Przejdź do zawartości

Karolos Papulias

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karolos Papulias
Κάρολος Παπούλιας
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1929
Janina

Data i miejsce śmierci

26 grudnia 2021
Ateny

Prezydent Republiki Greckiej
Okres

od 12 marca 2005
do 13 marca 2015

Przynależność polityczna

PASOK

Poprzednik

Konstandinos Stefanopulos

Następca

Prokopis Pawlopulos

Minister spraw zagranicznych Grecji
Okres

od 1993
do 1996

Przynależność polityczna

PASOK

Poprzednik

Michalis Papakonstandinu

Następca

Teodoros Pangalos

Minister spraw zagranicznych Grecji
Okres

od 1985
do 1989

Przynależność polityczna

PASOK

Poprzednik

Joanis Charalambopulos

Następca

Dzanis Dzanetakis

podpis
Odznaczenia
Order Słonia (Dania) Order Orła Białego Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Medal jubileuszowy „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Karolos Papulias (gr. Κάρολος Παπούλιας, wym. [ˈkarolos paˈpuʎas]; ur. 4 czerwca 1929 w Janinie, zm. 26 grudnia 2021[1] w Atenach) – grecki polityk, działacz Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego (PASOK), długoletni poseł do Parlamentu Hellenów, dwukrotnie minister spraw zagranicznych, w latach 2005–2015 prezydent Grecji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w nomosie Janina jako syn generała brygady Jeorjosa Papuliasa. W młodości trenował piłkę ręczną, wchodził w skład kadry narodowej. Był również mistrzem Grecji w skoku o tyczce.

Studiował prawo na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach oraz na Uniwersytecie w Mediolanie, po czym uzyskał doktorat Uniwersytecie Kolońskim. Od 1963 praktykował jako prawnik, współpracował też z instytutem naukowym w Monachium zajmującym się tematyką Europy Południowo-Wschodniej. W okresie dyktatury czarnych pułkowników (1967–1974) pozostawał na emigracji, współtworzył antyrządowe audycje dla greckiej rozgłośni radiowej Deutsche Welle, uczestniczył w powoływaniu opozycyjnych organizacji politycznych działających w ramach diaspory.

W 1974 dołączył do komitetu centralnego Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego, od 1975 do 1985 był sekretarzem PASOK-u do spraw międzynarodowych. W 1977 po raz pierwszy został wybrany na posła do Parlamentu Hellenów w okręgu wyborczym Janina. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1981, 1985, czerwcu 1989, listopadzie 1989, 1990, 1993, 1996 i 2000. Mandat deputowanego sprawował do 2004[2], gdy nie ubiegał się o reelekcję. Od 1985 był prezesem greckiego zrzeszenia sportowego, współtworzył również stowarzyszenie zajmujące się dziedzictwem języka greckiego.

Od października 1981 do lutego 1984 pełnił funkcję sekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych. Następnie do lipca 1985 był zastępcą ministra. Od lipca 1985 do lipca 1989 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie Andreasa Papandreu. Od listopada 1989 do lutego 1990 był wiceministrem obrony narodowej w technicznym gabinecie Ksenofona Zolotasa. W październiku 1993 premier Andreas Papandreu ponownie powierzył mu kierownictwo MSZ, stanowisko to zajmował do stycznia 1996. Jako minister spraw zagranicznych działał na rzecz włączenia Cypru do Unii Europejskiej, a także uczestniczył przy rozwiązywaniu konfliktów na Bliskim Wschodzie.

12 grudnia 2004 premier Kostas Karamanlis z Nowej Demokracji zaproponował jego kandydaturę na stanowisko prezydenta Grecji po kończącym drugą kadencję Konstandinosie Stefanopulosie. W głosowaniu w Parlamencie Hellenów Karolos Papulias został wybrany na ten urząd 279 głosami deputowanych ND i PASOK-u (na 300 możliwych). Pierwszą kadencję rozpoczął 12 marca 2005[3]. 3 lutego 2010 został wybrany na drugą kadencję, otrzymując 268 głosów. Poparli go ponownie parlamentarzyści PASOK-u i Nowej Demokracji, a także przedstawiciele prawicowej partii LAOS. Deputowani dwóch partii komunistycznych ponownie wstrzymali się od głosu[4][5]. Zakończył pełnienie tej funkcji 13 marca 2015[3].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony licznymi odznaczeniami zagranicznymi, w tym Orderem Słonia (2006)[6], Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1995)[7], Orderem Orła Białego (2013)[8] oraz medalem jubileuszowym „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej[9].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Marią Panu, ojciec trzech córek.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Former Greek President Papoulias passes away. ekathimerini.com, 26 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-26]. (ang.).
  2. Papoulias Karolos. hellenicparliament.gr. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
  3. a b Leaders of Greece. zarate.eu. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
  4. Πανηγυρική επανεκλογή Παπούλια. tanea.gr, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (gr.).
  5. Greek President Karolos Papoulias wins second term. bbc.co.uk, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
  6. Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2017-04-18]. (duń.).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 listopada 1995 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1996 r. nr 11, poz. 119).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 lipca 2013 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2013 r. poz. 866).
  9. 9 мая, понедельник: с Днем Победы!. polit.ru, 9 maja 2005. [dostęp 2022-04-05]. (ros.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]