Karolos Papulias
Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
26 grudnia 2021 |
Prezydent Republiki Greckiej | |
Okres |
od 12 marca 2005 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw zagranicznych Grecji | |
Okres |
od 1993 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister spraw zagranicznych Grecji | |
Okres |
od 1985 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Karolos Papulias (gr. Κάρολος Παπούλιας, wym. [ˈkarolos paˈpuʎas]; ur. 4 czerwca 1929 w Janinie, zm. 26 grudnia 2021[1] w Atenach) – grecki polityk, działacz Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego (PASOK), długoletni poseł do Parlamentu Hellenów, dwukrotnie minister spraw zagranicznych, w latach 2005–2015 prezydent Grecji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w nomosie Janina jako syn generała brygady Jeorjosa Papuliasa. W młodości trenował piłkę ręczną, wchodził w skład kadry narodowej. Był również mistrzem Grecji w skoku o tyczce.
Studiował prawo na Uniwersytecie Narodowym im. Kapodistriasa w Atenach oraz na Uniwersytecie w Mediolanie, po czym uzyskał doktorat Uniwersytecie Kolońskim. Od 1963 praktykował jako prawnik, współpracował też z instytutem naukowym w Monachium zajmującym się tematyką Europy Południowo-Wschodniej. W okresie dyktatury czarnych pułkowników (1967–1974) pozostawał na emigracji, współtworzył antyrządowe audycje dla greckiej rozgłośni radiowej Deutsche Welle, uczestniczył w powoływaniu opozycyjnych organizacji politycznych działających w ramach diaspory.
W 1974 dołączył do komitetu centralnego Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego, od 1975 do 1985 był sekretarzem PASOK-u do spraw międzynarodowych. W 1977 po raz pierwszy został wybrany na posła do Parlamentu Hellenów w okręgu wyborczym Janina. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 1981, 1985, czerwcu 1989, listopadzie 1989, 1990, 1993, 1996 i 2000. Mandat deputowanego sprawował do 2004[2], gdy nie ubiegał się o reelekcję. Od 1985 był prezesem greckiego zrzeszenia sportowego, współtworzył również stowarzyszenie zajmujące się dziedzictwem języka greckiego.
Od października 1981 do lutego 1984 pełnił funkcję sekretarza stanu w resorcie spraw zagranicznych. Następnie do lipca 1985 był zastępcą ministra. Od lipca 1985 do lipca 1989 sprawował urząd ministra spraw zagranicznych w rządzie Andreasa Papandreu. Od listopada 1989 do lutego 1990 był wiceministrem obrony narodowej w technicznym gabinecie Ksenofona Zolotasa. W październiku 1993 premier Andreas Papandreu ponownie powierzył mu kierownictwo MSZ, stanowisko to zajmował do stycznia 1996. Jako minister spraw zagranicznych działał na rzecz włączenia Cypru do Unii Europejskiej, a także uczestniczył przy rozwiązywaniu konfliktów na Bliskim Wschodzie.
12 grudnia 2004 premier Kostas Karamanlis z Nowej Demokracji zaproponował jego kandydaturę na stanowisko prezydenta Grecji po kończącym drugą kadencję Konstandinosie Stefanopulosie. W głosowaniu w Parlamencie Hellenów Karolos Papulias został wybrany na ten urząd 279 głosami deputowanych ND i PASOK-u (na 300 możliwych). Pierwszą kadencję rozpoczął 12 marca 2005[3]. 3 lutego 2010 został wybrany na drugą kadencję, otrzymując 268 głosów. Poparli go ponownie parlamentarzyści PASOK-u i Nowej Demokracji, a także przedstawiciele prawicowej partii LAOS. Deputowani dwóch partii komunistycznych ponownie wstrzymali się od głosu[4][5]. Zakończył pełnienie tej funkcji 13 marca 2015[3].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]Odznaczony licznymi odznaczeniami zagranicznymi, w tym Orderem Słonia (2006)[6], Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1995)[7], Orderem Orła Białego (2013)[8] oraz medalem jubileuszowym „60-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej[9].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Żonaty z Marią Panu, ojciec trzech córek.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Former Greek President Papoulias passes away. ekathimerini.com, 26 grudnia 2021. [dostęp 2021-12-26]. (ang.).
- ↑ Papoulias Karolos. hellenicparliament.gr. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
- ↑ a b Leaders of Greece. zarate.eu. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
- ↑ Πανηγυρική επανεκλογή Παπούλια. tanea.gr, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (gr.).
- ↑ Greek President Karolos Papoulias wins second term. bbc.co.uk, 3 lutego 2010. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
- ↑ Ordensdetaljer. borger.dk. [dostęp 2017-04-18]. (duń.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 listopada 1995 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1996 r. nr 11, poz. 119).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 8 lipca 2013 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2013 r. poz. 866).
- ↑ 9 мая, понедельник: с Днем Победы!. polit.ru, 9 maja 2005. [dostęp 2022-04-05]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Karolos Papoulias. cidob.org. [dostęp 2017-04-18]. (hiszp.).
- Former Presidents: Karolos Papoulias. presidency.gr. [dostęp 2017-04-18]. (ang.).
- Prezydenci Grecji
- Greccy ministrowie spraw zagranicznych
- Politycy Panhelleńskiego Ruchu Socjalistycznego
- Posłowie do Parlamentu Grecji (od 1974)
- Odznaczeni Orderem Słonia
- Cudzoziemcy odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Orła Białego (III Rzeczpospolita)
- Ludzie urodzeni w Janinie
- Absolwenci Uniwersytetu Mediolańskiego
- Urodzeni w 1929
- Zmarli w 2021