Juliusz Dzieduszycki

Juliusz Dzieduszycki

Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1882 Lwów, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1944 Oderne, Polska pod okupacją III Rzeszy
Chargé d’affaires RP w Egipcie
Okres	od 16 maja 1928 do 31 grudnia 1932
Poprzednik	funkcja utworzona
Następca	Tadeusz Jaroszewicz
Odznaczenia

Juliusz Maria Dzieduszycki (ur. 8 kwietnia 1882 we Lwowie, zm. 18 stycznia 1944 w Odernem koło Uścia Ruskiego (obecnie Uście Gorlickie)) – polski hrabia, prawnik, dyplomata II Rzeczypospolitej.

Życiorys

Pochodził z hrabiowskiej rodziny ziemiańskiej, praprawnuk Waleriana, prawnuk Ludwika Benedykta, wnuk Edwarda Juliana. Urodził się jako trzecie spośród pięciorga dzieci Michała i Julii ze Skrzyńskich h. Zaremba. Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie i podjął pracę w Namiestnictwie Galicji – jako praktykant (1909-1911), koncypient (1911-1915) i komisarz powiatowy (1916-1918).

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę, 1 maja 1919 wstąpił do służby dyplomatycznej II Rzeczypospolitej. Pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych rozpoczął początkowo jako referent (do 1 X 1919), następnie starszy referent – inspektor biurowości w Wydziale Prezydialnym MSZ. Od 1 kwietnia 1920 konsul w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku. Przeniesiony do Konstantynopola, gdzie od 15 lutego 1922 był kierownikiem wydziału konsularnego Delegacji RP przy Porcie Osmańskiej, a od 1923 Republice Tureckiej.

15 czerwca 1926 przeniesiony do centrali MSZ w Warszawie, został kierownikiem Wydziału Osobowego. Funkcję tę sprawował do 16 maja 1928, gdy został Chargé d’affaires RP w Egipcie. 31 grudnia 1932 odwołany z Kairu i następnego dnia przeniesiony w stan nieczynny, a po upływie pół roku (1 lipca 1933) w stan spoczynku.

Podczas okupacji niemieckiej wysiedlony z poznańskiego przebywał w Jasionowie u Amelii Dzieduszyckiej. Po jej śmierci latem 1942 r. przeniósł się do synów swojego brata Tadeusza (Stanisława i Andrzeja), do majątku w Uściu Ruskim (obecnie Uście Gorlickie). Zmarł w Odernem 18 stycznia 1944 r. i został pochowany na rzymskokatolickim cmentarzu w tej miejscowości.

W 1932 został odznaczony etiopską Wielką Wstęgą Orderu Gwiazdy.

Bibliografia

• Dzieduszycki Juliusz w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 94;