Przejdź do zawartości

Kazimierz Smoleń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kazimierz Smoleń
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1920
Chorzów Stary

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 2012
Oświęcim

Zawód, zajęcie

Prawnik

Narodowość

polska

Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Krzyż Oświęcimski Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Złoty Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016) Srebrny Medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej (1976–2016) Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka Zasługi I Klasy
Grób Kazimierza Smolenia na cmentarzu w Chorzowie Starym

Kazimierz Smoleń (ur. 19 kwietnia 1920 w Chorzowie Starym, zm. 27 stycznia 2012 w Oświęcimiu[1]) – polski prawnik, więzień obozu koncentracyjnego Auschwitz, główny twórca i dyrektor Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu w latach 1955–1990, znawca problematyki obozowej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem uczestnika powstań śląskich[2].

Należał do konspiracji[2]. Został aresztowany w kwietniu 1940 i osadzony w więzieniu w Sosnowcu[2]. Deportowany do obozu Auschwitz w lipcu 1940 roku[2] jako więzień polityczny; od maja 1941 pracował w obozie jako pisarz w wydziale politycznym (oddział przyjęć)[3]. Po prawie pięciu latach uwięzienia w obozie, 18 stycznia 1945 roku podczas ewakuacji więźniów przeszedł w marszu śmierci do Wodzisławia Śląskiego, skąd został przewieziony do obozu Mauthausen[4]. Ostatecznie został wyzwolony 6 maja 1945 roku w Ebensee, będącym podobozem Mauthausen.

Po zakończeniu wojny studiował prawo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim[5]. Pracował w Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Krakowie[5]. Następnie w 1955 został dyrektorem Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau[5]. W latach 1988–1990 był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa[6]. Sprawował też funkcję zastępcy przewodniczącego Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego[5].

Zmarł 27 stycznia 2012. Został pochowany na cmentarzu w Chorzowie Starym 4 lutego 2012[7].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Patrzył zbrodniarzom w oczy – zmarł w dniu obchodów. Wirtualna Polska, 2012-01-27. [dostęp 2012-09-06]. (pol.).
  2. a b c d Piper 2012 ↓, s. 277.
  3. Ernst Klee: Mengele – genetyk z Auschwitz, [w:] Auschwitz- medycyna III Rzeszy i jej ofiary. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych UNIVERSITAS, 2005, s. 272–273. ISBN 83-242-0537-3.
  4. Siódma rocznica śmierci Kazimierza Smolenia. cyra.wblogu.pl. [dostęp 2019-01-27].
  5. a b c d Piper 2012 ↓, s. 278.
  6. Skład Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa 1988–2011. www.radaopwim.gov.pl. [dostęp 2017-01-27].
  7. Piotr Subik. Skrajnie niezręczna sytuacja. Spór nad grobem Kazimierza Smolenia. „Dziennik Polski”, s. C7, 21 listopada 2014. Kraków: Polskapresse. ISSN 0137-9089. 
  8. Uznanie dla twórców kultury /w/ Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, s. 1–2.
  9. Stefan Oberleitner, Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990: vademecum dla kolekcjonerów. Polska Rzeczpospolita Ludowa, 1944-1990, Wydawnictwo Kanion, 1992, s. 123.
  10. Nagrody Ministra Kultury i Sztuki w 1985 roku, „Wiadomości Konserwatorskie” (1), 1985, s. 1.
  11. Kazimierz Smoleń (1920-2012). [dostęp 2020-04-03].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]