Kościół św. Jadwigi w Szonowie
50°18′15″N 17°50′22″E/50,304167 17,839444 nr rej. 1178/66 z 01.03.1966[1]
| |||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||
 Kościół św. Jadwigi | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Głogówek  | |||||||||||||||
| 50°18′15″N 17°50′22″E/50,304167 17,839444
| |||||||||||||||
Kościół św. Jadwigi w Szonowie – rzymskokatolicki kościół parafialny w Szonowie, należący do parafii św. Jadwigi w Szonowie, w dekanacie Głogówek, diecezji opolskiej[2].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy kościół w Szonowie, wspomniany w dokumencie z XII wieku, został ufundowany przez śląskiego możnowładcę Piotra Włostowica. W 1335 o kościele św. Jadwigi pisał nuncjusz apostolski[3]. Posługę duszpasterską pełniła kolegiata w Głogówku. W 1580 prepozyt kolegiaty postanowił zbudować wieżę obecnego kościoła i przebudować go[4].
Kościół spłonął w 1845 podczas burzy. Jego odbudowa trwała do 1850. Zniszczone dzwony odlano na nowo, dobudowano kaplicę św. Jana Chrzciciela, zakupiono ośmiogłosowe organy. Mieszkaniec Szonowa, Marks, ufundował zegar na wieżę kościoła, wybijający kwadranse i pełne godziny[4].
W 1943 z wieży kościoła zabrano dwa największe dzwony na cele wojenne. 25 grudnia 1944 wieżę uszkodził pocisk artyleryjski. Zbombardowano probostwo, pobliski budynek mieszkalny i piekarnię. Ludzie obecni na nabożeństwie w kościele nie ucierpieli, zginęła zakonnica będąca w tym czasie na probostwie. Po zakończeniu II wojny światowej w kościele odprawiono ostatnią wspólną mszę dla zamieszkałej w Szonowie ludności niemieckiej i polskiej przed wysiedleniem Niemców na zachód. Po wyjściu wiernych z kościoła runęła uszkodzona wieża. Zniszczone zostały organy i chór[4].
W następnych latach nabożeństwa odbywały się w kaplicy sióstr elżbietanek. Wieża została odbudowana, prowizorycznie zwieńczona blachą z prostowanych beczek ocynowanych. Odbudowano też sklepienie i dach kościoła. W 1980, z okazji 400-lecia istnienia kościoła, przeprowadzono jego gruntowny remont. Uzupełniono dachówkę, wykuto ściany pod izolację, wzmocniono fundamenty, przebudowano prezbiterium. Dokonano konserwacji i odnowienia wszystkich ołtarzy. W 2000 powstało nowe zwieńczenie wieży kościoła, doprowadzając ją do wyglądu sprzed II wojny światowej[4].
Architektura
[edytuj | edytuj kod]
W kaplicy południowej znajduje się barokowy ołtarz z XVI wieku, a w nim późnogotycka rzeźba św. Jana Chrzciciela[5].
-
Boczne wejście -
Tablice na ścianie -
Tablice na ścianie
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 31 grudnia 2013 r. (województwo opolskie). Warszawa: Narodowy Instytut Dziedzictwa, 2013, s. 108.
- ↑ Parafie według dekanatów [online], diecezja.opole.pl [dostęp 2023-06-26] (pol.).
- ↑ Szonów [online], www.gminaglogowek.info [dostęp 2023-06-27].
- ↑ a b c d Walenty Kozioł, Ciekawe i dziwne dzieje Szonowa [online], glogowek-online.pl, 25 listopada 2010 [zarchiwizowane z adresu 2010-11-25].
- ↑ Plan odnowy miejscowości Szonów gmina Głogówek powiat prudnicki województwo opolskie [online], bip.glogowek.pl [dostęp 2022-10-28].