Kalendarium genetyki
Kalendarium genetyki – artykuł ten przedstawia w formie tabeli rozwój wiedzy genetycznej.
| rok | wydarzenie |
|---|---|
| 1859 | Charles Darwin publikuje „O powstawaniu gatunków” (ang. The Origin of Species)[1][2] |
| 1866 | Gregor Mendel publikuje Badania nad mieszańcami roślin (niem. Versuche über Pflanzen-Hybriden[3]; ang. Experiments on Plant Hybridization)[1][2] |
| 1869 | Johann Friedrich Miescher wykrywa kwasy nukleinowe[2] |
| 1889 | Francis Galton opisuje ilościowo dziedziczne cechy człowieka[2] |
| 1900 | Hugo de Vries, Carl Correns, Erich Tschermak (niezależnie[1]) ponownie odkryli i upowszechnili prawa Mendla[2] |
| 1903 | Walter Sutton i Theodor Boveri (niezależnie) stwierdzenie, że chromosomy są jednostkami informacji dziedzicznej |
| 1905 | Nettie Stevens odkrywa rolę chromosomów płci X i Y |
| 1906 | William Bateson wprowadza termin genetyka[1] |
| 1909 | Wilhelm Johannsen wprowadza termin gen[1][2] |
| 1910 | Thomas Hunt Morgan ogłosił chromosomową teorię dziedziczności |
| 1913 | Alfred Sturtevant opracował mapy genetyczne[2] wykazujące, że chromosomy zawierają linearnie ułożone geny |
| 1913 | Alfred Sturtevant zasugerował możliwość zachodzenia Crossing-over[2] |
| 1922 | Hermann Joseph Muller zakłada, że wirusy to nagie geny |
| 1926 | Hermann Joseph Muller wykazał, że promieniowanie rentgenowskie wywołuje mutacje[2] |
| 1927 | zmiany w strukturze genów zostają nazwane mutacjami |
| 1928 | Frederick Griffith odkrywa zjawisko transformacji DNA |
| 1931 | stwierdzenie, że crossing over jest przyczyną rekombinacji genetycznej |
| 1941 | George Wells Beadle i Edward Lawrie Tatum opracowali teorię „jeden gen = jeden enzym”[2] |
| 1944 | Oswald Avery, Colin McLeod i Maclyn McCarty udowodnili, że DNA jest materiałem genetycznym[1] |
| 1944 | Erwin Schrödinger napisał „Czym jest życie? Fizyczne aspekty żywej komórki” |
| 1945 | geny zawierają zakodowaną informację do syntezy białek |
| 1950 | Erwin Chargaff wykazuje, że 4 nukleotydy nie występują w kwasach nukleinowych w stałych proporcjach, lecz że istnieje pewna zależność (A~T; G~C)[2] |
| 1950 | Erwin Chargaff dowodzi, że stosunek A-T do G-C jest gatunkowo zmienny |
| 1951 | Barbara McClintock odkrywa transpozony[2] |
| 1952 | W eksperymencie Hersheya-Chase udowodniono, że informacja genetyczna fagów (i wszystkich organizmów żywych) to DNA |
| 1953 | James Watson i Francis Crick odkrywają strukturę DNA[1][2] |
| 1955 | Marianna Grunberg-Manago odkrywa enzym, który może syntetyzować nić RNA z zasad jednego tylko rodzaju, np. AAAAAAAAAAA – poli-A |
| 1956 | Joe Hin Tjio i Albert Levan potwierdzają, że człowiek ma 46 chromosomów[2] |
| 1957 | George Gamow i Francis Crick ustalają, że biosynteza białka następuje według schematu Kwas deoksyrybonukleinowy → mRNA → białka[2] |
| 1958 | eksperyment Meselsona-Stahla wykazuje replikację DNA i jej semikonserwatywny charakter |
| 1959 | Arthur Kornberg przeprowadza replikację DNA in vitro |
| 1959 | odkryto polimerazę RNA |
| 1960 | odkryto mRNA |
| 1960 | François Jacob i Jacques Monod ogłosili teorię operonu[1] |
| 1961 | Sydney Brenner i Francis Crick dowodzą, że kod genetyczny jest zapisany w trypletach |
| 1961 | Mary Frances Lyon odkrywa, że jeden z chromosomów X jest inaktywowany u samic ssaków[2] |
| 1961 | Marshall Nirenberg i Heinrich Matthaei przeprowadzili polimeryzację aminokwasów in vitro przez rybosom wykorzystując odcinki RNA składające się z jednego rodzaju nukleotydów, np. poli-U |
| 1966 | Marshall Nirenberg, Robert William Holley i Har Gobind Khorana ustalili kod genetyczny[2] |
| 1967 | Martin Gellert i Bob Lehman odkrywają ligazy |
| 1970 | Howard Martin Temin i David Baltimore odkrywają odwrotną transkryptazę[1][2] |
| 1971 | Stanley Cohen opracowuje metodę indukowania E.coli do importowania plazmidowego DNA spoza komórki |
| 1971 | opracowano metody wycinania, wklejania i kopiowania plazmidów |
| 1972 | Paul Berg[2] opracował technikę klonowania[1] i rekombinacji DNA[1][2] |
| 1975 | Hamilton Othanel Smith wyizolował z Haemophilus influenzae pierwszą w pełni funkcjonalną restryktazę |
| 1977 | odczytanie sekwencji DNA |
| 1983 | Kary Mullis opracowuje PCR[1][2] |
| 1983 | poszukiwanie genów odpowiedzialnych za choroby dziedziczne np. mukowiscydozę |
| 1983 | Tom Cech i Sidney Altman odkryli RNA o właściwościach katalitycznych |
| 1987 | uruchomiono projekt poznania ludzkiego genomu[1] |
| 1995 | Craig Venter zsekwencjonował genom Haemophilus influenzae[2] |
| 1996 | zsekwencjonowano genom drożdży[2] |
| 1997 | zsekwencjonowano genom Pałeczki okrężnicy (Escherichia coli) |
| 1998 | zsekwencjonowano genom Caenorhabditis elegans[2] |
| 2001 | HUGO i Celera Genomics ogłaszają pierwszą roboczą wersja pełnego ludzkiego genomu |
| 2003 (14 kwietnia) | zakończenie sekwencjonowania 99% genomu ludzkiego z trafnością 99,99%[4] |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m Krystyna M. Charon: Genetyka zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 11–14. ISBN 83-01-14022-4.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x Praca zbiorowa: Tablice biologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003, s. 473–476. ISBN 83-7350-029-4.
- ↑ Mendel G. 1866. Versuche über Pflanzen-Hybriden. Verhandlungen des naturforschenden Vereines, Abhandlungen, Brünn 4: 3-47.
- ↑ Institut de biologie François Jacob – Accueil [online], genoscope.cns.fr [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-04-20] (fr.).