Naar inhoud springen

Kees van Wonderen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kees van Wonderen
Van Wonderen als trainer van sc Heerenveen (2023)
Van Wonderen als trainer van sc Heerenveen (2023)
Persoonlijke informatie
Volledige naam Cornelis Hendricus van Wonderen
Bijnaam Wonderboy
Geboortedatum 4 januari 1969
Geboorteplaats Bergen (NH), Vlag van Nederland Nederland
Lengte 187 cm
Positie Verdediger
Jeugd
1974–1989 Vlag van Nederland VV Bennekom
Senioren
Seizoen Club W (G)
1989–1991
1991–1994
1994–1996
1996–2004
Totaal 		Vlag van Nederland VV Bennekom
Vlag van Nederland N.E.C.
Vlag van Nederland NAC
Vlag van Nederland Feyenoord
99(26)
56(6)
203(5)
358(37)
Interlands
1998–1999 Vlag van Nederland Nederland 5(0)
Getrainde teams
2004–2005
2007–2009
2008–2010
2010–2012
2013–2015
2015–2017
2015–2018
2017–2018
2018–2019
2020–2022
2022–2024
2024– 		Vlag van Nederland Feyenoord (scout)
Vlag van Nederland VV Bennekom (assistent)
Vlag van Nederland FC Twente (assistent)
Vlag van Nederland FC Twente (assistent directie)
Vlag van Nederland FC Twente (assistent)
Vlag van Nederland Nederland –18
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland VVV-Venlo (assistent/stagiair)
Vlag van Nederland Nederland (assistent)
Vlag van Nederland Go Ahead Eagles
Vlag van Nederland sc Heerenveen
Vlag van Duitsland FC Schalke 04
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Cornelis Hendricus (Kees) van Wonderen (Bergen (NH), 4 januari 1969) is een Nederlands voormalig profvoetballer en huidig voetbaltrainer, die op professioneel niveau uitkwam voor N.E.C., NAC en Feyenoord. Met die laatste club veroverde hij in mei 2002 de UEFA Cup door in de finale in De Kuip met 3-2 te winnen van Borussia Dortmund. Hij speelde vijf interlands voor het Nederlands voetbalelftal.

Carrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Voetballer

[bewerken | brontekst bewerken]

Clubs

[bewerken | brontekst bewerken]

Van Wonderen was als voetballer een laatbloeier. Hij speelde pas op 22-jarige leeftijd voor het eerst in het eerste elftal van NEC. De club kwam toentertijd uit in de Eerste divisie, maar drie seizoenen later promoveerde de speler met de club naar de Eredivisie. Nadat hij NEC verruilde voor NAC, dat eveneens uitkwam in de Eredivisie, werden de kwaliteiten van de verdediger steeds beter zichtbaar. Door goede prestaties wekte hij de interesse van Feyenoord.

Eenmaal in dienst van Feyenoord streed hij mee voor de prijzen in de voetballerij. Tegelijkertijd werden zijn kwaliteiten meer en meer op waarde geschat, wat hem op 13 oktober 1998 zijn debuut in het Nederlands elftal opleverde. In de vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen het Ghanees voetbalelftal werd met 0-0 gelijk gespeeld. Gedurende zijn carrière zou hij nog viermaal in een interlandwedstrijd spelen; hij maakte geen doelpunten.

Bij Feyenoord wist Van Wonderen wel zo nu en dan een doelpunt te maken, maar in de meeste wedstrijden was dit gezien zijn positie in het veld logischerwijs niet het geval. Feyenoord behaalde in 1999 de landstitel. Het echte hoogtepunt uit zijn loopbaan volgde echter in het seizoen 2001/2002. Na een teleurstellend seizoen in de UEFA Champions League, waarin Feyenoord slechts derde werd in de poule, werd de club veroordeeld tot het spelen van wedstrijden in de UEFA Cup. Feyenoord versloeg clubs als SC Freiburg, Glasgow Rangers, PSV en Internazionale, waarna in de Kuip het karwei geklaard diende te worden. De wedstrijd kreeg een extra emotionele lading, omdat enkele dagen voor de finale de Rotterdamse politicus Pim Fortuyn was vermoord. Zowel spelers, bestuursleden als een groot deel van de supporters zaten hier duidelijk mee in hun maag. Er werd daarom al snel besloten bij een eventuele overwinning geen officiële huldiging te houden. Onder leiding van Pierre van Hooijdonk (2 goals) werd de wedstrijd uiteindelijk met 3-2 gewonnen. Twee seizoenen later zette van Wonderen een punt achter zijn actieve loopbaan als voetballer.

Seizoen Club Competitie Wed. Goals
1991/92 N.E.C. Vlag van Nederland Eerste divisie 37 16
1992/93 31 6
1993/94 31 4
1994/95 NAC Breda Vlag van Nederland Eredivisie 24 3
1995/96 32 3
1996/97 Feyenoord 31 1
1997/98 15 0
1998/99 33 1
1999/00 28 1
2000/01 23 1
2001/02 26 0
2002/03 29 0
2003/04 18 1
Totaal 358 37

Nationaal

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 13 oktober 1998 debuteerde Van Wonderen voor Nederland in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Ghana (0–0). Hij viel in dat duel in de 55e minuut in voor Jaap Stam.

