İçeriğe atla

Kizlyar Konyak Fabrikası

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Kizlyar Konyak Fabrikası
TipAnonim şirket
Kuruluş1885
Genel merkezi
Kizlyar
,
Rusya
ÜrünDamıtılmış içki
Web sitesikizlyar-cognac.ru

Kizlyar Konyak Fabrikası (Rusça: Кизлярский коньячный завод) — Dağıstan'da Kizlyar şehrinde bulunan Rus alkollü içki üreticisi. En büyük beş Rus markalı üreticiden biridir.[1]

Tarih

[değiştir | kaynağı değiştir]

Rus İmparatorluğu

[değiştir | kaynağı değiştir]

18. yüzyılın ikinci yarısından itibaren bağcılık ve şarapçılık, Kizlyar'ın ekonomisinin ana sektörleriydi.[2][3]

1880'lerde, Gürcistanlı iş adamı David Sarajishvili, İzmirov, Areshchev ve Borov kasaba halkından küçük damıtıklar satın alır ve Kizlyar'da bir brendi fabrikası oluşturur.[4][5] Rusya İmparatorluğu'nda, Sarajishvili, Kafkas dağ meşesinin varillerinde üzüm ruhunu koruyarak brendi yapmaya başlayan ilk kişiydi.[6][7] Fabrikanın kuruluş tarihi 1885 olarak kabul edilir, Moskova'ya Kizlyar'dan 236 konyak Kovası getirildi.

Birinci Dünya Savaşı'nın başlangıcında, Rus İmparatorluğu'nda alkol yasağı getirildi ve konyak fabrikası işini askıya aldı.[8]

Sovyetler Birliği

[değiştir | kaynağı değiştir]
Konyak 1954'te yapıldı

Fabrika 1930'larda iyileşmeye başladı. Birinci II. Dünya Savaşı sırasında Kizlyar kenti ön cepheye girdi ve Kizlyar Brendi Fabrikası'nın rezervleri Ermenistan ve Gürcistan'a tahliye edildi. 1947'de savaştan sonra bitki faaliyete başladı.[5]

1940'ların sonunda bitkinin yeniden inşası başladı. Fabrika çalışanları için yeni üretim atölyeleri ve konutlar yapıldı. Yeniden inşası 1955'te tamamlandı..

Sovyet döneminde, tesiste üretilen konyak ve üzüm votkasının yaklaşık yarısı çoğunlukla Batı Avrupa ülkelerine ihraç edildi.[5]

1985'te başlayan alkol karşıtı kampanya sırasında, tesis alkollü içecek üretmeyi durdurdu ve geçici olarak üzüm suyunun üretimine geçti.[5][9]

Rusya Federasyonu

[değiştir | kaynağı değiştir]
Bitkinin üretim atölyelerinden birinin çalışması, 2018

1990 yılında bitki bir kiralama şirketi "Dagvino" oldu. Alkol üretimi için hammadde sıkıntısı nedeniyle, şirket İspanya'da üzüm bağları ya da Krasnodar ve Stavropol Bölgelerinde iyi hasat yıllarında satın almaya başladı. 1998 yılında, bitki "konyak" adı verilen ürünlerin piyasaya sürülmesi için bir Fransız sertifikası aldı.

Daha önce, Kizlyar Konyak Fabrikası içeceklerini brendi olarak ihraç etti.[9]

1998'deki Çeçen çatışması sırasında, tesisin direktörü Vladimir Grigoriants, karısıyla birlikte kaçırıldı ve sekiz ay boyunca Çeçen esaretinde tutuldu.[9][10]

2008 yılında, kalıtsal winemaker Evgeny Druzhinin bitkinin başı oldu. Druzhinin öncülüğünde şirket modernizasyonu kendi masraflarıyla gerçekleştirdi ve üretim miktarlarını arttırarak Dağıstan bütçesinin ana donörü oldu.[11] Ayrıca 2008 yılında, tesis Kremlin Tedarikçileri Birliği üyesi statüsünü geri aldı.[6]

Kizlyar konyak, 2018

28 Ağustos 2014 tarihinde, Rusya Başbakanı Dmitri Medvedev'in emriyle Kizlyar Konyak Fabrikası federal mülkiyete devredildi.[12][13]

Ekonomi

[değiştir | kaynağı değiştir]

2008–2009'da, bitki yönetimi kendi üzüm bağlarının alanını genişletmek için 15 milyon ruble yatırım yaptı.[14] 2012'nin sonunda fabrikanın net karı yaklaşık 1,5 milyar ruble iken, fabrika Kuzey Kafkasya'da en kârlı üç şirket arasındaydı.[15]

2015 yılının sonunda fabrika, toplam 2.4 milyar ruble gelirle Dağıstan'daki ikinci en büyük şirket oldu.[16]

