan Romero
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Juan Ángel Romero Isasi

Data i miejsce urodzenia

27 grudnia 1934
Campo Grande

Data śmierci

17 czerwca 2009

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1952–1954 Club Olimpia
1954–1960 Club Nacional de Football 100 (104)
1960–1967 Elche CF 187 (80[1])
1967–1968 Hércules CF
1968–1970 CD Ilicitano
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
Paragwaj
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1974–1975 Albacete Balompie
1985 Club Guaraní
1987 Club Guaraní
1988–1989 Paragwaj
1995 Club Guaraní
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Juan Ángel Romero Isasi (ur. 27 grudnia 1934 w Campo Grande, zm. 17 czerwca 2009) – piłkarz paragwajski noszący przydomek Romerito, napastnik. Później trener.

Urodzony w Campo Grande Romero karierę piłkarską rozpoczął w 1952 roku w klubie Club Olimpia.

Jako piłkarz klubu Olimpia wziął udział w turnieju Copa América 1953, gdzie Paragwaj zdobył tytuł mistrza Ameryki Południowej. Romero zagrał w siedmiu meczach – z Chile, Ekwadorem, Peru (zmienił go Alejandro Arce), Urugwajem, Boliwią (zdobył bramkę), Brazylią (zmienił go Luis Lacasa) i w decydującym o mistrzowskim tytule barażu z Brazylią (zmienił go Luis Lacasa). Romero zrobił podczas turnieju wielkie wrażenie na widzach, a dziennikarze argentyńscy nadali mu przydomek „Poeta de la Zurda” (czyli poeta lewej strony), zarezerwowany dotąd dla legendarnego gracza lat 30. Enrique Garcíi.

W Olimpii grał do 1954 roku, a następnie przeniósł się do urugwajskiego klubu Club Nacional de Football. Jako gracz Nacionalu wziął udział w turnieju Copa América 1955, gdzie Paragwaj zajął przedostatnie, piąte miejsce. Romero zagrał tylko w meczu z Chile, gdzie zmienił na boisku Juana Cañete.

Rok później wziął udział w turnieju Copa América 1956, gdzie Paragwaj ponownie zajął przedostatnie, piąte miejsce. Romero zagrał w trzech meczach – z Argentyną, Peru i Chile.

Razem z Nacionalem Romero trzy razy z rzędu zdobył tytuł mistrza Urugwaju – w 1955, 1956 i 1957 roku. W sumie strzelił dla Nacionalu 104 bramki.

W 1960 roku przeniósł się do Hiszpanii, gdzie przez kilka sezonów grał w klubie Elche CF. Na koniec w sezonie 1966/67 rozegrał w Elche 21 meczów i zdobył 6 bramek. Łącznie w pierwszej lidze hiszpańskiej jako gracz Elche rozegrał 187 meczów i zdobył 80 bramek, będąc największą gwiazdą klubu.

W 1967 roku przeszedł do Hércules CF, a w 1968 roku do Club Deportivo Ilicitano, gdzie w 1970 roku zakończył karierę piłkarską.

Romero był wyśmienitym technikiem. Potrafił bardzo precyzyjnie dośrodkowywać, a ponadto sam świetnie strzelał na bramkę. Strzelał krótko i bez zamachu, z czego słynął w owym czasie także słynny węgierski napastnik Ferenc Puskás.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. W latach 1974–1975 pracował w klubie Albacete Balompié. Pracował też w klubach Crevillente, CD Eldense, Alicante CF, CD Almoradí, Villena CF, Callosa, Águilas CF, UD Aspense, Monóvar oraz Campello. Trzykrotnie – w 1985, 1987 i 1995 roku – był trenerem klubu Club Guaraní. W latach 1988–1989 był trenerem reprezentacji Paragwaju.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. mecze rozegrane w ramach I ligi

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]