Kodeks 068
Data powstania |
V wiek |
---|---|
Rodzaj | |
Numer |
068 |
Zawartość |
Ewangelia Jana |
Język |
grecki |
Rozmiary |
26 × 24 cm |
Typ tekstu |
tekst mieszany |
Kategoria |
III |
Data odkrycia |
1847 |
Miejsce przechowywania |
Kodeks 068 (Gregory-Aland no. 068), ε 3 (von Soden) – grecki kodeks uncjalny Nowego Testamentu, paleograficznie datowany na V wiek. Obecnie przechowywany jest w Bibliotece Brytyjskiej (Add. 17136), w Londynie[1].
Opis
[edytuj | edytuj kod]Kodeks stanowiony jest przez 2 pergaminowe karty (26 na 24 cm), z tekstem Ewangelii Jana 13,16-27; 16,7-19. Karty zachowały się we fragmentarycznym stanie. Tekst pisany jest w dwóch kolumnach na stronę, 18 linijek w kolumnie[1], wielką uncjałą[2]. Interpunkcja jest rzadko stosowana. Zawiera podział na Sekcje Ammoniusza, Kanonów Euzebiusza brak[2].
- Zawiera
Jan 13,16-17.19-20.23-24.26-27; 16,7-9.12-13.15-16.18-19[3]
Jest podwójnym palimpsestem, to znaczy tekst biblijny został nadpisany dwukrotnie, raz w IX wieku, a po raz drugi w X lub XI wieku. Oba górne teksty pisane są w języku syryjskim[1], zawierają hymny Severusa[2].
Tekst
[edytuj | edytuj kod]Grecki tekst kodeksu przekazuje tekst mieszany. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii III[1].
Jan 16:7-15 | |
|
|
Jan 16:15-19 | |
|
|
Historia
[edytuj | edytuj kod]Rękopis został znaleziony w 1847 roku w klasztorze na Pustyni Nitryjskiej i przywieziony do Londynu. Obecnie przechowywany w British Library.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d K. Aland, B. Aland: The Text of the New Testament: An Introduction to the Critical Editions and to the Theory and Practice of Modern Textual Criticism. przeł. Erroll F. Rhodes. Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1995, s. 119. ISBN 978-0-8028-4098-1. (ang.).
- ↑ a b c Caspar René Gregory, Textkritik des Neuen Testaments, Leipzig 1900, Bd. 1, S. 54.
- ↑ Kurt Aland, Synopsis Quattuor Evangeliorum. Locis parallelis evangeliorum apocryphorum et patrum adhibitis edidit, Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1996, p. XXII.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Konstantin von Tischendorf, Monumenta sacra et profana II (Leipzig: 1857), s. 311–312.
- U. B. Schmid, D. C. Parker, W. J. Elliott, The Gospel according to St. John: The majuscules (Brill 2007), s. 59–60. [nowa rekonstrukcja tekstu]