Justo Cuervo
Justo Cuervo | |
|---|---|
.jpg?lang=ast) | |
| Vida | |
| Nacimientu | Folgueras, 6 de xunetu de 1859[1] |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | 29 d'avientu de 1921[1] (62 años) |
| Estudios | |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | sacerdote católicu |
| Creencies | |
| Relixón | Ilesia Católica |
| Orde relixosa | Orde de Predicadores |
 | |
Justo Cuervo Arango O. P. (6 de xunetu de 1859, Folgueras – 29 d'avientu de 1921) foi un relixosu dominicu asturianu, catedráticu y publicista.
Biografía
[editar | editar la fonte]Justo Cuervo Arango nació en Folgueras, pueblu del conceyu de Pravia (Asturies), siendo fíu de llabradores. Foi unviáu a estudiar la segunda enseñanza al Colexu de Los Cabos, treslladándose darréu al Colexu de Courias (Cangas), onde ingresó nel Conventu de San Xuan Bautista de la Orde de Predicadores, tomando'l vezu'l 10 de setiembre de 1875. Terminaos los sos estudios eclesiásticos iniciales, foi treslladáu a Salamanca pa estudiar Filosofía y Lletres na so Universidá, llogrando'l grau de llicenciáu en 1885. Ente 1887 y 1889 cursa'l doctoráu na Universidá Central de Madrid, que llogró cola tesis El maestru Fr. Diego de Ojeda y la Cristiada. Concluyíos los sos estudios foi destináu al Colexu de los Dominicos de Vergara, en Guipúzcoa. En 1891 foi destináu como profesor de Filosofía al Colexu de Courias, y darréu como profesor de Sagrada Escritura. En 1895 foi nomáu rector de Courias. Darréu foi treslladáu al Conventu de San Esteban de Salamanca, onde finaría'l 28 d'avientu de 1921.
L'Academia de la Historia nomó-y académicu correspondiente en 1913. Tamién-y galardonó, en 1920, col Premiu al Talentu.
Mientres la so estancia en Salamanca desempeñó diversos cargos d'importancia cultural y científica, ente ellos el de presidente de la Comisión de Monumentos, que desempeñó hasta la so muerte.
Bona parte de la so actividá como escritor ya investigador centrar nel estudiu de la vida y obra de Fray Luis de Granada.
Obres
[editar | editar la fonte]- El maestro Fr. Diego de Ojeda y la Cristiada (Pravia, 1895, reimpresa en Madrid, 1898).
- Biografía de Fr. Luis de Granada con unos artículos literarios donde se demuestra que el venerable padre y no san Pedro de Alcántara es el verdadero y único autor del Libro de la Oración (Madrid, 1895).
- El monasterio de San Juan de Corias (Xixón, 1898, y segunda edición en Salamanca, 1915).
- Historiadores del convento de San Esteban de Salamanca (Salamanca, 1914-1915).
- Fr. Luis de Granada y la Inquisición (Salamanca, 1915).
- Fr. Luis de Granada, verdadero y único autor del Libro de la Oración y Meditación (Madrid, 1919).
Bibliografía
[editar | editar la fonte]- Suárez, Constantino: "Cuervo Arango (Fr. Xusto)". En: Escritores y artistes asturianos: índiz bio-bibliográficu. Madrid, 1936. Tomu II, p. 486-489.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Diccionario biográfico español. Identificador DBE: 20838/justo-cuervo-y-trelles. Apaez como: Justo Cuervo y Trelles. Editorial: Real Academia de la Historia. Llingua de la obra o nome: castellanu. Data d'espublización: 2011.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Reproducción facsimilar de monesteriu-de-san-juan-de-corias-1897.html El monesteriu de San Xuan de Courias (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)., artículu apaecíu na obra Asturies de Bellmunt y Canella (Xixón 1895-1900) y publicáu n'edición electrónica por Tous pa Tous, Sociedá Canguesa d'Amantes del País en 2009.
