Karol Gawalewicz

Karol Gawalewicz
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1849 ; Leżajsk
Data i miejsce śmierci	29 czerwca 1939 ; Przemyśl
Narodowość	polska

Karol Gawalewicz (ur. 19 lutego 1849 w Leżajsku, zm. 29 czerwca 1939 w Przemyślu) – powstaniec styczniowy.

Życiorys

Urodził się 19 lutego 1849 w Leżajsku^[1]. Jako chłopiec pracował w zakładzie krawieckim w Rozwadowie^[1]. Po wybuchu powstania styczniowego w 1863 zebrał 30 ochotników i wraz z nimi przekroczył granicę Królestwa Polskiego, po czym dołączył do obozu Antoniego Jeziorańskiego pod Kobyłką^[1]. W czasie walki z Rosjanami został ranny (otrzymał cięcie szablą w policzek i dźgnięcie lancą w udo)^[1]. Przez długi czas leczył się (w tym czasie powstanie upadło)^[1].

W II Rzeczypospolitej mianowany na stopień podporucznika weterana^[1].

Zamieszkiwał przy ul. Rogozińskiego 30 w Przemyślu^[1]. Od około 1936 był obłożnie chory^[1]. Zmarł 29 czerwca 1939 w Przemyślu^[1]^[2].

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości z Mieczami – 20 lipca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”^[3]^[1]
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski^[2]^[1]
Krzyż na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi^[2]^[1]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Skon powstańca 1863 roku. „Wschód”. Nr 138, s. 7, 9 lipca 1939.
↑ ^a ^b ^c Zgon powstańca z 1863. „Polska Zbrojna”. 183, s. 2, 1939-07-04. Warszawa. .
↑ M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.

[W-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l Skon powstańca 1863 roku. „Wschód”. Nr 138, s. 7, 9 lipca 1939.

[p1-2] Zgon powstańca z 1863. „Polska Zbrojna”. 183, s. 2, 1939-07-04. Warszawa. .

[3] M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.

[1]

[2]

[3]