Przejdź do zawartości

Karol Wolfke

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karol Wolfke
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1915
Zurych

Data i miejsce śmierci

8 marca 2015
Wrocław

Profesor doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo międzynarodowe publiczne
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1949
UWr

Habilitacja

1963
UWr

Profesura

1973 – nadzwyczajny
1982 – zwyczajny

Polska Akademia Nauk
Status

Członek Komitetu Nauk Prawnych

Nauczyciel akademicki
jednostka

Uniwersytet Wrocławski, Akademia Ekonomiczna we Wrocławiu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Karol Wolfke (ur. 4 czerwca 1915 w Zurychu, zm. 8 marca 2015 we Wrocławiu) – polski prawnik, profesor nauk prawnych, specjalizujący się w prawie międzynarodowym publicznym.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Mieczysława Wolfkego i Agnieszki, z d. Ritzmann. W 1922 przyjechał z rodzicami do Polski. Po zdaniu matury i odbyciu służby wojskowej był przez rok studentem Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej. Od 1935 studiował prawo na Uniwersytecie Stefana Batorego i Uniwersytecie Warszawskim. Powołany do wojska jako podporucznik rezerwy łączności, walczył w wojnie obronnej 1939, uczestniczył w obronie twierdzy Modlin jako dowódca plutonu radio w kompanii łączności 8 Dywizji Piechoty. Po kapitulacji dostał się do niewoli niemieckiej, przebywał w Oflagu VII A Murnau.

W grudniu 1945 powrócił do Polski, na początku 1946 uzyskał tytuł magistra prawa na Uniwersytecie Warszawskim, od października 1946 pracował jako starszy asystent w Katedrze Prawa Międzynarodowego Uniwersytetu Wrocławskiego. W 1949 uzyskał stopień naukowy doktora i pracował następnie jako adiunkt. W latach 1951–1957 usunięty z Uniwersytetu, pracował w Wyższej Szkole Ekonomicznej we Wrocławiu jako lektor języka angielskiego, w 1952 ukończył także studia filozoficzne na Uniwersytecie Wrocławskim.

Od 1957 ponownie pracował na Uniwersytecie Wrocławskim, habilitował się w 1963, w 1973 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1982 profesora zwyczajnego, w 1985 przeszedł na emeryturę, ale kontynuował działalność naukową i dydaktyczną. Był także członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN, członkiem International Law Association, dyrektorem studiów Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego (1983), członkiem Komitetu Tworzenia Norm Zwyczajowych Prawa Międzynarodowego przy Komisji Prawa Międzynarodowego (1984–2000) oraz członkiem Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze (1993–2005).

Został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu[1].

Grób prof. Karola Wolfkego na Cmentarzu Świętej Rodziny

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Great and small powers in international law from 1814 to 1920. From the prehistory of the United Nations (1961)
  • Custom in present international law (1964)
  • Rozwój i kodyfikacja prawa międzynarodowego: wybrane zagadnienia z praktyki ONZ (1972)
  • Międzynarodowe prawo środowiska (tworzenie i egzekwowanie) (1979)

Odznaczenia i nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1974). W 1983 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, a 1985 Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Karol Wolfke - dane o grobie [online], mogily.pl [dostęp 2023-10-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]