Saltu al enhavo

Julian Barnes

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Julian Barnes
Persona informo
Julian Barnes
Naskiĝo 19-an de januaro 1946 (1946-01-19) (78-jaraĝa)
en Leicester
Religio agnostikismo vd
Lingvoj angla vd
Ŝtataneco Unuiĝinta Reĝlando (Britio) Redakti la valoron en Wikidata vd
Alma mater Kolegio Magdaleno
City of London School (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Familio
Edz(in)o Pat Kavanagh (en) Traduki (1979–2008) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Alia nomo Dan Kavanagh vd
Okupo verkisto
literaturkritikisto
sciencfikcia verkisto
eseisto
tradukisto
romanisto
ĵurnalisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1977– vd
Verkado
Verkoj The Sense of an Ending vd
En TTT Oficiala retejo vd
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr

Julian Patrick BARNES (naskita la 19-an de januaro 1946, en Leicester, foje konata laŭ pseŭdonimo kiel Dan Kavanagh [1]) estas angla verkisto, eseisto, literaturrecenzisto, kaj unu el la eminentaj reprezentantoj de postmoderna literaturo. Li estas gajninto de la Man Booker Prize (2011) kaj la Jerusalema Premio (2021).

Barnes havis sian literaturan sukceson kun la romano Flaubert's Parrot en 1984. Tiu romano alportis al li la francan Premio Médicis, kaj lian unuan nomumon por la Booker Prize. Du pliaj nomumoj por la Booker Prize sekvis, respektive en 1998 por Anglio, Anglio kaj en 2005 por Arthur & George, antaŭ ol al Barnes estis finfine aljuĝita la premio en 2011 por The Sense of an Ending.

La romanoj Metroland, Love, etc kaj The Sense of an Ending estis adaptitaj al kino kaj filmitaj en Britio kaj Francio.

Kio estas precipe aprezita estas lia ofte ironia rakonta tono. En siaj romanoj Talking About It kaj Love, etc li priskribas rilatrakonton en kiu ĉiu el la roluloj rakontas la rakonton el sia propra vidpunkto, rakontan formon kiu povas esti uzata interalie, ankaŭ en la romano As I Lay Dying de William Faulkner kaj la novelo The Hunting Rifle de Yasushi Inoue.

En intervjuo pri Love, etc, Barnes diras: "Ĉi tiu aparato, ke la roluloj parolas al la leganto individue, donas al mi multe da libereco kiel aŭtoro. Ĝi estas intima rakonto, temas pri amo. Do mi pensis, kio estus la plej intima maniero esprimi la rakonton? La formo celas reflekti la fakton, ke ĉiu persono, kiu estas implikita en rilato, havas sian propran unikan vidon pri ĉi tiu rilato..." [2]

"La Franca Ligo"

[redakti | redakti fonton]

Barnes estas deklarita francfilo, kaj estas inter la plej popularaj anglaj verkistoj en Francio. Aldone al la Prix Medicis por Flaubert's Parrot, li ankaŭ ricevis la Prix Femina por Talking It Over, kaj estis premiita la Ordre des Arts et des Lettres, kun la rango de oficiro. Cross Channel estas kolekto de rakontoj traktantaj la rilaton inter Britio kaj Francio, kaj en la eseokolekto Io por Deklari li traktas diversajn francajn temojn.

  • Metroland (1980)
  • Before She Met Me (1982)
  • Flaubert's Parrot (1984)
  • Staring at the Sun (1986)
  • A History of the World in 10½ Chapters (1989)
  • Talking it Over (1991)
  • The Porcupine (1992)
  • England, England (1998)
  • Love, etc (2000)
  • Arthur & George (2005)
  • The Sense of an Ending (2011)

mallonga prozo kaj nefikcio

[redakti | redakti fonton]
  • Letters from London (1995) – ĵurnalismo de The New Yorker
  • Cross Channel (1996) – rakontoj
  • Something to Declare (2002) – eseo
  • The Pedant in the Kitchen (2003) – manĝĵurnalismo
  • The Lemon Table (2004) – rakontoj
  • Nothing to Be Frightened Of (2008) – memuaro
  • Pulse (2011) – rakontoj

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. "Julian Barnes: 'Do you expect Europe to cut us a good deal? It's so childish", 26 October 2019.
  2. Angela Gatterburg und Volker Hage. Autoren. Bett Lektüre. Der Spiegel. Interview mit Julian Barnes. 9. September 2002.

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]