Naar inhoud springen

Koen de Kort

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Koen de Kort
Koen de Kort
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 8 september 1982
Geboorteplaats Gouda, Nederland
Lengte 179 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg Trek-Segafredo
Discipline(s) Weg
Specialisatie(s) Knecht
Ploegen
2001–2004
2003
2005
2006
2007–2008
2009–2011
2012–2013
2014
2015–2016
2017–2021 		Rabobank GS3
→Rabobank (stagiair)
Liberty Seguros-Würth Team
Astana-Würth Team
Astana
Skil-Shimano
Argos-Shimano
Giant-Shimano
Team Giant-Alpecin
Trek-Segafredo
Beste prestaties
Milaan-San Remo 19e (2012)
Gent-Wevelgem 14e (2007)
WK op de weg 16e (2012)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Koen de Kort (Gouda, 8 september 1982) is een voormalig Nederlands wielrenner, die opgroeide in het Brabantse Liempde.

Van 2002 tot en met 2004 reed hij in de opleidingsploeg van Rabobank. Hij kwam niet in aanmerking voor een plaats in het Pro-Tour team van de Rabobank en kwam na bemiddeling van Mathieu Hermans in Spanje terecht bij Liberty Seguros, de ploeg van Manolo Saiz. Van 2017 tot en met 2021 reed De Kort voor het Amerikaanse Trek-Segafredo.

Geschiedenis

[bewerken | brontekst bewerken]

Doordat de Ronde van Frankrijk in 1996 startte in 's-Hertogenbosch raakte de toen nog 13-jarige Koen de Kort besmet met het wielervirus. In het het voorjaar van 1997 meldde hij zich op 14-jarige leeftijd samen met een vriendje aan bij de Wielervereniging Schijndel alwaar zijn wielercarrière begon. Via de nieuwelingen bij WV Schijndel stroomde hij via de Rabobank junioren formatie door naar de Rabobank Continental formatie. In zijn gehele beloftenperiode maakte hij deel uit van deze formatie. Dankzij onder meer de overwinning in 2004 in Parijs-Roubaix voor beloften (U23), eindzege in de Ronde van Vlaams Brabant en de zege samen met Thomas Dekker in de koppeltijdrit GP Eddy Merckx kreeg hij een profcontract bij de Spaanse formatie Liberty Seguros. In januari 2009 is De Kort voor de Nederlandse Skil-Shimano formatie, vanaf 2012 Team Giant-Alpecin genoemd, gaan rijden en reed hiermee in het zelfde jaar de Ronde van Frankrijk. De wedstrijd waarmee alles begon. In de 2011 nam de De Kort deel aan de Ronde van Spanje. Drie top tien-plaatsen boekte hij hier door mee te sprinten in de massasprints.

Het voorjaar van 2012 leek goed te beginnen met een goede klassering in Milaan-San Remo en een derde plaats in de klassieker Dwars door Vlaanderen, maar een val in de E3 Prijs schakelde hem voor de rest van het voorseizoen met een gebroken sleutelbeen uit. In juli van dat jaar volgde voor de tweede maal in zijn carrière de Tour de France. De Ronde van Frankrijk bracht De Kort niet datgene waarop hij had gehoopt. Kopman Marcel Kittel kampte met buikgriep en stapte na de eerste week af. De Ronde van Spanje die daarna volgde bracht wel succes. Op voorspraak van kopman John Degenkolb stond De Kort hier aan de start. Hij vormde de lead-out in de sprint voor de Duitse sprinter. Degenkolb behaalde vijf ritoverwinningen waar De Kort als teamcaptain en lead-out een aandeel in had. Een jaar later speelde De Kort een rol bij de vier etappe-overwinningen van Marcel Kittel in de Ronde van Frankrijk.

In 2016 passeerde de ploegleiding van Giant-Alpecin De Kort voor de Tour de France. Dit zou volgens De Kort te maken hebben met het feit dat hij tot die tijd nog niet zijn contract verlengd had. In augustus werd bekend dat hij samen met ploeggenoot John Degenkolb vanaf 2017 zal uit komen voor het Amerikaanse Trek-Segafredo, de ploeg waar ook De Kort zijn landgenoot Bauke Mollema deel van uitmaakt.

Op 24 juni 2021 liep hij ernstig handletsel op bij het rijden met een terreinwagen in Andorra. Drie vingers van zijn rechterhand werden geamputeerd. Hij behield zijn duim en wijsvinger. Daardoor was het NK wielrennen op 20 juni 2021 zijn laatste koers als beroepsrenner.

Trivia

[bewerken | brontekst bewerken]

De Kort heeft een getatoeëerde tijger rechtsboven op zijn rug die samen met een soldaat op zijn rechterheup een gladiatorgevecht moet voorstellen.

Overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]
2000
1e etappe Ronde van Opper-Oostenrijk, Junioren
2004
Parijs-Roubaix, Beloften
1e etappe Circuit des Mines (ploegentijdrit)
GP Eddy Merckx (met Thomas Dekker)
2005
4e etappe Ronde van de Toekomst

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië 		Ronde van
Frankrijk 		Ronde van
Spanje
2005
2006 124e  
2007
2008
2009 111e  
2010
2011 68e  
2012 103e   85e  
2013 78e   138e  
2014 92e   opgave  
2015 73e   64e  
2016 96e  
2017 70e   77e  
2018 78e  
2019 125e  
2020 82e  
2021 134e  
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Dwars door Vlaanderen E3 Harelbeke WK op de weg Wereld­ranglijsten
2005 24e opgave
2006 24e 63e 77e opgave opgave
2007 14e 44e 51e 102e 91e
2008 43e opgave
2009 opgave 86e opgave 12e opgave
2010 32e 36e opgave 114e 22e 62e
2011 opgave 100e 66e opgave 19e 30e
2012 19e Brons ↑ opgave 16e
2013 opgave 95e opgave opgave opgave
2014 80e 31e 54e 83e opgave 95e 230e (UWT)
2015 69e opgave 42e 31e opgave 58e
2016 44e 16e opgave 23e 68e 44e
2017 72e 45e 75e 29e opgave 35e 119e 244e (UWT)
2018 43e 36e 42e 31e opgave 111e 33e 184e (UWT)
2019 110e opgave 101e 49e opgave 76e
2020 98e opgave
2021 96e opgave opgave

Ploegen

[bewerken | brontekst bewerken]
  1. ↑ Tot eind mei heette de ploeg Liberty Seguros-Würth, maar na het wegvallen van Liberty Seguros en het aantrekken van Astana als sponsor, werd de naam meerdere malen gewijzigd.
  2. ↑ Tot 30 maart heette de ploeg Project 1t4i, maar na het bekendmaken van de nieuwe sponsors werd de naam veranderd.

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Thomas Sijtsma: Renner met rede. Nieuw Amsterdam, 2017
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Koen de Kort.
Officiële website
(en) Profiel van Koen de Kort op ProCyclingStats
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Koen_de_Kort&oldid=64560389"