Interlands van Kees van Wonderen voor Vlag van Nederland Nederland[1]
№ Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Nederland Feyenoord
1. 13 oktober 1998 Vlag van Nederland Nederland – Ghana Vlag van Ghana 0 – 0 Vriendschappelijk 0
2. 18 november 1998 Vlag van Duitsland Duitsland – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk 0
3. 10 februari 1999 Vlag van Portugal Portugal – Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 Vriendschappelijk 0
4. 31 maart 1999 Vlag van Nederland Nederland – Argentinië Vlag van Argentinië 1 – 1 Vriendschappelijk 0
5. 28 april 1999 Vlag van Nederland Nederland – Marokko Vlag van Marokko 1 – 2 Vriendschappelijk 0

Voetbaltrainer

[bewerken | brontekst bewerken]

FC Twente

[bewerken | brontekst bewerken]

Na zijn loopbaan als profvoetballer ging hij als scout van Feyenoord aan de slag. Dit hield hij echter na enkele maanden al voor gezien. Daarna werd hij assistent-trainer van Camiel Jager bij zijn jeugdclub VV Bennekom. In de zomer van 2008 ging hij in op een aanbod van FC Twente om daar toe te treden tot de technische staf. Dat deed hij twee jaar onder Steve McClaren, waarna hij aangaf een stapje terug te willen doen om meer tijd met zijn familie door te kunnen brengen. In oktober 2010 tekende hij een contract voor onbepaalde tijd bij Twente als assistent Technisch Manager.[2] Op 6 juli 2012 besloten Van Wonderen en FC Twente (tijdelijk) uit elkaar te gaan. In februari 2013 is hij op verzoek van toenmalig coach Alfred Schreuder teruggekeerd bij FC Twente als assistent-trainer.

KNVB

[bewerken | brontekst bewerken]
van Wonderen als coach van Nederland –18 in 2017

In 2011 ging Van Wonderen aan de slag als assistent van Oranje onder 16. Hij ging dit doen naast zijn werkzaamheden bij FC Twente. Ook werd hij ingezet bij Oranje onder 18.[3] Enkele seizoenen na zijn vertrek uit Enschede, aan het begin van het seizoen 2017/18, werd Van Wonderen als stagiair toegevoegd aan de technische staf van VVV-Venlo.[4]

Op 20 mei 2018 won Van Wonderen als bondscoach van Oranje onder 17 met zijn ploeg het Europees kampioenschap onder 17 in het Engelse Rotherham. In de finale werd na een 2-2 gelijke stand met strafschoppen gewonnen van Italië.[5]

Tijdens de EK-kwalificatie voor het EK 2020 was Van Wonderen assistent van bondscoach Ronald Koeman. Hij behaalde met Oranje het EK. Op 3 november 2019 maakte hij bekend te stoppen als assistent. Hij vond namelijk dat hij niet de juiste ambitie als trainer kon benutten en koos ervoor om niet mee te gaan naar het EK.

Go Ahead Eagles

[bewerken | brontekst bewerken]

In juli 2020 werd Van Wonderen voor twee seizoenen aangesteld als hoofdtrainer van Go Ahead Eagles. Na een wisselvallig begin klom de ploeg langzaam aan omhoog richting de promotieplaatsen op de ranglijst. Op de slotdag van zijn eerste seizoen bij de Eagles wist zijn elftal op 12 mei 2021 promotie naar de Eredivisie te bewerkstelligen doordat het zelf won bij Excelsior (0-1) en directe concurrent De Graafschap gelijkspeelde tegen Helmond Sport.

SC Heerenveen

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 21 maart 2022 werd bekendgemaakt dat Van Wonderen als hoofdtrainer wordt aangesteld bij de start van het seizoen 2022/2023. In maart 2024 werd bekend dat Van Wonderen Heerenveen aan het einde van het lopende seizoen ging verlaten.[6]

FC Schalke 04

[bewerken | brontekst bewerken]

In oktober 2024 tekende Van Wonderen een contract tot de zomer van 2026 bij FC Schalke 04. Hij volgde daarmee de ontslagen trainer Karel Geraerts en de daarop aangestelde interim-trainer Jakob Fimpel op. Als assistent nam hij Robert Molenaar mee naar de Duitse club.[7]

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Als speler

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland Feyenoord
Internationaal
UEFA Cup 1x 2001/02
Nationaal
Eredivisie 1x 1998/99
Johan Cruijff Schaal 1x 1999

Als assistent-trainer

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Nederland FC Twente
Eredivisie 1x 2009/10

Als bondscoach

Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland –17
UEFA EK onder 17 1x Goud 2018

Als trainer

Prijs
Aantal Jaren
Vlag van Nederland Go Ahead Eagles
Zilveren Kampioensschild 1x 2020/21

Zie ook

[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Kees van Wonderen.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kees_van_Wonderen&oldid=68495768"