Przejdź do zawartości

Klaudiusz Antoni Rudolf de Laporte

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Klaudiusz Antoni Rudolf de Laporte (SJ)
Claude-Antoine-Raoul Laporte
prezbiter i męczennik
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1734
Brest

Data i miejsce śmierci

2 września 1792
Paryż

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

17 października 1926
przez Piusa XI

Wspomnienie

2 września

Klaudiusz Antoni Rudolf de Laporte SJ, (fra.) Claude-Antoine-Raoul Laporte (ur. 6 grudnia[1] 1734 r. w Breście, zm. 2 września 1792 r. w Paryżu) – błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik, ofiara antykatolickich prześladowań okresu rewolucji francuskiej[2][3][4].

Do Towarzystwa Jezusowego wstąpił w Paryżu 24 września 1753 r[1]. Studia przerwane przez kasatę zakonu kontynuował w seminarium diecezjalnym i po ich ukończeniu został wyświęcony w Brześciu we wrześniu 1763 r[1]. W latach 1766 do 1769 był duszpasterzem rzemieślników w Bretanii, zaś między 1776 a 1786 był kapelanem Akademii Marynarki Wojennej w rodzinnej miejscowości[1] i tam pełnił obowiązki administratora parafii[a][4][5]. W okresie gdy w rewolucyjnej Francji nasiliło się prześladowanie katolików, odmówił złożenia przysięgi na cywilną konstytucję kleru[1]. Po podjęciu tej decyzji wraz z Wilhelmem Antonim Delfautem opublikował antyrewolucyjne oświadczenie w którym zadeklarował jednocześnie gotowość poniesienia ofiary krwi w imię wiary[1][6]. Przed aresztowaniem pracował na terenie na terenie diecezji paryskiej[1]. Zatrzymany został 17 sierpnia 1792 r. i przewieziony do klasztoru karmelitów przy rue de Vaugirard 70, gdzie został zamordowany 2 września i znalazł się wśród około 114 ofiar rzezi, jako jeden z 14 jezuitów, którzy tam zginęli[2][1].

Był jedną z ofiar tak zwanych masakr wrześniowych, w których zginęło 300 duchownych i jednym z 23 zamordowanych jezuitów, ofiar nienawiści do wiary (łac) odium fidei[3][1][7].

Dzienna rocznica śmierci jest dniem kiedy wspominany jest w Kościele katolickim[7], a jezuici także wspominają go także 19 stycznia[1].

Klaudiusz Antoni Rudolf de Laporte znalazł się w grupie 191 męczenników z Paryża beatyfikowanych przez papieża Piusa XI 17 października 1926 r[8][7].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Istnieją rozbieżności w informacjach co do tego czy pełnił jedynie funkcję wikariusza, czy administrował parafią.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c d e f g h i j Den salige Claude Laporte (1734-1792). 1999-06-27. [dostęp 2012-08-27]. (norw.).
  2. ↑ a b H. Fros, s. 324
  3. ↑ a b Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 6: W-Z. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2007, s. 323. ISBN 978-83-7318-736-8.
  4. ↑ a b H. Fros, s. 330
  5. ↑ Claude Laporte - Męczennik podczas Rewolucji Francuskiej. [dostęp 2012-08-27].
  6. ↑ William Anthony Delfaud -Męczennik podczas rewolucji francuskiej. [dostęp 2012-08-27].
  7. ↑ a b c Fabio Arduino: Beati Giovanni Maria du Lau d'Alleman, Francesco Giuseppe e Pietro Ludovico de la Rochefoucauld e compagni. [dostęp 2012-08-27]. (wł.).
  8. ↑ Rewolucja francuska i powrót męczenników — ofiar systemów totalitarnych. [dostęp 2012-08-27].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Klaudiusz_Antoni_Rudolf_de_Laporte&oldid=73606146”