Kazimierz Chmielowski
1947 | |
podporucznik (NZW) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
3 Wileńska Brygada AK |
Stanowiska |
zastępca dowódcy brygady |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa, |
Odznaczenia | |
Kazimierz Chmielowski, ps. „Rekin” (ur. 23 sierpnia 1925 w Żabincach, zm. 1 kwietnia 1950 w Białymstoku) – polski oficer ZWZ-AK, żołnierz 3 Wileńskiej Brygady AK (1944), 5 Wileńskiej Brygady AK (1945), zastępca dowódcy 3 Brygady Wileńskiej NZW[1] , uczestnik operacji „Ostra Brama” i działacz podziemia antykomunistycznego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W konspiracji zaczął działać w roku 1940. Od 1942 roku pełnił w AK rolę łącznika, posługiwał się pseudonimem „Rekin”. 22 października 1943 roku dołączył do działającego na Wileńszczyźnie oddziału dowodzonego przez Gracjana Fróga „Szczerbca” (od marca 1944 roku znana jako 3 Wileńska Brygada AK). Brał udział w większości akcji bojowych 3 Brygady, był czterokrotnie ranny. W bitwie oddziału pod Mikuliszkami 8 stycznia 1944 roku, zaatakował z kolegą tyły niemieckiej obławy, wprowadził tym zamieszanie i unieszkodliwił załogę erkaemu. Został za to odznaczony Krzyżem Walecznych[1] .
13 maja 1944 roku został awansowany na plutonowego za męstwo jakim wykazał się podczas bitwy pod Murowaną Oszmianką. Podczas przygotowań do operacji „Ostra Brama” został dowódcą pierwszego plutonu w szwadronie kawalerii, jednocześnie był także zastępcą dowódcy 1 kompanii 3 Wileńskiej Brygady AK[1] .
Po rozbiciu oddziałów AK został aresztowany przez NKWD, został wywieziony do obozu w Miednikach Królewskich, a potem do Kaługi pod Moskwą. Na przełomie kwietnia i maja 1945 roku uciekł z obozu i dotarł do Wilna, a następnie do Białegostoku. W maju 1945 roku spotkał swego byłego dowódcę Romualda Rajsa „Burego”, a następnie wszedł w skład 5 Wileńskiej Brygady AK mjr. „Łupaszki”. Kilkakrotnie brał udział w starciach z patrolami Armii Czerwonej. We wrześniu 1945 roku po przejściu 2 szwadronu do NZW podporządkował się „Buremu”[1] .
We wrześniu 1946 roku po zdemobilizowaniu 3 Wileńskiej Brygady, Chmielowski wyjechał do Chorzowa, rozpoczął pracę w hucie Kościuszko, a w październiku 1946 roku, rozpoczął studia w Politechnice Śląskiej w Gliwicach. Po uchwaleniu przez sejm ustawy o amnestii ujawnił się 10 marca 1947 roku w WUBP w Katowicach podając się za szer. Kazimierza Chmielowskiego „Smutnego” z AK Wilno, zdemobilizowanego w Kałudze, który w 1946 roku repatriował do Polski[1] .
W dniu 3 grudnia 1948 roku został aresztowany przez MBP[2]. Aresztowanie nastąpiło w wyniku zeznań Romualda Rajsa, który miał nadzieję na uratowanie własnego życia. Rajs podał miejsce pobytu „Rekina”, oskarżył go również o dokonanie pacyfikacji wsi białoruskich na Podlasiu i rozstrzelanie funkcjonariuszy MBP i MO pod Brzozowem[3].
19-27 września 1949 roku Chmielowski był sądzony wraz ze swoim dowódcą „Burym” w pokazowym procesie odbywającym się w sali białostockiego kina „Ton”. 1 kwietnia 1950 roku został zabity strzałem w tył głowy. Przed wykonaniem wyroku zdołał pobić jeszcze swojego kata[4]. Miejsce jego pochówku pozostaje nieznane. W 1995 roku Sąd Warszawskiego Okręgu Wojskowego uznał wyrok śmierci wydany na „Rekina” za nieważny[1] .
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Kazimierz Chmielowski po aresztowaniu przez MBP 1948
-
Tablica upamiętniająca na kinie „Ton”
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f gazetawarszawska 2016 ↓.
- ↑ Kułak 2004 ↓, s. 437.
- ↑ Kułak 2004 ↓, s. 436.
- ↑ Instytut Pamięci Narodowej , Podporucznik Kazimierz Chmielowski „Rekin” 1925–1950 (PDF do pobrania) [online], Instytut Pamięci Narodowej [dostęp 2023-04-01] (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Kułak: Romuald Adam Rajs (1913-1949). W: Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944-1956. Słownik biograficzny. T. 2. Kraków: IPN, 2004, s. 432–439. ISBN 83-89078-47-3.
- 66. rocznica zamordowania ppor. Kazimierza Chmielowskiego "Rekina" [online], gazetawarszawska.com, 2016 [dostęp 2020-05-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-27] .
- Amnestionowani przez władze komunistyczne w Polsce w 1947
- Członkowie Związku Walki Zbrojnej
- Oficerowie Armii Krajowej
- Dowódcy oddziałów podziemia antykomunistycznego (1944–1956)
- Polscy zesłańcy w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich 1944–1991
- Polskie ofiary represji stalinowskich stracone w Polsce Ludowej 1944–1956
- Uczestnicy operacji „Ostra Brama”
- Więźniowie obozu NKWD w Miednikach Królewskich
- Żołnierze 3 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej
- Żołnierze 5 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej
- Żołnierze Narodowego Zjednoczenia Wojskowego
- Urodzeni w 1925
- Zmarli w 1950