Ürünlerimiz

[değiştir | kaynağı değiştir]

Bitki çeşitli yaşlanma zamanlarında ve üzüm votkasında konyak üretiyor. Şu anda Kizlyar Konyak Fabrikası, şu marka markalarını üretmektedir: «Büyük Peter», «Beş yıldız», «Üç yıldız», «Sultan», «Rusya», «Bagration», «Dağıstan», «Kizlyar», «Lezginka», «Rusya İmparatoru» и «Saradzhev». Şirket ayrıca tarifi 1657 yılında icat edilmiş üzüm votka "Kizlyarka", üretir.[5][17][18][19][20][21]

Liderler

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "Крупнейшие производители коньяка в России" (Rusça). Kommersant. 21 Mart 2012. 18 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  2. ^ Кажлаев Али Нажмутдинович (1971). Возникновение и экономическое развитие городов Дагестанской АССР. Махачкала: Дагестанское книжное издательство. s. 269. 
  3. ^ Ибрагимова Зарема Хасановна (2002). Чеченская история: политика, экономика, культура: вторая половина XIX века. Евразия. Шпикалов Алексей. s. 267. ISBN 5-93494-068-6. 
  4. ^ Филиппов Антон (2001). "«ОН БЫЛ БЕЗУМНО ОХВАЧЕН ИДЕЯМИ СВОЕГО ДЕЛА…»". Труд. 11 (15). s. 211. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2018. 
  5. ^ a b c d e f Тинчуев Саид (2013). "Сокровища кизлярских коньяков" (PDF). Пъеътровские ведомости. 9 (27). ss. 6-8. 29 Aralık 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2019. 
  6. ^ a b "Кизлярский коньяк: традиционный вкус и верность качеству" (Rusça). Комсомольская правда. 21 Eylül 2009. 18 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  7. ^ Яценко Наталья (2009). "Коньяк не терпит суеты". Эксперт Юг. 8 (17). ss. 30-31. [ölü/kırık bağlantı]
  8. ^ Лысенко Ю.М. (2001). "Из истории промышленных предприятий Кизляра". Наука и молодежь: сборник статей. Махачкала. 19 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2018. 
  9. ^ a b c d e "В Кизляре скончался всемирно известный винодел, экс-директор Кизлярского коньячного завода Владимир Григорьянц" (Rusça). Сайт Администрации МО «Город Кизляр». 28 Temmuz 2016. 10 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  10. ^ Фатуллаев Милрад (2001). "Кизлярскому коньячному заводу объявлена тотальная война". regions.ng.ru (Rusça). 
  11. ^ Хайруллин Марат (21 Nisan 2014). "Уголовные парадоксы Рамазана Абдулатипова" (Rusça). Наша версия. 8 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  12. ^ "Кизлярский коньячный завод в Дагестане передан в федеральную собственность" (Rusça). Кавказский узел. 30 Ağustos 2014. 19 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  13. ^ Каниев Рустам (1 Eylül 2014). "Кизлярский коньячный завод стал федеральной собственностью" (Rusça). РИА «Дагестан». 19 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  14. ^ "Отрасль особой крепости" (Rusça). Kommersant. 15 Eylül 2009. 18 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  15. ^ Меламедов Андрей (14 Şubat 2014). "Кизлярский коньячный завод: цена договорная" (Rusça). Кавполит. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  16. ^ "Кизлярский коньячный завод переработает в коньяк рекордное в стране количество винограда" (Rusça). Эксперт ЮГ. 8 Eylül 2017. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  17. ^ Велибекова Л. А. "РАЗВИТИЕ ВИНОГРАДНО-ВИНОДЕЛЬЧЕСКОГО ПОДКОМПЛЕКСА ДАГЕСТАНА НА СОВРЕМЕННОМ ЭТАПЕ". rusnauka.com (Rusça). 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  18. ^ Гарунова Нина Нурмагомедовна. "К вопросу о появлении «Кизлярской водки» в низовьях Терека в XVIII-XIX веках". Вопросы южнороссийской истории. s. 18. 10 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2018. 
  19. ^ Иванов Александр (2010). "С выдержкой 125 лет" (Rusça). Дагестанская правда. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  20. ^ "Кизлярский завод выпустит 35-летний коньяк к собственному юбилею" (Rusça). Это Кавказ. 2015. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 
  21. ^ "Кизлярский коньячный завод выпустит коньяк 35-летней выдержки" (Rusça). Кавказ сегодня. 2015. 11 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2018. 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
Wikimedia Commons'ta Kizlyar Konyak Fabrikası ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Kizlyar_Konyak_Fabrikası&oldid=30759724" sayfasından alınmıştır